Chronische slaapgebrek verhoogt de risicobereidheid
Slaapstoornissen en dysfagie zijn al geassocieerd met verschillende gezondheidsstoornissen, met een focus op verminderde concentratie en prestaties, en in het bijzonder op de negatieve effecten op de hersenen en het cardiovasculaire systeem. Wetenschappers van de universiteit van Zürich hebben nu een ander effect van chronisch slaapgebrek ontdekt. "De getroffenen gedragen zich riskanter zonder zich hiervan bewust te zijn", meldt de universiteit van Zürich.
Als mensen niet genoeg slaap krijgen gedurende een lange periode van tijd of regelmatig gestoord worden tijdens het slapen, heeft dit een zeer negatief effect op hun gezondheid. In hun gedrag zijn de getroffenen kennelijk getroffen, omdat ze aantonen dat ze volgens een recente studie van de Universiteit van Zürich en het Universitair Ziekenhuis Zürich een veel groter risico nemen. De getroffenen zijn zich echter niet bewust van deze verhoogde bereidheid om risico's te nemen.
Chronische slaapgebrek verhoogt de risicobereidheid. (Afbeelding: Edler von Rabenstein / fotolia.com)Veel mensen slapen niet genoeg
Volgens de onderzoekers is de natuurlijke slaapbehoefte van jonge volwassenen gemiddeld ongeveer negen uur per dag en bij oudere volwassenen is dit slechts ongeveer 7,5 uur per dag. Veel mensen in de westerse samenleving zouden echter veel korter slapen. Volgens studies heeft ongeveer een derde van de ondervraagden uit geïndustrialiseerde landen een te korte slaaptijd. Als jong volwassenen echter minder dan acht uur per nacht slapen, zijn er verhoogde aandachtstekorten die ernstige negatieve gevolgen kunnen hebben..
Toenemende risicotolerantie in geval van gebrek aan slaap
De wetenschappers van Zürich hebben nu, volgens hun eigen verklaringen, "nog een ander belangrijk gevolg van chronisch slaapgebrek geïdentificeerd." Het risico om te gaan slapen neemt dus toe met het slaaptekort. In hun studie onderzochten onderzoekers het risicogedrag van 14 gezonde mannelijke studenten in de leeftijd van 18 tot 28 jaar. "Twee keer per dag moesten ze beslissen of ze een kleinere hoeveelheid geld met een zekere waarschijnlijkheid op een veilige of een grotere hoeveelheid geld wilden krijgen", zei de universiteit van Zürich. Hoe riskanter hun beslissing, hoe hoger de mogelijke winstsom was - maar ook het risico om met lege handen te gaan staan.
Uit de onderzoeken bleek dat studenten minder dan een week per week vijf uur per dag sliepen op een meer risicovolle manier dan hun gemiddelde slaapduur van ongeveer acht uur. Hoewel een enkele nacht zonder slaap de risicobereidheid niet beïnvloedde, waren 11 van de 14 studiedeelnemers significant meer in gevaar gedurende een week met verminderde slaapduur, rapporteerden de onderzoekers.
Zelfevaluatie van risicogedrag ongewijzigd
Volgens de onderzoekers was het ook alarmerend dat de studenten hun risicogedrag hetzelfde beoordeelden als onder normale slaapomstandigheden. "We merken dus niet eens dat we riskanter doen met een gebrek aan slaap", benadrukt Christian Baumann, hoogleraar Neurologie aan het Universitair Ziekenhuis Zürich. Voor de eerste keer toonde de huidige studie ook aan dat een laag niveau van slaap in de juiste prefrontale cortex direct gerelateerd is aan verhoogd risicogedrag. Dit gedeelte van de hersenschors was eerder geassocieerd met risicogedrag. "We nemen aan dat gedragsveranderingen enigszins op anatomisch-functionele basis zijn, omdat de juiste prefrontale cortex niet voldoende kan herstellen van chronische slaapgebrek", zegt Baumann.
De auteurs van het onderzoek concluderen dat alle mensen moeten streven naar voldoende slaap en dit zou vooral moeten gelden voor leiders in de politiek en het bedrijfsleven, die dagelijks verregaande beslissingen moeten nemen. (Fp)