Andere oorzaken van gezwollen benen

Andere oorzaken van gezwollen benen / suikerziekte
Naast de reeds genoemde oorzaken van gezwollen benen, zijn er veel andere mogelijke triggers die overmatige vetophoping of vochtophoping in de benen kunnen veroorzaken..


Diabetes en dikke benen

Onder de mogelijke andere oorzaken van gezwollen benen zijn in de eerste plaats om diabetes ziekten te noemen, waarbij het optreden in de loop van diabetes vaatbeschadiging als relevante triggers worden beschouwd. Bij diabetespatiënten wordt soms bijvoorbeeld het zogenaamde ischemisch oedeem (vloeistofafzettingen vanwege circulatiestoornissen), dat gewoonlijk optreedt als zwelling op beide benen, getoond. In principe kan diabetes op verschillende manieren tot zwelling in het gebied van de benen leiden, maar in de meeste gevallen speelt beschadiging van de bloedvaten als gevolg van hoge bloedsuikerspiegel een essentiële rol. Diabetici hebben bijvoorbeeld de neiging om atherosclerose te ontwikkelen vanwege de gewoonlijk hoge bloeddruk die daarmee gepaard gaat. Een hoge bloedsuikerspiegel is ook een risico op het ontwikkelen van trombose. Veel diabetici hebben ook een verminderde nierfunctie, wat ook kan leiden tot vochtophopingen in de benen. Bovendien kunnen zwellingen van de benen ook complicaties zijn van diabetesgerelateerde schade aan de zenuwen, huidzweren en infecties. Ook kan de zwelling deel uitmaken van het zogenaamde diabetische voetsyndroom, een ernstige gevolgen van diabetes, waarvoor vaak amputatie van de voet vereist is.

Oedeem als gevolg van stofwisselingsstoornissen

Algemene aandoeningen van het metabolisme zijn een andere mogelijke oorzaak van de vette benen. De stofwisselingsstoornissen voorkomen aantasting van het eiwit, water en mineralen in evenwicht met de geordende vloeistofuitwisseling in het lichaam, wat kan leiden tot vochtretentie in de benen. De metabole stoornis kan zich echter ook manifesteren als een vetverspreidingsstoornis, die bijvoorbeeld leidt tot overmatige vetophopingen op de heupen, het zogenaamde lipoedeem, het resultaat. Hier zijn de benen vaak bijzonder gevoelig voor pijn of druk en zijn vatbaar voor hematomen. Het veranderde vetweefsel neigt in het verdere verloop van de ziekte als gevolg van een verzwakte capillaire functie, ook voor verhoogde vochtretentie. Bovendien kan, vanwege de toegenomen gevoeligheid voor ontstekingen in de loop van de tijd, het lymfestelsel worden aangetast, wat de ontwikkeling van oedeem op de benen verder bevordert.

Dikke benen door artritis

Zwelling van het been rond de gewrichten (meestal knieën of enkels) kan soms worden toegeschreven aan gewrichtsontsteking. De bekendste vorm van inflammatoire gewrichtsaandoening is artritis. De aangetaste gewrichten lijken rood, vertonen oververhitting en zwellen (zogenaamde gezamenlijke effusie). De meeste artritis wordt ook geassocieerd met pijn in de gewrichten, die toenemen tijdens inspanning. Ook is het algemene vermogen om de gewrichten te verplaatsen en te belasten beperkt. De getroffen personen zijn gevoelig voor een beschermende houding waarbij het getroffen gewricht zo weinig mogelijk wordt belast of verplaatst. Hoewel de aan artritis gerelateerde zwellingen op de gewrichten van de benen vrij onopvallend blijven, zijn ze relatief eenvoudig te palperen op de knie of enkel. De artritis kan te wijten zijn aan reumatische aandoeningen, vroegere infectieziekten (bijv. De ziekte van Lyme) of stofwisselingsziekten. Ook is een acute symptomatologie mogelijk door bacteriën in de gewrichten, deze zogenaamde etterende, bacteriële artritis als gevolg van het aanzienlijke gezondheidsrisico vereist onmiddellijk medische zorg.

