Terwijl je incontinent lacht

Lachincontinentie komt vaker voor bij meisjes

2013/02/21

Uiterlijk dan hebben kinderen niet langer zin om te lachen: zonder dat ze eerst het minste hebben geplast, lekt hun blaas leeg als ze lachen - helemaal. Wat een spreekwoord „maken zijn broek van het lachen "klinkt nog steeds grappig, voorziet voor de slachtoffers is een belangrijke psychologische stress. De meeste zijn van de ziekte met de puberteit, maar soms blijft het een onwelkome metgezel. Bij kinderen, drugs en gerichte Bekkenbodemtraining remedie, volwassen hulp Botox-injecties.

Deskundigen moeten nog verduidelijken hoe deze ziekte, ook bekend als giggle-incontinentie, kan optreden. „Er zijn echter onderzoeken die aantonen dat er zich vaak meerdere gevallen in een gezin ophopen, waardoor genetische oorzaken voor de hand liggen“, beschrijft Dr. Reinhold Schaefer, uroloog en directeur van het Medisch netwerk Uro-GmbH Rijn, de huidige stand van de wetenschap. Organic lead uroloog de rug van de oncontroleerbare urineverlies bij lachen vooral op onstabiele legen spieren die slechts een gedeeltelijke controle over de blaas mogelijk te maken. In de meeste gevallen treedt de ziekte bij meisjes tussen de acht en twaalf jaar en verdwijnt na de puberteit vanzelf. „Naar de uroloog gaan is echter onmisbaar - zelfs als het getroffen meisje het moeilijk heeft“, zei Dr. Schaefer. Omdat de gevolgen voor de mentale gezondheid van kinderen zwaar wegen: naast hun eigen schaamtegevoel gecombineerd met een laag zelfbeeld, versterken peers het lijden vaak door massaal plagen.

Versterking van de bekkenbodemspieren helpt bij Lach-incontinentie
Eén therapieoptie biedt bijvoorbeeld gerichte training om de bekkenbodemspieren te versterken. Dr. Schaefer verduidelijkt: „Vooral meisjes van deze leeftijd ontwikkelen voor het eerst een bewustzijn van hun bekkenbodemspieren en leren deze doelwit te spannen.“ Als deze maatregel de symptomen niet voldoende verlicht, zijn het meestal medicijnen die deze vorm van urgentie-incontinentie helpen bestrijden. In sommige - hoewel zeldzame - gevallen overleeft de ziekte ook de puberteit. Urodynamische metingen gebruiken vervolgens druksondes en elektroden om informatie te geven over het functioneren van de blaas om andere organische oorzaken uit te sluiten. „Behandelingen zijn zeer individueel vanwege het gebrek aan wetenschappelijke gegevens. In sommige gevallen bereikten urologen zeer goede resultaten door Botox in de blaasspier te injecteren“, concludeert Dr. Schaefer. (Pm)

Afbeelding: Benjamin Thorn