Altijd moe Hashimoto vernietigt de schildklier

Constant moe: Hashimoto vernietigt de schildklier

13/11/2014

Mensen die altijd moe zijn, vragen vaak naar de oorzaken. Is er sprake van ijzertekort of is het werk te veel? Maar auto-immuunziekten van de schildklier, zoals Hashimoto, hebben dit effect. Kortom, deze ziekte is niet slecht volgens de experts, maar het moet snel genoeg worden herkend.

Auto-immuunziekte van de schildklier
Mensen die aan constante vermoeidheid lijden, schrijven dit vaak toe aan mogelijk ijzergebrek of stress op het werk. Daarachter kan ook een auto-immuunziekte van de schildklier zijn. De Rhinelander Barbara Schulte vond het niet vreemd dat ze vaak moe was omdat haar werk stressvol was. Pas jaren later kreeg ze haar bevindingen. Volgens een rapport van het persbureau dpa, zegt Schulte, vandaag de dag voorzitter van de Duitse schildklierbond in Bonn, het volgende: „Ik heb Hashimoto“.

Schildklier is vernietigd
De ziekte, die volledig Hashimoto's thyroïditis wordt genoemd, is vernoemd naar de Japanse arts Hakaru Hashimoto, die het omstreeks 1912 voor het eerst beschreef. Andere namen zijn auto-immune thyroiditis of chronische thyroïditis. „Zowel de cellen van het immuunsysteem, de T-cellen en de antilichaamvorming worden geactiveerd door zogenaamde B-cellen“, verklaarde Prof. Karl-Michael Derwahl van de afdeling Interne Geneeskunde in het Alexian St. Hedwig-ziekenhuis in Berlijn. De exacte factoren die hebben geleid tot het uitbreken van Hashimoto zijn niet goed begrepen. Naast een familiale (genetische) vooroordeel, worden stress, ernstige virale ziekten en milieueffecten of, meer recentelijk, buitensporige jodiuminname besproken als mogelijke triggers. Volgens de Duitse Nuclear Medicine Association (BDN) is Hashimoto's thyreoïditis de meest voorkomende auto-immuunziekte. „Als gevolg hiervan is er een toenemende vernietiging van de schildklier“, dus nasynchronisatie. Dit proces gebeurt kruipend en pijnloos.

Vrouwen worden veel vaker getroffen dan mannen
Er worden minder schildklierhormonen geproduceerd, des te meer de schildklier wordt vernietigd. Vervolgens manifesteert de ziekte zich door hypothyreoïdie. De symptomen die mevrouw Schulte ook voelde, waren onder meer depressie, gewichtstoename, obstipatie, nachtelijk zweten en gewoon vermoeidheid. Volgens Derwahl zijn vrouwen drie tot vier keer vaker getroffen dan mannen, en door een genetische aanleg is de thyreoïditis van Hashimoto familiair. Schulte beveelt aan: „Als iemand in het gezin ziek is, moeten ook alle andere gezinsleden worden onderzocht.“

Diagnose door bloedonderzoek en echografie
Degenen die de genoemde klachten hebben, moeten ook worden getest. De expert adviseert om het bloed zonder symptomen te onderzoeken tijdens het onderzoek: „Waarom zou iemand moeten wachten tot de symptomen zichtbaar worden en de schildklier meer en meer wordt vernietigd??“ De diagnose wordt gesteld door bloedonderzoek en echografie. Wanneer de waarde van thyreoïdstimulerend hormoon (TSH) verhoogd is, toont dit de hypofunctie van de schildklier. Zelfs als de vernietiging van de schildklier niet kan worden gestopt door medicatie, is het effect tenminste gemakkelijk te behandelen. Het gaat erom het lichaam van de ontbrekende hormonen te voorzien. Hiervoor wordt het schildklierhormoon levothyroxine, ook wel L-thyroxine genoemd, gegeven. „Een tablet die een dag voor het ontbijt met een glas water wordt ingenomen, is meestal voldoende“, dus nasynchronisatie. En dit voor een heel leven.

Vermijd verhoogde inname van jodium
„Niettemin voelen sommige patiënten zich niet goed, hoewel de hormoonbalans in evenwicht is met de laboratoriumwaarden“, verklaarde de voorzitter van de BDN, prof. Detlef Moka. Selenium kan in dergelijke gevallen helpen. Het sporenelement is onmisbaar voor de functie van de schildklier en verlicht de ontstekingsactiviteiten en brengt het immuunsysteem in balans. „De patiënten voelen zich fitter, de algemene toestand verbetert.“ Dit is echter alleen mogelijk bij patiënten bij wie de antilichaamconcentratie zeer hoog is. Patiënten moeten een verhoogde inname van jodium vermijden, omdat dit het auto-immuunproces kan voeden. „Een verblijf aan de Noord- of Oostzee, af en toe een maaltijd met zeevis heeft, volgens de kennis van vandaag, geen invloed op het beloop van de ziekte“, dus nasynchronisatie.

Pas de dosis medicatie aan
Schulte adviseert: „Tweemaal per jaar moet de waarde van het controlehormoon TSH worden gecontroleerd.“ Dit komt omdat veranderingen kunnen optreden in de loop van de ziekte. Dan kan de dosis van het medicijn worden aangepast. Dit is ook het geval bij vrouwen met Hashimoto tijdens de menopauze, wanneer het oestrogeengehalte daalt. Aangezien oestrogeen wordt beschouwd als een TSH-roofdier, moeten vrouwen die Hashimoto nemen de pil nemen, hun TSH regelmatig laten controleren. En zwangere vrouwen moeten optimaal worden aangepast in een onder-functie, anders dreigen ontwikkelingsproblemen het kind.

Hashimoto komt niet altijd alleen
Bovendien kan Hashimoto's thyroïditis soms gelijktijdig optreden met andere auto-immuunziekten. Onder andere met type 1 diabetes, coeliakie (glutenallergie) of witte vlekziekte. Barbara Schulte, bijvoorbeeld, lijdt aan pernicieuze anemie, bloedarmoede door een ernstig tekort aan vitamine B12. Niettemin moedigt ze alle betrokkenen aan en zegt ze, die goed aangepast is, zonder pijn leeft: „Hashimoto is geen slechte conditie, je moet het gewoon snel genoeg herkennen.“ (Ad)