Bovendien kan chronische ontsteking van de gewrichten leiden tot de vorming van cysten, die bakercysten worden genoemd in het gebied van het kniegewricht. De ontstekingsprocessen hebben in dit geval een verhoogde productie van gewrichtsvloeistof, die een toename in druk in het kniegewricht veroorzaakt, wat op zijn beurt kan leiden tot uitsteeksels van de gewrichtscapsule, die verschijnen als een Baker-cyste. Hoewel de symptomen van de cyste van Baker meestal gericht zijn op het gebied van de knie, kan barsten of scheuren van de cyste zwelling van het onderbeen of het hele been veroorzaken. In het geval van een gescheurde Baker-cyste dreigt ook het zogenaamde compartimentsyndroom. De toename van de druk in verband met de zwelling leidt tot aandoeningen van de bloedsomloop en schade aan de bloedvaten, spieren en zenuwen. In het slechtste geval kunnen de gevolgen aanzienlijke neuromusculaire schade en de dood van het weefsel zijn.

Gezwollen benen als gevolg van allergische reacties

Plotselinge zwelling van de benen kan ook het gevolg zijn van een allergische reactie, die kan worden veroorzaakt door verschillende oorzaken, zoals insectenbeten, bepaalde voedingsmiddelen of de ingrediënten van douchegel, crèmes en shampoo. Roodheid, zwelling en jeuk van de huid zijn typische tekenen van een allergische reactie. De meest voorkomende zijn zogenaamde contactallergieën, die het gevolg zijn van contact van de huid met stoffen zoals nikkel, parfum, kobalt, formaldehyde, chroom. Contactallergieën zijn vaak van invloed op mensen die in hun dagelijkse werk in contact komen met de overeenkomstige stoffen Contactdermatitis is vaak het gevolg van contactallergie. Ernstigere allergische reacties zijn echter vaker het gevolg van insectenbeten, voedselallergieën of zogenaamde inhalatie-allergenen (allergenen allergenen). Bij allergisch oedeem van de benen, wordt de zwelling meestal veroorzaakt door de afgifte van de boodschapper histamine, die de doorlaatbaarheid van de bloedvaten beïnvloedt en dus de waterretentie in het weefsel veroorzaakt.

Bijwerkingen van drugs en alcohol

Dikke benen kunnen ook het gevolg zijn van oneigenlijk of langdurig drugsgebruik, zoals bepaalde ontstekingsremmende medicijnen, hoge bloeddruk of cortisonbevattende geneesmiddelen. Bovendien kunnen geneesmiddelen die een effect hebben op de bloedvaten en het metabolisme de drukverhouding van de lichaamsvloeistoffen uit balans brengen en zo vochtretentie in de benen veroorzaken. De zwellingen komen hier vaker voor in het gebied van de voeten en enkels, maar ook het hele been kan soms worden aangetast. Hormoonsupplementen (zoals hormoontherapieën tijdens de menopauze, voorbehoedsmiddelen), haartransporteurs, laxeermiddelen en diuretica worden ook genoemd in de geneesmiddelen die worden ingenomen in combinatie met oedeem op de benen. Het soms negatieve effect van diuretica en laxeermiddelen is gebaseerd op een interventie in het waterzoutbudget. Het langdurig, ongecontroleerd gebruik of de onjuiste dosering van de remedies brengt aanzienlijke verzwakkingen van de water-zoutbalans met zich mee, waardoor de drukcondities van de lichaamsvloeistoffen worden vermengd en vochtretentie in de benen kan ontstaan. Ook kunnen de mogelijke effecten van de geneesmiddelen op de eiwit- en mineraalconcentraties in het lichaam de verwijdering van vloeistof uit de weefsels beïnvloeden en zo de vorming van oedeem bevorderen.

