Delen:
Afrikaanse varkenspest bedreigt Siberische tijgers
Conflicten met mensen
Als de natuurlijke prooi verdwijnt, kunnen hongerige tijgers ook naar de dorpen komen om boerderijdieren te scheuren. Dit zou op zijn beurt ertoe leiden dat de veeeigenaren de bedreigde roofdieren doden, waarschuwen milieuactivisten.
De Bengaltiger (foto) is zelfs beter af dan zijn Siberische familielid. Wanneer Afrikaanse varkenspest op de Amoer tot massale uitsterving van wilde zwijnen leidt, raakt de Siberische tijger uit voedzaamheid. Stop varkenspest
Het Wereld Natuur Fonds roept de regeringen in China en Rusland daarom op actie te ondernemen om de verspreiding van de ziekte te voorkomen. In de Russische provincie Primorye moedigen autoriteiten jagers aan om dode zwijnen te melden.
Verhoogde veiligheidsmaatregelen
Het WWF eist nu dat zwijnenjacht en het transport van varkensvlees uit China, waar de ziekte rondgaat, alleen aan Rusland mag worden toegestaan na een verhoogde veiligheid.
Verhoog de prooivijver
Het WWF werkt ook aan het vergroten van de prooivijver van de tijger. Samen met de Russische bosbouwadministratie richt hij wintervoedingsplaatsen op voor herten en in China worden herten opgevoed in de menselijke zorg en vervolgens in het wild vrijgegeven als "tijgervoer".
De varkenspest bereikt het territorium van de tijger
Tegen het einde van 2018 waren 53 gevallen van de ziekte bekend in China, althans in 13 verschillende provincies. Dat zou niet dramatisch zijn voor de tijger, maar één geval was in Heilongjiang, en deze regio grenst aan Primorje, waar de tijgers leven.
Snelle verspreiding
Een klein aantal gedocumenteerde gevallen betekent ook zeker niet alles. De ziekteverwekker verspreidt zich snel, over lange afstanden en zelfs in afgelegen gebieden. Geteisterde beren zijn hier niet verantwoordelijk voor: ze zijn sedentair en verspreiden de epidemie alleen in beperkte gebieden. De schuldigen zijn ongecontroleerd transport van besmet vlees, worst, voer en slachtafval, evenals kleding en vrachtwagens waar het virus aansprakelijk voor is.
Afhankelijk van vlees
Een volwassen Siberische tijger verbruikt tien kilo vlees per dag om zijn energie aan te vullen in het koude klimaat. Hij eet edelherten, wilde zwijnen, sikaherten, herten, elanden, zelfs lynxen en beren - soms vee, paarden of honden.
Laatste retraite
De Siberische of Amur-tijger is de grootste van alle zes overlevende ondersoorten van de tijger, een aanpassing aan zijn koude habitat. In het verleden woonde hij van Amoer in het westen tot de Japanse zee in het oosten. Tegenwoordig woont hij alleen in een gebied van de helft van Duitsland in het grensgebied tussen het uiterste oosten van Rusland en China. Er zijn minder dan 500 dieren.
Te weinig eten
Logging berooft hem van de habitat, maar essentieel voor zijn verval is het verlies van prooi. De mensen in het verre oosten van Rusland jagen op hun eigen gebruik, naast trofeejagers die het gekroonde hert schieten.
Uitroeiing voor de traditionele Chinese geneeskunde
Zelfs de jacht op "remedies" van TCM maakt de laatste tijgers op Amur te creëren. De winst is immens met tijgerbotten, tijgerpinguïns en tijgervlees, die een grote rol spelen in het Chinese bijgeloof. Corrupte Siberische politici spelen vaak mee en laten de stropers de tijgers slachten tegen betaling.
vellen
Stroperij en illegale houtkap schudden elkaar de hand: houtkap vermindert niet alleen de habitat van de tijger, die de open gebieden vermijdt, het neemt ook de everzwijnen hun hoofdvoedsel, de zaden van de Koreakiefer. De wegen voor de houthakkers worden snelwegen voor de stropers.
Een extra bedreiging
De varkenspest komt niet alleen. Als het zich zou verspreiden, zou het een extra gevaar betekenen voor de laatste, bedreigd aan alle kanten, Tijgers van Siberië. (Dr. Utz Anhalt)