Ontsmettingsmiddelen Triclosan kan darmontsteking en kanker veroorzaken

Niet alleen kankerverwekkend: Triclosan kan darmontsteking bevorderen

Het ontsmettingsmiddel triclosan is al enige tijd op de markt vanwege mogelijke gezondheidsproblemen. Het biocide, dat onder meer is opgenomen in cosmetica en tandpasta, moet kankerverwekkend zijn. Zoals onderzoekers hebben vastgesteld, kan de stof ook darmontsteking bevorderen.

Antibacteriële stof kan uw gezondheid schaden

Het biocide Triclosan is al lange tijd in de kritiek vanwege mogelijke gezondheidsschade. Er zijn aanwijzingen dat de antibacteriële substantie, die onder andere in cosmetica en tandpasta zit, kan leiden tot hormonale aandoeningen en de spieren kan schaden. Bovendien kan volgens deskundigen de stof mogelijk borstkanker veroorzaken, sperma beschadigen en de lever aanvallen. Een nieuwe studie heeft nu aangetoond dat de stof ook darmontsteking kan veroorzaken - tenminste bij muizen.

Een nieuwe studie heeft aangetoond dat triclosan negatieve gevolgen voor de gezondheid heeft. De stof, die is opgenomen in ontsmettingsmiddelen, cosmetica en tandpasta, is lange tijd bekritiseerd vanwege mogelijke gezondheidsrisico's (afbeelding: matka_Wariatka / fotolia.com)

Negatieve effecten op de darmgezondheid

De studie gepubliceerd in het tijdschrift "Science Translational Medicine" suggereert dat triclosan bij muizen een ontsteking van de dikke darm kan veroorzaken en de ontwikkeling van darmkanker kan bevorderen.

"Deze resultaten geven voor de eerste keer aan dat triclosan bijwerkingen kan hebben op de darmgezondheid," verklaarde studieregisseur Guodong Zhang van de Universiteit van Amherst in een verklaring.

Co-lead auteurs Haixia Yang en Weicang Wang wijzen erop dat triclosan een van de meest gebruikte antimicrobiële stoffen is in meer dan 2000 consumentenproducten.

Ze leggen ook uit dat in één onderzoek werd gevonden dat triclosan werd gedetecteerd in ongeveer 75 procent van de urinemonsters van mensen die in de Verenigde Staten waren getest en dat de stof een van de tien belangrijkste verontreinigende stoffen in Amerikaanse rivieren is..

"Omdat deze associatie zo wijdverspreid is, suggereert onze studie dat verder onderzoek naar de effecten van triclosan op de darmgezondheid dringend nodig is om zich voor te bereiden op mogelijke regulerende maatregelen", zei postdoc Zhang.

Effecten van triclosan op de menselijke gezondheid

Om tot hun resultaten te komen, voedde het team van wetenschappers muizen met triclosan in kleine hoeveelheden gedurende drie weken.

De onderzoekers ontdekten dat de niveaus in het bloed overeenkwamen met de niveaus die bij veel mensen werden gemeten. Blootstelling aan de dieren resulteerde in een milde ontsteking van het darmslijmvlies.

In genetisch gemanipuleerde muizen werd chronische inflammatoire darmziekte versneld en versterkt door triclosan.

Bovendien nam het darmkankerrisico toe bij darmontsteking toegenomen. De sterfte van de dieren nam ook licht toe.

De onderzoekers ontdekten ook dat Triclosan het schadelijke effect op bacteriën in de darmen uitoefent. De stof beïnvloedde de samenstelling van de darmflora.

Volgens de informatie, triclosan veroorzaakte geen schade aan het darmslijmvlies bij kiemvrije dieren (zonder darmbacteriën).

Alleen toestaan ​​in speciale medische toepassingen

Een redactionele notitie bij het artikel in het tijdschrift "Science Translational Medicine" stelt: "Hoewel deze studie beperkt is tot muismodellen, suggereert dit werk dat de impact van triclosan op de menselijke gezondheid verder moet worden onderzocht.".

In Duitsland eiste het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) in 2006 al dat antibacteriële middelen zoals triclosan moeten worden gereserveerd voor desinfectie in ziekenhuizen en medische praktijken.

En vorig jaar deden 206 gezondheidsprofessionals uit 29 landen een oproep en eisten dat de "problem biocide" Triclosan wereldwijd alleen in gespecialiseerde medische toepassingen werd goedgekeurd.

De oproep van de wetenschappers, artsen en andere medische specialisten werd onder meer gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift "Environmental Health Perspectives". (Ad)