Hartaanval vroege detectie door nanodeeltjes
Nano-optica voor vroege detectie van hartaanvallen
2015/01/15
Met behulp van nano-optica kan de vroege detectie van een hartinfarct in de toekomst mogelijk aanzienlijk worden verbeterd, volgens de huidige versie van de Karl-Franzens-Universiteit Graz. In hun baanbrekende werk, de onderzoekers van het Institute of Physics van de Karl Franzens University in het project „PP Biosens“ Samen met wetenschappers van de Medische Universiteit van Graz en het onderzoeksbureau Joanneum Research hebben ze kleine gouddeeltjes geproduceerd die dankzij hun optische eigenschappen eiwitten kunnen detecteren, zoals eiwitten die een sleutelrol spelen bij het screenen van hartinfarcten..
Het doel van het onderzoeksteam onder leiding van de projectmanager is Dr. Ing. Alfred Leitner van het Institute of Physics van de Karl Franzens University was de ontwikkeling van zeer gevoelige biosensoren, die het mogelijk maken om een hartaanval snel en veilig te detecteren. Hier komt het „Eiwitten, zoals myoglobine, als een biomarker van bijzonder belang“, meldt de Karl Franzens-universiteit. Het optreden ervan in het bloed is een indicatie van de ziekte en, als het tijdig wordt gedetecteerd, kan een vroege diagnose worden gesteld. Hier kan worden gedaan met speciale methoden van nano-optiek bewijs.
Nanodeeltjes betrouwbaar meetbaar
De Oostenrijkse wetenschappers hebben al enig succes geboekt in hun eerdere onderzoek. Verena Häfele van de groep Nano-optica van het Institute of Physics van de Karl Franzens University ontwierp en produceerde gouden nanodeeltjes die licht kunnen concentreren in gebieden van slechts enkele nanometers, wat overeenkomt met de grootte van de gezochte eiwitten. Als onderdeel van het huidige project, Dr. Peter Abuja van het Institute of Pathology of the Medical University is een voorbeeld van twee relevante vroege-detectie-eiwitten van het hartinfarct. De nanodeeltjes werden vervolgens gebruikt door de chemicus Stefan Koestler en zijn team bij het onderzoeksbureau Joanneum Research hebben een moleculaire laag afgedekt, die op zijn beurt leidde tot een gewijzigde lichtverstrooiing door de nanodeeltjes. Ze konden nu worden herkend met behulp van nano-optica. Dat is wat onderzoekers hebben „ontwikkelde een snelle en betrouwbare meetmethode waarmee de detectielimieten kunnen worden verschoven naar de detectie van individuele eiwitten, waardoor de diagnose van ziekten al in een vroeg stadium mogelijk is“, dus de boodschap van de universiteit. (Fp)
Afbeelding: Ingo Rosenthal