Mijnbouwoorzaak van sulfaatvervuiling in de Spree
De Spree heeft aanzienlijk hogere sulfaatbelastingen, die naar de mening van een recente expert opinie grotendeels te wijten zijn aan de input van actieve bruinkoolwinning en de zogenaamde sanering mijnbouw. Het instituut voor water en bodem Uhlmann in Dresden heeft het rapport opgesteld in opdracht van de "LMBV Lausitzer en Mitteldeutsche Bergbau-Verwaltungsgesellschaft mbH", die als herstructureringsbedrijf verschillende voormalige mijngebieden in de regio dient. Volgens de experts waren de waargenomen sulfaatbelastingen in 2014 in de tussentijd zo hoog dat "de drinkwaterproductie van de Briesen-waterwerken van het bankfiltraat in gevaar was".
Veel Duitse rivieren vertonen aanzienlijke vervuiling door actieve mijnen. Zo is de verzilting van Werra en Weser decennialang kritisch besproken als een resultaat van potasmijnbouw. Het water van de Spree is echter zwaar vervuild met sulfaat vanwege de bruinkoolwinning in de Lausitz. Voor het eerst werden sulfietconcentraties van meer dan 600 milligram per liter hier gemeten in Spremberg-Wilhelmsthal in 2014, dankzij blijvend lage ontladingen.
Hoewel de Spree op veel gebieden een zeer natuurlijke en gezonde indruk maakt, heeft de rivier aanzienlijke concentraties sulfaat. (Afbeelding: pure-life-pictures / fotolia.com)Bronnen van sulfaat binnenkomst
Volgens de deskundigen is de sulfaatvervuiling grotendeels te wijten aan de afvoer van kolenmijnmijnwaterzuiveringsinstallaties, de afvoer van koeltoreneffluent uit bruinkoolgestookte elektriciteitscentrales en de afvoer van mijnolievijvers. Daarnaast spelen de toegang vanuit de mijnbouw vervuilde stromen II-orde en uit verschillende afvoeren in lokale lagen, die zijn gebouwd om de gevolgen van Grundwasserwiederanstiegs af te wenden, een rol. Daarnaast zijn er diffuse grondwaterinlaten, die sulfaat naar de Spree transporteren.
Sulfaatvervuiling grotendeels veroorzaakt door mijnbouw
In totaal werd een gemiddelde sulfaatbelasting van 178.000 ton per jaar gerapporteerd voor de Spree in Spremberg-Wilhelmsthal, waarbij de deskundigen melden dat ongeveer 34.000 ton per jaar (19% van het totaal) afkomstig is van de natuurlijke achtergrondbelasting. Een totaal van 113.000 ton per jaar (63 procent van de sulfaatvervuiling) is toe te schrijven aan de input van actieve bruinkoolwinning en de bijbehorende energieproductie en nog eens 31.000 ton per jaar (17 procent) aan de reorganisatie-mijnbouw van de LMBV. Als gemiddelden voor de sulfaatinvoer langs de hele Spree hebben de taxateurs berekend dat natuurlijke achtergrondverontreiniging goed is voor 16 procent, terwijl voor sanering mijnbouw ongeveer 30 procent van de toegang vereist, en actieve bruinkoolwinning inclusief de bijbehorende energieopwekking 54 procent.
Waterkwaliteit lijdt onder de gevolgen van bruinkoolwinning
De mijnactiviteiten hebben daarom geleid tot een enorme verslechtering van de waterkwaliteit in de Spree. Deze zijn zo verstrekkend dat ze kunnen worden geassocieerd met gebruiksbeperkingen zoals de uitsluiting van drinkwater. Volgens de experts wordt voor de toekomst geen verdere dramatische toename van sulfaatvervuiling verwacht, zolang de geplande sulfaatverminderende maatregelen consequent worden uitgevoerd. Er wordt echter ook geen significante vermindering van stress verwacht. (Fp)