Interview Vreemde expertise over homeopathie

Homeopathie: vreemd „verslag“ van het Britse Lagerhuis

„Dus gaat lobby“: Een commissie van het Britse House of Commons is net tot de conclusie gekomen dat homeopathische geneesmiddelen niets anders zijn dan een placebo. de „expert“ een beroep op de wetgever om fondsen uit de dienstencatalogus van de National Health Service (NHS) te verwijderen en zich van verder onderzoek te onthouden. Wel werd gevraagd naar de evaluatiecriteria en de conclusie van de „verslag“, dit roept grote twijfels op over de betekenis. Het document geeft geen accuraat beeld van de stand van het internationale onderzoek en vormt naar onze mening in wezen de persoonlijke positie van één persoon: prof. Edzard Ernst. De redactie Heilpraxisnet.de interviewde de journalist Claus Fritzsche in zijn beoordeling.

De heer Fritzsche, de Britse commissie voor wetenschap en technologie van het House of Commons, concludeerde in zijn conclusie dat homeopathische geneesmiddelen niet effectief zijn en daarom niet betaald of in licentie mogen worden gegeven. Hoe beoordeelt u de kwaliteit van dit rapport??

Claus Fritzsche: Tegen de achtergrond van vele open vragen, durf ik nog geen sluitend oordeel te vellen. Na een eerste diagonale viaduct van het document van 275 pagina's is het mij echter duidelijk dat de Evidence Check 2: Homeopathie ten onrechte de stand van het onderzoek naar homeopathie weerspiegelt en dat de achtergrond van de opkomst ervan niet transparant is.

Naar mijn mening heeft het Comité voor wetenschap en technologie van het Britse House of Commons dat wel groot theater gespeeld ... laat de vraag open waarom de argumenten van de openbare hoorzitting, bijvoorbeeld die van Prof. Harald Walach en Prof. George Lewith, zonder commentaar werden genegeerd, terwijl die van Prof. Edzard Ernst het hele document domineren.

Veel aanwijzingen suggereren dat de resultaten van de „verslag“ voor de openbare hoorzitting en Edzard Ernst op de achtergrond - niet transparant voor het publiek - gericht. De hoorzitting was absoluut een puur alibi-evenement.

Kun je dat verduidelijken??

Claus Fritzsche: Voor zover ik op dit moment kan beoordelen, is de hele redenering van het „verslag“ - Ik leg de nadruk op de aanhalingstekens - voornamelijk op een enkele meta-analyse. Op pagina 22 wordt prof. Edzard Ernst als volgt geciteerd:

„Professor Ernst wees erop dat ... 5. Shang et al kwamen duidelijk tot een verwoestende negatieve algemene conclusie.“

Dit is het onheilspellende werk, als gevolg van het Britse medische tijdschrift The Lancet 2005 een beetje voorbarig dat „Einde van de homeopathie“ riep. En op basis van niet minder dan acht studies.

Wat ben je precies aan het bekritiseren?

Claus Fritzsche: De heer Ernst vermeldt hier niet dat de meta-analyse van Shang et al. 2005 werd al weerlegd door controlewerk van Lüdtke / Rutten in het Journal of Clinical Epidemiology en door Rutten / Stolper in het tijdschrift Homeopathy. De tekortkomingen van de meta-analyse waren zo flagrant dat zelfs de The Lancet uitgever Elsevier zag het persbericht „Nieuw bewijs voor homeopathie“ publiceren.

Als Ernst niet eens de controlewerkzaamheden van Lüdtke, Rutten en Stolper noemt, beschouw ik dit dan als een opzettelijke en kwaadaardige misleiding van het publiek. Het is een beetje alsof Toyota volledig stil is over zijn huidige recall in een rapport over de kwaliteit van zijn voertuigen.

Was het voor de Britten „verslag“ geen beoordelingsproces?

Claus Fritzsche: Dat is een heel goede vraag. In elk beoordelingsproces dat wordt uitgevoerd volgens internationale normen, verwijst de verwijzing naar Shang et al. 2005 zonder de gelijktijdige vermelding van Ludtke, Rutten en Stolper werd geklaagd. Met zo'n blunder kan worden aangenomen dat deze achter de schermen werd gemanipuleerd en gedempt.

Van wie de wetenschappelijke expertise van de „verslag“?

Claus Fritzsche: Dat is de volgende spannende vraag die ik niet kan beantwoorden. De enige zekerheid is dat die genoemd op pagina vier - voor de „verslag“ verantwoordelijke personen die niet over de nodige wetenschappelijke expertise beschikken. Het is ook zeker dat in het document geen verantwoording wordt afgelegd over wie de resultaten van de openbare raadpleging heeft geëvalueerd en afgerond op basis van welke criteria. Wie heeft tijdens de hoorzitting bepaalde argumenten aangenomen en andere argumenten genegeerd? Een antwoord op deze vraag zou voor mij van groot belang zijn.

