Hoop door nieuwe therapie voor haaruitval

Amerikaanse onderzoekers ontwikkelden een nieuwe therapeutische aanpak van haarverlies

03/28/2012

Het treft ongeveer acht van de tien mannen en toch hebben onderzoekers tot nu toe geen effectief tegengif gevonden. Erfelijk haarverlies is vaak niet alleen een visueel probleem, maar heeft ook een negatieve invloed op de psyche van de getroffenen. Amerikaanse wetenschappers hebben nu een boodschappersubstantie ontdekt die de haargroei remt en de hoop op nieuwe, effectieve behandelingsopties oproept.

Messenger remt de haargroei
Onderzoekers ontdekten bij mannen op kale plekken op de hoofdhuid ongewoon hoge niveaus van een boodschapper, die de haargroei remt. Hetzelfde kon worden waargenomen in celculturen. De ontdekking van de zogenaamde prostaglandine D2 kan worden gehoopt op nieuwe, verbeterde therapeutische opties, schrijven de wetenschappers in het tijdschrift „Wetenschap Translationele geneeskunde“.

Ongeveer acht van de tien mannen worden getroffen door erfelijk haarverlies. Meer in het bijzonder krimpen de haarzakjes ermee totdat ze slechts miniatuurversies van zichzelf zijn. Deze mini-haarfollikels ontwikkelen dan slechts zeer kleine, dunne haren die nauwelijks zichtbaar zijn. Bovendien verkort de groeiperiode van de follikels van enkele jaren tot enkele weken, rapporteren de onderzoekers. De term haaruitval is daarom misleidend, omdat het probleem eigenlijk is dat alleen microscopisch haar wordt geproduceerd.

Blokkeer het koppelen van prostaglandines D2 en voorkom haaruitval
Onderzoekers weten al een tijdje dat het mannelijke geslachtshormoontestosteron een cruciale rol speelt in dit proces. Slechts een paar van de getroffenen hebben echter een genetisch bepaalde overgevoeligheid van de haarzakjes aangetoond voor testosteron, leggen de onderzoekers uit. Andere factoren en effectieve therapieën voor plant-gerelateerd haarverlies waren voorheen onbekend. „Onze bevindingen zullen waarschijnlijk direct leiden tot nieuwe behandelingen voor de meest voorkomende oorzaak van haaruitval bij mannen“, rapporteer Luis Garza van de University of Pennsylvania School of Medicine in Philadelphia en zijn collega's. Er zijn nu ten minste tien stoffen bekend die de dokplaats van de boodschapper prostaglandine D2 kunnen blokkeren. Sommigen zouden al in klinische onderzoeken zijn getest. Door blokkering kan haarverlies mogelijk worden voorkomen. „Onze ontdekking was onverwacht, omdat prostaglandinen niet eerder zijn gekoppeld aan haaruitval“, verklaart George Cotsarelis, hoofd van de studie.

Prostaglandinen vormen een grote groep weefselhormonen die verschillende functies vervullen. Ze spelen bijvoorbeeld een belangrijke rol bij pijn, bloedstolling of ontsteking. F2Alpha, ook een prostaglandine, draagt ​​zelfs bij aan de haargroei, rapporteren de onderzoekers.

In kale hoofdhuid driemaal hogere concentratie van prostaglandine D2
De onderzoekers ontdekten dat de hoofdhuid van mannen met erfelijk haarverlies variërende niveaus van prostaglandine D2 had. De gebieden waar voldoende haar groeide, werden gekenmerkt door een normale concentratie, terwijl de kale plekken driemaal zoveel van het hormoon bevatten.

Als een oorzaak konden de wetenschappers een gen identificeren. In de kale gebieden van de hoofdhuid is het gen productiever, dat codeert voor een enzym dat belangrijk is voor de vorming van het hormoon, rapporteren ze. Dit zou zelfs bevestigd zijn bij laboratoriummuizen, die gevormd waren door genetische manipulatie van grotere hoeveelheden van dit enzym. Ze vertoonden ook de typische symptomen van erfelijk haarverlies.

Verlies van 100 haren per dag is normaal
Het verliezen van 100 haren per dag wordt als normaal beschouwd. De hoofdhuid en haarzakjes vernieuwen zichzelf van binnenuit en het haar groeit gelijkmatig. Als er echter sprake is van een verhoogd of aanhoudend haarverlies (effluvium, defluvium), kan dit leiden tot kaalheid (alopecia). Naast een genetische aanleg zijn hormonale veranderingen, medicijnen, metabole stoornissen en voedingstekorten een van de mogelijke oorzaken. Het infestatiepatroon kan in sommige gevallen aanwijzingen geven voor de oorzaak.

Een van de meer gebruikelijke vormen is het diffuse haarverlies, dat geen specifiek patroon van betrokkenheid vertoont. De oorzaken kunnen heel verschillend zijn. Hij komt vaak gelijktijdig met, bijvoorbeeld, schildklierafwijkingen, diabetes mellitus, leverziekte en chronische infecties. Zelfs tijdens en na de zwangerschap treedt vaak tijdelijk haarverlies op. Drug behandelingen die kunnen leiden tot haaruitval, geneesmiddelen voor de bloedlipiden, chemotherapie verlagen voor kanker of het gebruik van orale anticonceptiva voor anticonceptie. Allergieën, vergiftiging met zware metalen - in het bijzonder kwik, arseen, thallium - een tekort aan mineralen en vitamines door ongezonde voeding of een verminderde opname van voedingsstoffen (Malassimilationssyndrom), te veel alcohol of andere drugs, en een slechte bloedcirculatie op de hoofdhuid zijn een mogelijke oorzaak vraag. Zelfs fysieke en emotionele stress kan tot haaruitval leiden.

Een speciale vorm is het circulaire haarverlies (alopecia areata), hij verschijnt in bijna cirkelvormige gebieden met stompe resten als haar. Hij verschijnt vaak in de puberteit en het gezin wordt opgehoopt. Circulair haarverlies wordt vaak geassocieerd met de ziekte van de schildklier. Het wordt echter ook beschouwd als een uiting van larvierten depressie. (Ag)

Lees ook:
Speciale eiwitoorzaak van haarverlies
Haaruitval als een indicator voor het risico op prostaatkanker

Afbeelding: Duxschulz