Evolutie en medicijnen

Evolutie en medicijnen / Gezondheid nieuws

Evolutie en medicijnen

Meer en meer onderzoekers pleiten voor de opname van evolutie in de geneeskunde. Ze postuleren dat evolutionaire biologie een fundamentele basis is voor de geneeskunde en essentieel is voor het begrip en de behandeling van moderne ziekten.

Evolutionaire geneeskunde in de media
Het onderwerp is momenteel in beslag genomen door het online magazine van de Heinz Heise uitgeverij van Hannover, Telepolis. Mede-oprichter Florian Rotzler schreef ondertiteld "Ondanks of als gevolg van de vooruitgang in de cultuur en de geneeskunde van invloed op de evolutie op vele manieren blijven voor de menselijke gezondheid" ideeën en activiteiten van ons- Amerikaanse evolutionaire onderzoekers dat dit in een artikel in het tijdschrift "Proceedings of the National Academy of Sciences "had gepubliceerd.

Het tijdschrift "Der Spiegel" nam dit onderwerp ook in september 2009 ter hand. Op de voorpagina van nummer 40/09 stonden verschillende moderne manieren van leven, zoals zitten voor de computerscherm, chips eten, enz. onder de kop "Misvatting van de mens - waarom zijn we niet gemaakt voor de moderne wereld" vermeld. Zelfs in die tijd hadden experts zoals Stephen Stearns van de Yale University en Harvard University, zoals bioloog David Haig of antropoloog Daniel Lieberman, zijn zegje in het artikel zelf.

In de huidige uitgave van het wetenschappelijke tijdschrift "bild der Wissenschaft" wordt het onderwerp trouwens overgenomen. De Amish-mensen in de Verenigde Staten die uit Duitsland zijn geëmigreerd, leven net als 300 jaar geleden en worden momenteel bestudeerd door medische professionals.

Stichtingen en theorieën van de evolutionaire geneeskunde
Een gestaag toenemend aantal antropologen en artsen uit verschillende disciplines en biologen zijn betrokken bij de zogenaamde evolutionaire geneeskunde. Het is zeker te wijten aan de opkomst van ziekten zoals diabetes, hart- en vaatziekten, kanker, Alzheimer en het toegenomen aantal allergieën. De evolutionaire artsen nemen hier een biologische behoefte van ons lichaam aan, diametraal tegenovergestelde levensstijl als oorzaak.

Studies zoals het Duitse Instituut voor Nutritional Research (DIfE) lijken dit te bevestigen: het DIfE had geconstateerd dat meer beweging en gezondere voeding (zoals in de voorgaande eeuwen) het risico op bepaalde ziekten met 78 procent verlaagde.

Volgens evolutionaire onderzoekers kan de functie van specifieke organen en de ontwikkeling van ziekten heel anders worden bekeken en behandeld door kennis en begrip van evolutionaire processen in medische beroepen.

"Onze biologie is het resultaat van vele evolutionaire compromissen. Als we deze verhalen en conflicten begrijpen ", zei antropoloog prof.dr. Peter Ellisson van de Universiteit van Cambridge, kan het de arts echt helpen begrijpen waarom we ziek worden en wat we moeten doen om gezond te blijven." De evolutionaire onderzoekers gooien bijvoorbeeld de kamer in : Hoe is er een hoge incidentie van hoge bloeddruk of antibioticaresistentie bij pathogenen (zoals MRSA) of hoe komt autisme voor??

Verklaringen voor veel aandoeningen en problemen in de huidige tijd, veronderstellen ze bijvoorbeeld. op oudere leeftijd, een disbalans tussen culturele en biologische ontwikkeling, een onbekend modern dieet (bijv. een hoge suikerinname) en een massaal verminderde oefening.

Voor een deel lijken de eisen van evolutionaire artsen een manifest van natuurgeneeswijze. Men moet de natuur beter observeren en ontwikkelingsprocessen volgen om het menselijk organisme beter te begrijpen en te behandelen. Bovendien geloven ze dat door het massale gebruik van antibiotica en sterke hygiëne, voor ons leven in symbioseorganismen en dus uiteindelijk voor ons, kritieke situaties worden gecreëerd die het noodzakelijke evenwicht en het compensatievermogen van ons organisme aantasten..

Een exacte kennis van en overweging van dergelijke factoren zou in de toekomst nieuwe manieren kunnen laten zien in de geneeskunde voor de preventie en behandeling van klachten.

opties naast ONTWIKKELING
De meeste verwijzingen van de onderzoekers naar het gebruik van evolutionaire biologie in geneeskunde en ziektepreventie zijn de evolutietheorieën van Darwin.

