Vluchtelingen tweederangs patiënten

Vluchtelingen: tweederangspatiënten

2014/09/12

Vluchtelingen die zijn gevlucht voor armoede en ellende en hun toevlucht zochten in Duitsland, hebben alleen recht op minimale gezondheidszorg in dit land. Alleen acuut zieke asielzoekers mogen een arts bezoeken. Vooral het gebrek aan psychotherapeutische behandeling van vluchtelingen is dramatisch, vooral omdat velen van hen getraumatiseerd zijn door de incidenten in hun thuisland..

Asielzoekers die niet zijn opgenomen in de wettelijke ziekteverzekering
Op donderdag zal de bijeenkomst van premiers met de Duitse bondskanselier Angela Merkel (CDU) niet alleen de toekomst van de financiële gelijkstelling van de staat behandelen, maar ook de financiële behoeften van de landen die vluchtelingen opvangen. „Frankfurter Rundschau“ (FR). Dienovereenkomstig moesten de landen de hoop opgeven dat de federale overheid permanent zal betalen voor de gezondheidszorg van asielzoekers. Medische verenigingen, liefdadigheidsinstellingen, kerken en vluchtelingenorganisaties hadden er tevergeefs op aangedrongen asielzoekers op te nemen in de wettelijke ziekteverzekering.

Diensten beperkt tot acute behandeling
Ondanks de hervormingen bepaalt de wet op de uitkering voor asielzoekers dat medische diensten door de sociale bijstandskantoren zullen worden verstrekt en alleen in aanmerking blijven komen voor acute of pijnlijke aandoeningen. De enige verbetering is dat moet worden gecontroleerd of de gezondheidskaart van de stadstaten, waarmee vluchtelingen rechtstreeks naar de dokter kunnen gaan, ook geschikt is voor de landgebaseerde landen. De medische diensten zijn nog steeds beperkt tot de acute behandeling.

Mensenrechtenactivist bekritiseert discriminatie
Volgens de FR is dit voor Claudia Mahler van het Duitse instituut voor mensenrechten een schending van de mensenrechten van vluchtelingen. Maandag bekritiseerde ze in Berlijn dat de medische zorg niet afhankelijk moet worden gemaakt van de verblijfsstatus. Dit discriminatoire regime heeft al geleid tot de dood van asielzoekers. De mensenrechtenactivist herinnerde zich het dramatische lot van vluchtelingen die pas na verschillende pogingen medische hulp kregen of die werden geweigerd door ziekenhuizen, omdat het onduidelijk was wie verantwoordelijk was voor de vergoeding vanwege het ontbreken van een medische verklaring.

Eenjarige jongen heeft hulp geweigerd
Een paar maanden geleden veroorzaakte een gerechtelijke uitspraak in het geval van een kleine jongen uit Servië beroering. Voor de kleine Leonardo in december 2011 zou bijna elke levensreddende hulp te laat zijn gekomen. In het centrale opvangcentrum voor asielzoekers (ZAE) in Zirndorf in het centrum van Franken, werd de 1-jarige ernstig zieke jongen hulp geweigerd. Toen de poortwachters door hun ouders werden gevraagd om een ​​ambulance te bellen voor hun duidelijk zieke zoon, hielden ze zich niet aan, maar vertelden ze de vader eerst een ziekteverzekering. De rechter, die drie leden van het detentiecentrum beboette, sprak van harteloos gedrag waar niemand aan kon denken.

Zieke vluchtelingen moeten wegens ziekte naar het welzijnsbureau
Zieke asielzoekers moeten volgens de huidige regelgeving in acute situaties alleen bij het bureau voor sociale zekerheid een medisch certificaat voor de behandeling van een arts krijgen. Bovendien moeten vluchtelingen in sommige steden daarna een medische officier worden voordat ze uiteindelijk doorverwezen worden naar een specialist. Omdat de Refugee Council onlangs kritiek had geuit op dringende operaties in Berlijn, was dringend een follow-upbehandeling nodig na een operatie en werden onvermijdelijke hulpmiddelen voor gehandicapten geweigerd met betrekking tot openbare medische onderzoeksprocedures voor maanden.

Gebrek aan psychotherapeutische behandeling
Zoals de FR meldt, is het gebrek aan psychotherapeutische behandeling van vluchtelingen bijzonder dramatisch. Volgens Sebastian Ludwig von der Diakonie is 60 procent van de asielzoekers getraumatiseerd door ervaringen in hun thuisland en ervaringen met geweld tijdens het vluchten. Er zijn echter slechts 30 psychosociale centra landelijk, elk met twee werknemers. Ludwig zei: „De wachtlijsten voor therapieplaatsen zijn nu veel langer dan een jaar.“ Noch hij noch Mahler hebben enige hoop dat het onderwerp van de gezondheidszorg voor asielzoekers een grotere rol zal spelen in de ontmoeting van de bondskanselier met de premiers. Alleen door de nakende implementatie van een EU-richtlijn verwacht Mahler een lichte verbetering. Het vraagt ​​om betere medische zorg voor bepaalde groepen vluchtelingen, zoals gehandicapten, vrouwen en kinderen. (Ad)