Biofeedback - in interactie met het lichaam

Natuurgeneeswijze: biofeedback - in interactie met uw eigen lichaam
Biofeedback is een methode om te meten als meetbare fysieke functies voor therapeutische doeleinden, om ze hoorbaar of zichtbaar te maken en om ze te beïnvloeden. Geleidelijk onderzocht en ontwikkeld voor therapeutische behandeling sinds de 19e eeuw, wordt biofeedback nu niet alleen gebruikt als een ontspanningsmethode in een breed scala aan therapeutische richtingen..

Ontwikkeling van het biofeedbackproces
Al in de late 19e eeuw, nadat elektrische processen in het lichaam waren ontdekt, begon de ontwikkeling van apparaten ze te meten. De oprichter van Progressive Muscle Relaxation, Jacobson, zou in 1920 de biofeedback hebben gebruikt in de vorm van een eenvoudig apparaat dat spierontspanning kon meten. Gedurende vele jaren zijn biofeedbackmethoden onderzocht in de Verenigde Staten en Canada, en in de nasleep van technologische vooruitgang, is het proces al lang in Europa toegepast. Omdat biofeedback gaat over het „neutrale“ Het bepalen van fysiologische waarden, het is onafhankelijk van theorie en menselijk beeld in de medische, psychotherapeutische, pedagogische alsmede taal en ergotherapeutische context toepasbaar.

Werkingswijze en beloop van biofeedbacktherapie
Het therapeutische voordeel bestaat uit de terugkoppeling van veronderstelde vrijwillig onbeheersbare fysiologische parameters zoals hartslag, ademhalingsfrequentie, temperatuur, huidweerstand, spierrelaxatie of hersenfunctie (neurofeedback), die vervolgens onafhankelijk kan worden beïnvloed. Verbonden met een biofeedback-apparaat, wordt de cliënt gerapporteerd door middel van akoestische (geluid, melodie) of optische signalen (licht, grafische weergave), de lichaamsfunctie en elke kleinste positieve en negatieve verandering. Hierdoor, en ook door de initiële begeleiding van de therapeut, wordt de invloed van gedrag, gedachten en gevoelens, evenals een gunstige reactie daarop, zeer snel geleerd, zoals langdurige uitademing of een ingebeelde uitademing. „binnenste“ Beeld dat rust uitstraalt. Aan het einde van dit leerproces moeten de nieuwe vaardigheden ook in het dagelijks leven worden gebruikt, vooral in stresssituaties, en uiteindelijk worden geïntegreerd als een fysiologische reactie..

Een breed scala aan toepassingen
Als een motivatie en starthulp wordt de methode ook gebruikt in autogene training of hypnotherapie, het wordt gebruikt voor algemene stressvermindering, maar ook als een therapeutische methode voor specifieke ziekten en aandoeningen.
Veel voorkomende toepassingen omvatten chronische pijn, migraine, zenuwaandoeningen, b.v. Slaapstoornissen of het Prikkelbare Darmsyndroom of de Inflammatoire Darmziekte (CED). Bij rehabilitatie na beroertes heeft de procedure zich bewezen in verlamming en in afasietherapie, evenals in de stem- en stottertherapie van volwassenen, adolescenten en kinderen. Biofeedback wordt ook gebruikt om aandachtstekortstoornissen (AD / H / S), angststoornissen, burnout en tinnitus te behandelen. Ondanks goed wetenschappelijk onderzoek en de (hier zeker onvolledige) reeks van toepassingen, maken de biofeedbackmethoden geen deel uit van de standaardvoordelen van de wettelijke en particuliere ziekteverzekering, de kostendekking moet vaak worden toegepast in individuele gevallen.

Het doel is om de cliënt te ondersteunen in een beheersbaar aantal uren biofeedback-therapie, zijn klachten door „innerlijke correctie“ beïnvloeden, zijn zelfperceptie trainen en hem versterken in zijn eigen verantwoordelijkheid voor zijn eigen welzijn en gezondheid. Bovendien is het een zeer individuele procedure, die is gebaseerd op de „natuur“ gericht op elke individuele cliënt en dus een interessant (pedagogisch en therapeutisch) instrument in de natuurgeneeskundige praktijk. (Dipl.Pad Jeanette Viñals Stein, niet-medisch beoefenaar, 19.02.10)