Heeft u een schatting?

Claus Fritzsche: (Lacht) Na het document Edzard Ernst op elke pagina „vilt“ ten minste dertig keer geciteerd, komen de beoordelingscriteria 1: 1 overeen met de bekende persoonlijke mening van Edzard Ernst ... en na het werk ook de typische fouten van Edzard Ernst. Bijvoorbeeld de verhulling van Lüdtke, Rutten en Stolper, de overwaardering van het criterium „geloofwaardigheid“ Naast de onkritische prioriteiten van gerandomiseerde klinische onderzoeken (die naast sterke punten grote zwakten hebben), is het beantwoorden van deze vraag voor mij erg gemakkelijk.

Ik kan je niet vertellen of dat zo is „verslag“ geschreven door hemzelf of gewoon verborgen souffliert was. Het is echter voor mij persoonlijk zeker dat Edzard Ernst op de achtergrond regisseert - niet transparant voor het publiek.

U noemde in onze eerste lezing een die werd gepubliceerd namens de Zwitserse regering „concurrentie“-Expertise op homeopathie. Wat precies werd hier onderzocht?

Claus Fritzsche: In 2005 publiceerde het Zwitserse federale bureau voor volksgezondheid een rapport over de beoordeling van gezondheidstechnologie over homeopathie, dat werd gepubliceerd als onderdeel van de „Programma Evaluatie Complementaire Geneeskunde“ (PEK) is gemaakt. Het doel van de PEK was om vijf belangrijke methoden van complementaire geneeskunde (antroposofische geneeskunde, homeopathie, neurale therapie, fytotherapie en traditionele Chinese geneeskunde) wetenschappelijk te evalueren. De PEK bestond uit een veldstudieproject en een literatuurproject. De wetenschappelijke ondersteuning werd verzorgd door een stuurgroep, een expertgroep en een internationale reviewcommissie.

Wat zijn de verschillen tussen dat „verslag“ van het British House of Commons en het Zwitserse HTA-rapport?

Claus Fritzsche: Allereerst duurde de Zwitser zeven jaar. Het duurde vijf jaar om de gegevens te beoordelen en conceptuele kwesties te verhelderen. De feitelijke evaluatie en voorbereiding van het HTA-rapport duurde twee jaar.

Wie in Groot-Brittannië op de openbare hoorzitting voor Bewijs Controle 2: Homeopathie wilde deelnemen, wie had precies 17 dagen tot de deadline. Dit is een duidelijke indicatie van een circusevenement. Het publiek moet een brede kennisbasis krijgen die niet echt bestaat.

Wie heeft de gegevens in Zwitserland onderzocht?

Claus Fritzsche: In het kader van de Zwitserse HTA was er volledige transparantie over wie de gegevens evalueerde op basis van welke criteria en waarom welke conclusies werden getrokken. Dit is allemaal Brits „verslag“ onduidelijk en niet-transparant. Het tweede grote verschil is te zien in het feit dat Zwitserland internationale expertise gebruikte, maar de Britten alleen nationaal. En hoewel de Britse expertise, vertegenwoordigd door Edzard Ernst, George Lewith en Harald Walach (nu in Frankfurt am Oder) voldoende zou zijn geweest, werd de knowhow van deze experts niet in aanmerking genomen zonder opgave van redenen.

Zijn er verschillen in de evaluatiecriteria??

Claus Fritzsche: Er zijn hier verschillen omdat Zwitserland zich heeft gericht op internationale normen en de Britten - naar mijn mening - hun toevlucht namen tot de persoonlijke beoordeling van Edzard Ernst..

Wat betekent dat in concrete termen??

Claus Fritzsche: Staat u mij een kleine inleidende opmerking toe: zoals ik enige tijd geleden in een blogpost met de kop „Twijfelachtige meta-analyses: hoe evident is evidence-based medicine?“ Aan de hand van drie voorbeelden uit kunststof zijn onderzoeksresultaten relatief eenvoudig te navigeren in een richting die de onderzoeker wenst „vorm“. Door slim de beoordelingscriteria te kiezen, kunnen POSITIEVE of NEGATIEVE resultaten eenvoudig worden bereikt met dezelfde gegevens - in de naam van waarheid en wetenschap „gevormd“ zullen.

Doet de Britten „verslag“ gebruik gemaakt van deze mogelijkheid?