Terwijl in de medicijnen, vooral de gevolgen op de lange termijn, gezwollen benen kunnen veroorzaken, wordt onmiddellijk na opname in de alcohol, een expansie van de bloedvaten opgemerkt, die zwelling van de voeten en enkels kan veroorzaken. Tegelijkertijd neemt de urinaire excretie toe en komt meer vocht vrij via de zweetklieren. Bovendien veroorzaakt toegenomen alcoholgebruik langdurige schade aan de lever (alcohol is een cytotoxine), wat op zijn beurt zwelling in de benen kan veroorzaken.

Ongezonde levensstijl

Ongezonde gewoonten, die de oorzaak kunnen zijn van dikke benen, zijn voornamelijk gerelateerd aan voeding en fysieke activiteit. Beweging en voedingstekorten kunnen bijvoorbeeld de vorming van oedeem bevorderen of zelfs veroorzaken. Een typisch gevolg van een gebrek aan lichaamsbeweging is de verminderde functie van het cardiovasculaire systeem, die op zijn beurt de bloedsomloop nadelig beïnvloedt en dus kan leiden tot zwelling van de benen. Ook bevordert een gebrek aan lichaamsbeweging in combinatie met ongezonde eetgewoonten de ontwikkeling van obesitas. De verhoogde vetafzettingen en de bijbehorende vasculaire schade kunnen vervolgens ook resulteren in gezwollen benen.

Met betrekking tot de vetpoten speelt een mogelijk gebrek aan eiwit in het dieet een speciale rol. Speciale eiwitten zoals albumine hebben een significante invloed op de regulatie van de drukverhoudingen van lichaamsvloeistoffen. Bij afwezigheid van de vereiste eiwitten, komt de balans van lichaamsvloeistoffen uit balans en tussen de cellen accumuleert vloeistof in het weefsel. Dit fenomeen, ook eiwitdeficiëntie oedeem genoemd, kan ook te wijten zijn aan een gebrek aan eiwitinname via het dieet. Chronische ondervoeding, eetstoornissen (zoals anorexia) en verstoorde opname van eiwitten via de darm (bijvoorbeeld chronische inflammatoire darmziekte) triggeren soms de gezwollen benen. Deze gaan vaak gepaard met een vochtgerelateerd eiwitgebrek van vochtretentie in de buik (hongeroedeem) en op het ooglid. De eiwitdeficiëntie kan echter niet alleen wijzen op voedingstekorten, maar kan ook het gevolg zijn van de verhoogde eiwitconsumptie van een kanker of chronische ontsteking. Daarom moet dringend een medisch onderzoek worden uitgevoerd om meer ernstige gezondheidsrisico's uit te sluiten.

Tumoren en verlamming na een beroerte

In het algemeen moet kanker worden beschouwd als een mogelijke trigger van de gezwollen benen, maar in de zeldzaamste gevallen is een tumor feitelijk de oorzaak van de dikke benen. Bij tumoren is de zwelling van de benen aanvankelijk gelokaliseerd in het gebied van de feitelijke kanker. De zwelling gaat meestal gepaard met pijn en kan vervolgens leiden tot aanzienlijke schade aan het omliggende weefsel. Omdat de aderen en vaten op deze manier worden aangetast, dreigt een opstuwing van het bloed en de verhoogde vorming van oedeem in het verdere verloop van de ziekte. Een van de meest voorkomende kankers in het gebied van de benen is de ontwikkeling van botkanker in de knie. Naast de tumoren behoren verlammingen zoals na een beroerte tot de vrij zeldzame oorzaken van gezwollen benen. Door de aanhoudende spierverlamming ontwikkelt zich in de loop van de tijd oedeem, dat zich van de voet over de enkel en het onderbeen naar het hele been kan verspreiden..

Lees meer:
Diagnose van gezwollen benen
Behandeling van dikke benen