Appendicitis Antibiotica konden vaak een operatie voorkomen

Appendicitis: Antibiotica zijn vaak genoeg
Blindedarmontsteking leidt aanvankelijk tot ernstige buikpijn, maar als het onbehandeld blijft, kan dit ernstige gevolgen hebben. In de meeste gevallen is een bewerking ingeschakeld. Onderzoekers ontdekten echter dat geneesmiddelen ook een alternatief kunnen zijn voor het scalpel. Zo kan een groot deel van de patiënten worden genezen met antibiotica.

Patiënten worden meestal geopereerd
Een appendicitis (appendicitis) gaat meestal gepaard met ernstige pijn in de onderbuik. Bovendien treden niet-specifieke symptomen op zoals verlies van eetlust, misselijkheid of koorts. Patiënten worden dan in de meeste gevallen snel geopereerd, maar deze routine is misschien niet nodig, zoals wetenschappers ontdekten. Geneesmiddelen kunnen daarom een ​​verstandig alternatief zijn, omdat bij ongecompliceerde blindedarmontsteking de meerderheid van de volwassen patiënten kan worden genezen zonder chirurgische interventie. In veel gevallen is toediening van antibiotica voldoende.

Vaak zou antibiotische therapie voldoende zijn voor ontsteking van de blindedarm. (Afbeelding: nerthuz / fotolia.com)

Ontsteking van de appendix moet worden behandeld
Dit was de bevinding van Finse onderzoekers Paulina Salminen van het Universitair Ziekenhuis van Turku, zoals gerapporteerd in het Journal of the American Medical Association ("Jama"). Voor hun studie bestudeerden de onderzoekers 530 volwassenen die met acute klachten naar het ziekenhuis waren gekomen en bevestigde vermoedelijke appendicitis in computertomografie. De term "blindedarmontsteking" is medisch eigenlijk onjuist, omdat eerder het aanhangsel van de blindedarm - de blindedarm - ontstoken was. Een vastzittende kersensteen kan al leiden tot een ontsteking. Als dit niet wordt behandeld, kan dit resulteren in een doorbraak van de blindedarm en gevaarlijke buikinfecties.

Bij ongeveer driekwart van de patiënten was geen operatie nodig
De studiedeelnemers werden willekeurig verdeeld in twee groepen. Sommigen werden geopereerd, de anderen werden behandeld met medicijnen. Bij de patiënten uit de OP-groep werd het wormaanhangsel met succes verwijderd op alle na. Volgens de gegevens waren de niet-geopereerde symptomen zelf opgelost vóór de operatie. Patiënten die orale antibiotica kregen, eerst intraveneus gedurende drie dagen en daarna gedurende nog eens zeven dagen, profiteerden overwegend van deze therapie. Zo zakte bij 73 procent van de patiënten de ontsteking tijdens de medicamenteuze behandeling weg. Ze konden de kliniek verlaten zonder operaties en binnen het jaar daarop keerde de ontsteking niet terug. Voor de resterende 27 procent vertoonde het antibioticum echter niet het gewenste effect en moest ondanks de behandeling worden geopereerd. Volgens de 'Süddeutsche Zeitung' zei Salminen: 'Dit laat duidelijk zien dat patiënten kunnen wegen en beslissen tussen chirurgie en medicamenteuze behandeling.'

Resultaten zijn van toepassing op volwassenen
De onderzoekers benadrukten dat hun resultaten aanvankelijk van toepassing zijn op volwassenen en dat gegevens voor kinderen nog niet zijn onderbouwd. Appendicitis komt echter vooral vaak voor bij kinderen, adolescenten en jonge volwassenen. Bij gecompliceerde appendicitis is chirurgie bijna altijd vereist. Wanneer chirurgische interventie noodzakelijk wordt, zijn er in essentie twee chirurgische procedures. Aan de ene kant kan een zogenaamde alternerende snede worden gebruikt, waarbij de buik van de patiënt wordt geopend boven de blindedarm, zodat het ontstoken weefsel kan worden verwijderd. En aan de andere kant is er de mogelijkheid om een ​​laparoscopie uit te voeren, waarbij de instrumenten door zeer kleine wondjes in de buik worden geleid. De laatste methode wordt als zachter beschouwd.

Heroverweeg eerdere medische routine
In een begeleidend commentaar ("http://jama.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=2320296") roepen Edward Livingston en Corrine Vons op tot heroverweging van de medische routine van het altijd opereren op appendicitis. "Chirurgische interventie heeft veel patiënten al meer dan 100 jaar goed geholpen. Echter, met de ontwikkeling van betere diagnostische technieken zoals computertomografie en effectieve breedband-antibiotica, kan blindedarmoperatie in veel gevallen onnodig zijn, "zeiden de artsen. "Om eerst antibiotica te proberen en vervolgens degenen toe te dienen wiens toestand niet verbeterd is, lijkt dit een verstandige manier van handelen." Zoals de redactie zegt, zijn er ook grotere onderzoeken nodig om de voordelen en risico's van de twee behandelingen af ​​te ronden. om te verduidelijken. Hoewel sommige Duitse artsen vandaag al lichte ontstekingen behandelen met antibiotica en bedrust, kan een medicamenteuze behandeling bijwerkingen hebben en het risico met zich meebrengen dat resistente ziekteverwekkers worden gevormd. Een operatie aan de andere kant verloopt meestal zonder complicaties, maar blijft een belangrijke chirurgische ingreep. (Ad)