Claus Fritzsche: Dat is zoals het is. Bij de Zwitserse HTA is dit gebeurd, wat tegenwoordig internationaal gebruikelijk is. Er is gekozen voor het onderzoekstype dat geschikt is voor een specifieke vraag. Als ik wil weten of therapie werkt onder alledaagse omstandigheden, zijn gerandomiseerde klinische studies (RCT's) nogal ongepast vanwege hun lage externe validiteit als meetinstrument. Andere studietypen zoals. B. Observationele studies hebben een veel hogere externe validiteit en worden daarom gebruikt in gezondheidszorgonderzoek om informatie te geven over het effect van therapie onder dagelijkse omstandigheden.

Als ik echter wil weten wat precies werkt in een therapie, zijn RCT's het geschikte meetinstrument en observationele studies vanwege hun hoge interne validiteit, en goede casusreeksen of longitudinale cohortstudies zijn nogal ongeschikte meetinstrumenten. RCT's zijn goed geschikt om specifieke en niet-specifieke effecten te meten. Ook hier hebben ze grote zwakheden en sterke punten. RCT's zijn overweldigd met het meten van specifieke effecten als het gaat om complexe interventies. Het is ook controversieel in welke mate RCT's kunnen worden gebruikt om de effecten van individuele remedies te meten - in de klassieke homeopathie ontvangt elke patiënt zijn eigen, persoonlijke en ziekte-specifieke medicijn.

In het kader van de Zwitserse HTA is, zoals gebruikelijk internationaal, het meetinstrument gekozen dat geschikt is voor de respectieve onderzoeksvraag. in de „verslag“ Het Britse Lagerhuis daarentegen heeft een eenzijdige prioriteitstelling van gerandomiseerde klinische onderzoeken. Deze overwaardering van de sterke punten van RCT's en de onderschatting van de zwakheden van RCT's wordt niet langer internationaal aanvaard. Het is in tegenspraak met het standpunt van belangrijke autoriteiten. Volgens de Duitse adviesraad van de Duitse minister van Volksgezondheid en de voorzitter van het National Institute of Health, Sir Michael Rawlin, is de eenzijdige prioritering van RCT's verkeerd.

Welk effect heeft de eenzijdige prioritering van RCT's??

Claus Fritzsche: Dit kan worden gedaan door experts zoals Klaus Linde van het Duitse Cochrane Centre, Claudia Witt van de Charité in Berlijn of Rainer Lüdtke van de Karl en Veronica Carstens Foundation leggen het beter uit dan ik. Laat ik het botweg zeggen: een forfaitaire voorkeur voor gerandomiseerde klinische onderzoeken die in alle kwesties werken en de bekende zwakheden van RCT's negeren, is in dit geval de moeite waard, als ik het resultaat toeschrijf aan homeopathie „vorm“ wil.

Deze vorm van resultaatmanipulatie loont in een politieke context, zoals die in het VK, wanneer concurrerende experts worden opgestart en massamedia (geen experts) het enige controlerende orgaan zijn. De typische veldbos- en weilandjournalist kan de verbanden die hier worden uitgelegd niet begrijpen vanwege een gebrek aan knowhow, tijd en vaak ook een gebrek aan motivatie. Hij neigt ertoe om een ​​gelovige te zijn en kan gemakkelijk gesust worden door wetenschappelijk klinkende termen.

Dat is tenminste mijn mening.

Wat was de uitkomst van het Zwitserse HTA-rapport over homeopathie??

Claus Fritzsche: De conclusie van de Zwitserse HTA is:

„De effectiviteit van homeopathie kan als bewezen worden beschouwd, rekening houdend met interne en externe validiteitscriteria, professionele professionele toepassing als veilig. “
(bron: Research Complementary Medicine 2006; 13 (suppl 2): ​​19-29)

De Zwitserse HTA laat echter de vraag open waarom dit zo is. Deze vraag is nog steeds onderwerp van onderzoek, zoals: B. de Homeopathische pathogenetische proeven door Harald Walach et al., die ik op mijn blog post „Nieuw onderzoeksontwerp bewijst specifieke effecten“ hebben gepresenteerd. De resultaten van de gecontroleerde en geblindeerde HAMP-onderzoeken tot nu toe zijn spectaculair en spreken voor specifieke effecten van homeopathie. Tijdens de openbare hoorzitting van het Britse House of Commons werden ze ingediend in de vorm van een memorandum van Walach en Lewith ... maar ook door die onheilspellende Mr. X, de onbekende directeur van de Britten „verslag“, zonder redenen te geven. Maar who cares. Dus lobby gaat ... (Lacht)

Mijnheer Fritzsche, dank u zeer voor dit interview. (heilpraxisnet.de, 02.03.2010)