Vrouwen zijn bang voor urologen

Angst voor uroloog ongegrond

2013/07/30

Velen zeggen dat urologen de 'gynaecologen' van mannen zijn. Maar dit is een cliché: hoewel de urologen in feite ook experts zijn in mannelijke geslachtsorganen, behandelen ze ook defecten in de urine- en urinewegorganen. In geval van urethrale, blaas- of nierproblemen - waarvan bekend is dat ze veel vrouwen treffen - moeten vrouwen een uroloog raadplegen. Desondanks reageren veel vrouwen angstig na een verwijzing. De wandeling naar de uroloog is eigenlijk een bezoek van een normale arts, zoals het artsennetwerk Uro-GmbH Nordrhein weet.

Vooral vrouwen worden ziek door de anatomische omstandigheden, vaak blaas- of urineweginfecties. „Net als bij een gynaecoloog komen eerst een gesprek en nauwkeurige urinetests“, legt Dr. uit Michael Stephan-Odenthal, uroloog en medisch directeur van het medische netwerk Uro-GmbH North Rhine. „Onschadelijke abdominale echografische onderzoeken en laboratoriummetingen worden gebruikt om het type bacteriën en hun gedrag te identificeren.“ Soms zijn blaasreflexen of röntgenonderzoek noodzakelijk. „Er is de afgelopen jaren veel gedaan aan de blaasreflexen. Door geavanceerde en flexibele apparaten is dit onderzoek vrijwel pijnloos voor zowel mannen als vrouwen.“

Ook worden urine-incontinentie- of blaasledigingsstoornissen vaak door vrouwen beïnvloed. Hier, naast een zogenaamd mictieprotocol, staan ​​een urodynamisch onderzoek en een echografie in de maag om de functie van de blaas en urethra te beoordelen centraal in diagnostische procedures. Om te beoordelen welk type incontinentie aanwezig is, meten urologen eerst de druk van de urineblaas. Om dit te doen vullen ze de blaas met een vloeistof en meten ze het vermogen en de druk in de blaas onder verschillende stress-situaties. Tegelijkertijd wordt de occlusiedruk van de urethrale sfincterspier geregistreerd. Beide onderzoeken zijn pijnloos en bieden betrouwbare informatie over het type en het succes van incontinentietherapie. (Pm)