Voedingsallergie bij katten leidt tot ontsteking en diarree
Als katten hun voedsel plotseling niet kunnen verdragen, kan voedselintolerantie of allergie erachter zitten. Typische tekenen hiervan zijn vooral constante diarree en braken, het dier is allergisch, het kan ook huidproblemen veroorzaken zoals ontsteking of puisten. Katteneigenaren moeten in dit geval beslist naar de dokter gaan met hun huisdier. In een interview met het persbureau "dpa" geven experts nog waardevolle tips over hoe u uw kat kunt helpen.
Jarenlang waren er geen problemen met het gebruikelijke voedsel, maar van dag tot morgen lijkt het erop dat de kat niet langer tolereert. Het dier reageert plotseling met gastro-intestinale klachten zoals diarree en braken, als er een allergie is, kan de huid ook worden aangetast. Typerende voorbeelden hier zijn b.v. Jeuk, ontstekingen en puisten, bovendien kunnen kale plekken in de vacht op plaatsen of zelfs overal op het lichaam voorkomen, legt Regina Fengler uit van de dierenartspraktijk bij de watertoren in Berlijn. Om precies te achterhalen waar het dier zo sterk op reageert, moet de expert na alle andere mogelijke oorzaken worden uitgesloten. Vaak zijn katten besmet met vlooien, mijten of parasieten.
Als katten na het voeden symptomen als diarree of braken vertonen, kan dit te wijten zijn aan een voedselallergie. (Afbeelding: alho007 / fotolia.com)Slechts één procent van alle katten heeft een "echte" voedselallergie
Een "echte" voedselallergie, echter volgens Julia Fritz van de veterinaire voedingsdeskundige napfcheck.de komt zelden voor. Slechts ongeveer een procent van alle katten wordt getroffen in dit land, dus de schatting van de München-specialist voor diervoeding en diëtetiek. De allergie is een overreactie van het immuunsysteem op een normaal onschadelijke stof in het voedsel (allergeen). Wanneer het dier ermee in contact komt, ontwikkelt het lichaam verdedigingsreacties zoals intense jeuk of ontsteking. De triggers zijn meestal dierlijke of plantaardige eiwitten van, bijvoorbeeld, rundvlees en kip, zuivelproducten, tarwe en vis, maar in het algemeen kan elk voedingsingrediënt een allergie veroorzaken.
De aanleg voor een voedselallergie is erfelijk, maar het dier wordt niet met een allergie geboren. In plaats daarvan moet elke allergische reactie worden voorafgegaan door een zogenaamde "overgevoeligheid" waarbij het organisme na het eerste contact met het allergeen een specifieke immuunrespons opbouwt tegen de vermeende "vijand". Dit verklaart ook waarom een kat plotseling allergisch reageert, hoewel hij eerder al lang hetzelfde had gegeten. "Niets is jaren geleden, plotseling reageert het lichaam", zegt Stefanie Handl, specialist dierenarts voor voeding en diëtetiek uit Wenen.
Geen lekkernijen tijdens het dieet
Om uit te vinden waarvoor de kat allergisch is, kon de houder alleen een uitsluitingsdieet uitvoeren, omdat er geen speciale bloedtests zijn zoals bij mensen. "Je geeft de kat iets dat je nog nooit hebt gehad", legt Julia Fritz uit. Voor dit doel zou allergie-reducerend of "hypoallergeen" speciaal voedsel worden overwogen evenals voer, dat b.v. zelfgemaakt met paard, kangoeroe of struisvogelvlees. Dit ene ingrediënt moet dan tien tot twaalf weken aan de kat worden gevoerd, adviseert de deskundige. "Het is belangrijk om tijdens deze periode niets anders te voeren, inclusief lekkernijen", benadrukt Fritz, daarom moeten alle personen die contact hebben met het dier op de hoogte worden gebracht van het dieet.
Het zou minstens een maand duren voordat de huid volledig was genezen, maar diarree en braken zouden veel sneller verdwijnen. Zodra de kat symptoomvrij is, zouden volgens Julia Fritz de verschillende eiwitbronnen individueel kunnen worden getest - maar alleen onder veterinair toezicht. Als het dier vervolgens opnieuw op een stof reageert, wordt het allergeen geïdentificeerd en kan het bewust worden vermeden tijdens het voederen in de toekomst.
Veel keepers annuleren vroeg onderzoek
Tussen de 75 en 150 euro kost een eerste afspraak met een professionele dierenvoedingadviseur, die de kat aanvankelijk nauw onder de loep neemt. "Dan verduidelijk je in gesprek wat je kunt proberen, en worden de hoeveelheden voedsel berekend," legt Fritz uit. Vaak zijn achteraf nog een of twee extra afspraken nodig, maar deze zouden gunstiger zijn als vervolgadvies, aldus de expert. Veel eigenaren zouden echter in een vroeg stadium stoppen met het zoeken naar de oorzaak van het ongemak en het hypoallergene of zelfbereide voedsel blijven voeden zonder verder te testen. Als gevolg hiervan is er echter geen sluitende diagnose mogelijk. "De meesten zijn blij als hun dieren weer gezond zijn, dus zonder een volledig dieet", zegt Handl. (NR)