Ongelukkige toestanden in de geneeskunde
"Mental States": hoe de gezondheidszorg industrie ziekten uitwerkt voor winst
02/10/2012
Het nieuwe boek van de medische journalist dr. med. Werner Bartens. In zijn werk "Horrible states" hekelt hij het onvermogen van artsen om een gedifferentieerde mening te krijgen. Integendeel, veel artsen vertrouwen de lobbyisten van de farmaceutische industrie en gaan voor het winstprincipe. Bartens gaat zo ver in zijn boek, bewerend dat sommige ziekten helemaal niet bestaan en alleen zijn uitgevonden om de winst te maximaliseren. „Als de Duitse gezondheidsdienst een patiënt was, zou hij waarschijnlijk op de intensive care zijn“.
„Heilige staten“ zegevieren in Duitsland: de medische journalist, arts en auteur van de „Artsen Hater boek“ Werner Bartens heeft een nieuw boek geschreven. Hierin hekelt hij de gezondheidsindustrie in Duitsland. Risicovolle borstimplantaten, overmatig kankerscreening en dure geneesmiddelen zonder toegevoegde waarde zijn slechts enkele voorbeelden die laten zien dat de focus niet meer op de patiënt ligt, maar op het geld.
Meer winst waar iedereen van houdt in het kapitalisme. „Maar naarmate de gezondheidsindustrie groeit, moeten meer mensen ziek zijn“, de auteur schrijft in het voorwoord. Zodat de winst kan worden verhoogd, overtollige medicijnen worden zonder vertraging bedacht en zelfs nieuwe ziektes worden uitgevonden. Bovendien zijn tijdrovende onderzoeken vaak niet afhankelijk van het verloop van de ziekte, maar van de beschikbaarheid en de afschrijvingsvereisten van de gekochte dure apparatuur.. „Eén ding is duidelijk: een goed gezondheidssysteem is niet verkrijgbaar voor een zacht prijsje, maar wie ruimt het eigenlijk op in deze zelfbedieningswinkel van de lobbygroepen? En waar is de lobbygroep van de patiënten?“ Frank Plasberg vroeg zich recent ook af in het ARD-programma „Moeilijk maar eerlijk“.
Volgens Bartens wordt de geneeskunde in Duitsland vooral gezien als een winstgerichte groeisector. Om te groeien, heb je altijd nieuwe aanbiedingen nodig. Dit creëert automatisch een nieuwe vraag. En voldoende controles en voorschriften in medische praktijken en klinieken bestaan nauwelijks.
Rouw verandert in depressie, verhoogde bludder hypertensie
Bartens heeft ook een aantal voorbeelden als arts. Geneeskunde doet de natuurlijke menopauze van vrouwen verschijnen als een soort ziekte. Een normale rouw is snel genoeg „Gemaakt depressie aan de ziekte. "Enigszins verhoogde bloedlipiden of borderline bloeddruk zou altijd verder worden verminderd en ongeveer 80 procent van de X-stralen voor pijn in de rug zijn ook twijfelachtig. Ook zou veel naar het oordeel van de medische Journalisten kniegewrichten worden weerspiegeld, alsof het echt nodig was.
Fictieve ziekten voor winst
Bartens gaat niet alleen over onnodige diagnostiek, overtollige middelen en overdreven behandelingen. De auteur beweert zelfs dat veel ziekten eenvoudigweg zijn uitgevonden. Het ABC van de verzonnen ziekten ziet er als volgt uit: "Alzheimer, burnout, cellulitis." Vooral kinderen zouden worden blootgesteld aan overmatig toezicht. Dus zelfs schreeuwende ambulances, experts voor slaapproblemen of gedeeltelijke prestatiestoornissen zijn eigenlijk vaak overbodig en zouden het leven alleen maar moeilijk maken voor de ouders. Ze zouden niet weten dat lawaai, ruzie en verwarring normaal is voor kinderen.
Volgens hem zouden artsen vaak doen wat winstgevend is. Ze zouden niet altijd een medisch voordeel voor de patiënt hebben. „Als het systeem financiële prikkels biedt die afhankelijk zijn van dure behandelingen en lucratieve patiënten, wordt de arts een verkoper. Tijd voor aandacht gaat verloren.“ In veel gevallen zijn de artsen ook niet up-to-date omdat ze zichzelf te weinig informeren. "80 procent van de artsen in Duitsland leest geen Engelstalige tijdschriften“, klaagt de auteur. Integendeel, ze zouden steunen op regionale opinieleiders, die vaak worden betaald door de farmaceutische industrie.
De farmaceutische industrie manipuleerde wat onderzoek
Bijvoorbeeld, de medische journalist getuigt hiervan met onderzoeken die de farmaceutische industrie in hun voordeel heeft gemanipuleerd, gebruikmakend van het gebrek aan transparantie in de gezondheidszorg. Daarnaast is de auteur toegewijd aan het lobbyen van de medische en farmaceutische industrie en het onvermogen van de gezondheidspolitici om te zorgen voor lakse voorschriften in de gezondheidszorg. Nieuwe hightech medische apparaten zouden bijvoorbeeld geen echt voordeel hebben om later te worden goedgekeurd. Het is voldoende dat ze werken.
Na het lezen van het boek met vijf hoofdstukken blijven patiënten soms verloren. Omdat een snelle verandering van het systeem niet in zicht lijkt te zijn. Niettemin, kan „Heilige staten“ Stimulerende experts en leken stimuleren en zo bijdragen aan een kleine bijdrage aan het herstel. Want wat Bartens schrijft, heeft hand en voet als het gaat om de onthulling van de dubieuze machinaties van „winstgevende actoren in het gezondheidssysteem“ gaat. Als de kritiek luider is, vinden kosteneffectieve behandelingen van naturopathie meer goedkeuring en artsen doen afstand van de hebzucht, kunnen veel veranderen. Immers, door na te denken zijn mensen in de voeding ook veel kritischer en steeds vaker geworden „Bio“ in plaats van „goedkoop“ verkiezen. Een goede arts en een kritische patiënt zijn de eerste stappen in de goede richting. Voorspoed waard om te leven. (Sb)