Fatale tweerichtingscombinatie Waarom dikkedarmkanker vordert en metastasen vormt

Verstoorde samenwerking tussen twee genen veroorzaakt darmkanker

Colorectale kanker is een van de meest voorkomende oorzaken van kankersterfte in Duitsland, voornamelijk als gevolg van metastasen. Onderzoekers hebben nu ontdekt dat de verstoorde samenwerking tussen twee genen gedeeltelijk verantwoordelijk is voor dit type kanker dat zich ontwikkelt en secundaire tumoren vormt.

Een van de meest voorkomende oorzaken van kanker overlijden

Volgens gezondheidsexperts is dikkedarmkanker de op twee na meest voorkomende oorzaak van prostaatkanker en longkanker en de op één na meest voorkomende doodsoorzaak bij vrouwen na borstkanker. Elk jaar sterven ongeveer 26.000 mensen in dit land. De kansen op herstel zijn sterk afhankelijk van hoe vroeg de kanker is ontdekt. En ook of hij al is verspreid. Maar waarom ontwikkelt darmkanker zich vaak snel en waarom vormt het carcinoom metastasen? Dit heeft ook te maken met de verstoorde samenwerking van twee genen, zo hebben onderzoekers nu ontdekt.

Onderzoekers hebben ontdekt dat bij gezonde mensen twee genen samenwerken om de ontwikkeling van darmkanker te voorkomen. Echter, als deze samenwerking wordt verstoord, gaat het carcinoom verder en vormt het metastasen. (Afbeelding: Alex / fotolia.com)

Vooral de uitzaaiingen zijn gevaarlijk

Aangezien tumoren langzaam groeien in de dikke darm of het rectum en geen problemen veroorzaken voor de meerderheid van de getroffenen gedurende een lange tijd, wordt de ziekte vaak laat herkend.

Deskundigen wijzen herhaaldelijk op het belang van het onderzoek, vooral als het in de familie al gevallen van darmkanker is. Vroege detectie kan levens redden.

Omdat in de vroege stadia darmkanker, ook wel darmkanker genoemd, chirurgisch kan worden verwijderd.

Bijzonder gevaarlijk zijn de metastasen, die zich ontwikkelen met de progressie van de dikke darmkanker.

Zoals de Ludwig-Maximilians-Universität (LMU) München in een verklaring schrijft, zijn zij de meest voorkomende doodsoorzaak bij patiënten.

Fatale combinatie onderzocht

Zoals het gaat zeggen, spelen veranderingen in bepaalde genen een sleutelrol in de ontwikkeling en progressie van darmkanker.

Voor elke tweede darmkanker die metastasen veroorzaakt, zijn zowel het Tp53-gen als het gen Mir34a inactief.

Wetenschappers onder leiding van Heiko Hermeking, Professor Experimentele en Moleculaire Pathologie (ook Duitse Consortium for Translational Cancer Research), zijn nu onderzocht de gevolgen van deze fatale combinatie in muizen en geïdentificeerd signalerende routes die kunnen worden therapeutische doelen.

Ze rapporteren over hun bevindingen in het tijdschrift "Gastro-enterologie".

"Het verlies van beide genen de incidentie en de ontwikkeling van darmtumoren en de invasie in het omringende weefsel en de daaropvolgende vorming van uitzaaiingen bij colonkanker," legt Heiko Hermeking.

Bij gezonde individuen werken de twee bestudeerde genen samen

Bij gezonde mensen werken de twee bestudeerde genen samen om dat te voorkomen. Van de twee genen wordt gezegd dat ze signaleringsroutes onderdrukken die de overleving en invasiviteit van kankercellen bevorderen.

Dus de microRNA miR-34a remt, bijvoorbeeld een rechtstreeks antwoord op IL-6 receptor van IL-6R van de boodschapper interleukine 6 (IL-6), die wordt geproduceerd door de tumoromgeving, en sogenannnte epitheliale-mesenchymale transitie (EMT) triggers.

EMT is een essentiële bemiddelaar van metastasen. Bovendien activeert het gelijktijdige verlies van p53 en miR-34a in het bijzonder het eiwit Pai-1, dat ook bijdraagt ​​tot de progressie van de primaire tumor.

De onderzoekers hebben aangetoond in muismodellen, dat een therapeutische inactivatie van de IL-6R en PAI-1-route voorkomt de vorming van metastasen in p53 en miR-34a-negatieve darmtumoren.

Daarom zijn volgens de studie deze signaalroutes interessante aanknopingspunten voor de behandeling van darmkanker bij de mens, wat moet worden gevolgd in verdere studies vanuit het oogpunt van de onderzoekers.

Daarnaast evalueerde de studie 628 gevallen van colorectale kanker in online databases en onderzocht monsters van 61 patiënten immunohistochemisch.

Volgens de analyse zijn de resultaten van het preklinische muismodel overdraagbaar op mensen. (Ad)