De dij
Als een mogelijke klachten in het dijgebied zijn naast spierproblemen, vooral zenuwbeschadiging, maar ook om fracturen te noemen. Oudere osteoporosepatiënten lijden bijvoorbeeld vaak aan een gebroken femurhals tijdens vallen. Heftige dijpijn en loopmoeilijkheden na een val moeten hier worden beoordeeld als aanwijzingen voor een mogelijke fractuur. Waarschijnlijk de meest voorkomende symptomen van zenuwbeschadiging zijn pijn op de rug, wanneer de nervus ischiadicus geknepen. Maar compressie van andere zenuwen, zoals de dijbeenzenuw, kan ook ongemak in de dij veroorzaken. Naast pijn is hier soms een doof gevoel of tinteling merkbaar. Medisch gezien te verwaarlozen, maar voor veel vrouwen vormt cosmetisch gezien een relevant probleem op het gebied van de dijen de zogenaamde orgaanhuid (cellulitis). Door hun bindweefselstructuur worden vrouwen hier veel vaker getroffen dan mannen. Overgewicht en dikke benen bevorderen de ontwikkeling van cellulitis, wat zich uit in veranderingen in het vetweefsel onder de huid. Hoewel het vaak kan worden verlicht maar niet volledig wordt geëlimineerd met behulp van verschillende huismiddeltjes en therapeutische maatregelen.
Het dijbeen, als onderdeel van het kniegewricht en het heupgewricht aan beide uiteinden, wordt relatief vaak aangetast door artritische tekenen van slijtage, die kunnen worden geassocieerd met gewrichtspijn en beperkte mobiliteit. Dit geldt ook voor de necrose van de dijbeenkop, die het gevolg is van de vernietiging van de botstof als gevolg van een gebrek aan bloedcirculatie en die ernstige heuppijn veroorzaakt. Draag symptomen aan de onderkant van het dijbot, echter, mogelijk kniepijn en beperkte mobiliteit in het kniegewricht veroorzaken. Botenslijtage wordt begunstigd door onjuiste belading en verschillende botziekten zoals osteoporose. (Fp)