Dus komen de wetenschappers van de universiteiten van Harvard, Yale, Michigan en Boston tot conclusies die zeker interessant zijn in de aanpak, maar uiteindelijk behoorlijk eenzijdig. In de toekomst is het belangrijk om andere evolutietheorieën op te nemen.

Omdat andere evolutietheorieën zoals die van de Universiteit van Maastricht, expert in embryologie en anatomie med. Jaap C. van der Wal of de Duitse arts, moleculair en neurobioloog en auteur van populaire wetenschappelijke boeken Joachim Bauer, zou de bevindingen kunnen verrijken, maar ook in een ander licht kunnen verschijnen en andere conclusies kunnen trekken.

Van der Wal, bijvoorbeeld is van mening dat het geen aanpassing is maar een weerstand tegen ontwikkeling. Hij interpreteert het klassieke beeld van de evolutionaire lessen van de school, waarin alle embryo's (varken, vogel, reptiel, mens) identiek zijn. Omdat het menselijke embryo rechtop blijft terwijl de anderen (de dieren) "gaan liggen". Dus hij stopt letterlijk.

Bauer betoogt dat, zelfs volgens recente wetenschappelijke bevindingen, het duidelijk is dat niet het egoïsme van een gen, maar samenwerking leidt tot overleven. Volgens zijn verklaringen weegt de anatomische structuur van onze genstructuren zwaarder dan de verhoudingen die niet vastliggen, maar eerder gericht zijn op wederopbouw, constante verandering en samenwerking.

De initiatiefnemers van het artikel in de "Proceedings of the National Academy of Sciences" en het colloquium begin april 2009 aan de National Academy of Sciences in Washington,aan de Cambridge antropoloog Prof. Peter Ellison, de professor in de Evolutionaire Biologie en Ecologie van de Yale University, Stephen C. Stearns en de professor in de psychiatrie en psychologie van de Universiteit van Michigan, Randolph M. Nessehopelijk verdere ambities en impulsen lanceren in de richting van de evolutionaire geneeskunde.

Uiteindelijk zullen evolutionaire artsen nog steeds worden geconfronteerd met de tegenwind van analytisch ingestelde wetenschappers. Maar zelfs vanuit het oogpunt van de natuurgeneeswijze, zouden niet alle ideeën kritiekloos moeten worden ontvangen en moeten worden toegejuicht.

Een voorbeeld: evolutionaire artsen noemen de connectie met de levensstijl van vandaag en spinale pijn. Artsen en handlers uit de handmatige sector zoals orthopedisten, Rolfer, osteopaten, FDM-behandeling, u.a. Onlangs, de anatomische structuur van de wervelkolom als een plaats van pijn in kwestie. Er wordt besproken of veel zitten leidt naar een achterwaartse stap in de evolutie terug naar de viervoeter. Dit kan blijvend een verkorting van de heupbuiger veroorzaken, wat op zijn beurt de problemen kan veroorzaken. Ook de bevindingen van de biomechanicus professor Serge Gracovetsky, na de stevige bindweefselplaat van de rug, de fascia Thoracolumbalis, ongeveer 80 procent van het flexiewerk op de rug, moeten hier worden opgenomen. Waarschijnlijk waren mensen met een passieve structuur als een vasthoudmechanisme in staat moeiteloze taken eeuwenlang uit te voeren, vooruit gebogen (bijvoorbeeld veldwerk). Recente bevindingen van de Amerikaanse onderzoekster Helen M. Langevin, die de verdikking van de diepste laag van de thoracolumbale fascia bij patiënten met rugpijn vond, lijken verder in deze richting te wijzen. Onderzoekers van de Universiteit van Heidelberg ontdekten onlangs dat de bovenste laag van dit bindweefsel de meeste pijnvezels heeft.

Vermindering van het veroorzakende agens alleen en de lordose-kyfose relaties lijkt te worden verkort. Als evolutionaire artsen echt meer invloed willen hebben op medische operaties en samenwerking met individuele disciplines, is meer differentiatie met nieuwe inzichten nodig in individuele gevallen.

Anders is het te voorzien dat deze sector, met zijn zorg voor het verrijken van geneeskunde, een impasse loopt in de vorm van zijn eigen dogmatisme.(Thorsten Fischer, Naturopath Osteopathy, 06.02.2010)