Chikungunya Nieuwe behandelingsoptie tegen het steeds vaker voorkomende virus

Nieuwe substantie klasse als een potentieel medicijn tegen Chikungunya en andere virale infecties
Oorspronkelijk werd het Chikungunya-virus voornamelijk in de tropen gedistribueerd, maar de laatste jaren vonden ook in Europa de eerste regionale uitbraken plaats. Bij de zoektocht naar behandelingsopties tegen Chikungunya heeft een internationaal onderzoeksteam nu onder meer een nieuwe klasse van potentieel antivirale geneesmiddelen ontdekt.

De wetenschappers gebruikten een nieuwe strategie voor het vinden van behandelingen voor Chiungunya en geïdentificeerd met de hulp van zowel bekende stoffen als een nieuwe klasse van materialen die het potentieel voor gebruik als een antiviraal geneesmiddel heeft, meldt de Ludwig-Maximilians-Universität München (LMU) van wiens kant de apotheker Franz Bracher betrokken was bij het onderzoek. Niet alleen tegen Chikungunya, maar ook tegen andere pathogene virussen, kon de klasse van ontdekte stoffen worden gebruikt, dus hopen de onderzoekers. De onderzoekers hebben de resultaten van hun studie gepubliceerd in het tijdschrift "Nature Communications".

Met een innovatieve aanpak hebben onderzoekers nieuwe behandelingsopties ontdekt tegen Chikungunya-infecties die ook tegen andere pathogene virussen kunnen worden gebruikt. (Afbeelding: jarun011 / fotolia.com)

Verspreiding van het virus ook in Europa
Volgens de LMU is het Chikungunya-virus de laatste jaren steeds meer naar het noorden verspreid en heeft het de zuidelijke VS al bereikt. In Europa zijn ook enkele regionale uitbraken gedocumenteerd. Het virus wordt overgedragen door de Aziatische tijgermug en de gevolgen zijn griepachtige symptomen die maanden duren en in zeldzame gevallen zelfs tot de dood kunnen leiden. Omdat er momenteel geen vaccin of een geregistreerd medicijn voor chikungunya beschikbaar is, was het internationale onderzoeksteam op zoek naar nieuwe benaderingen voor de behandeling van virale infecties. Voor dit doel gebruikten de wetenschappers een innovatieve strategie, waarmee nieuwe behandelingsopties sneller dan voorheen kunnen worden vastgesteld - en daarmee de corresponderende actieve ingrediënten kunnen worden geïdentificeerd - kan zijn, meldt de LMU.

Virussen hebben menselijke eiwitten nodig voor reproductie
De onderzoekers maakten gebruik van het feit dat pathogenen voor propagatie bepaalde eiwitten vereisen die worden gevormd door de gastheercel. Thomas F. Meyer en collega's die het Max Planck Instituut voor Infectiebiologie in een eerste stap met behulp van een genoom-brede screening van eiwitten die door het virus strikt noodzakelijk is voor replicatie in geïnfecteerde humane gastheercellen. In een complexe geautomatiseerde procedure, de onderzoekers geschakelde deze "elk individueel gen van menselijke cellen, geïnfecteerd het aldus gemodificeerde cellen en vervolgens geanalyseerd hoe groot virusreplicatie," aldus de verklaring van de LMU. Op deze manier konden de wetenschappers meer dan 100 menselijke eiwitten identificeren, die essentieel zijn voor de verspreiding van het virus.

Blokkeer de virusvermenigvuldiging
Based is opgedaan met de bevindingen van de onderzoekers geanalyseerd in samenwerking met virologen van het Institut Pasteur (Parijs) en onderzoekers van de Charité-Universitätsmedizin Berlijn en de Steinbeis Innovation Center in Berlijn, en het Instituut voor Technologie in Tartu (Estland) en de werkgroep van Franz Bracher aan de LMU in een volgende stap, welke stoffen deze belangrijke menselijke eiwitten aandrijven. Onder de geïdentificeerde stoffen die ook replicatie van het virus kunnen remmen "zowel middelen die reeds voor de behandeling van andere ziekten worden toegepast, maar nog niet geroepen om virale infecties in aanmerking, alsmede nieuwe kleine moleculen, zoals behandelen zogenaamde remmers van het eiwitkinase CLK1, die in ons laboratorium werden gesynthetiseerd, "meldt Franz Bracher van de studieresultaten.

Nieuwe antivirale middelen mogelijk
Interessant is dat de klasse van ontdekte stoffen niet alleen tegen het Chikungunya-virus kan worden gebruikt, maar ook tegen andere pathogene virussen. Volgens de eerste bevindingen van de onderzoekers lijkt het principe overdraagbaar te zijn naar andere pathogene virussen, meldt de LMU. Franz Bracher benadrukt dat niet alleen goed gekarakteriseerde geneesmiddelen van andere therapeutische gebieden geïdentificeerd voor gebruik tegen specifieke infectieziekten bij de innovatieve benadering en kunnen dan relatief snel als anti-infectieuze middelen worden vermarkt. Er is ook de mogelijkheid om 'volledig nieuwe klassen van verbindingen als mogelijke agentia' te identificeren, zoals in het geval van onze kinaseremmers, ging Bracher verder. (Fp)