Elke vijfde patiënt verkeerd op de afdeling spoedeisende hulp

Te veel patiënten worden behandeld op de afdeling spoedeisende hulp

2013/09/11

Een recent onderzoek laat zien dat het aantal gewonden in het ziekenhuis door te veel patiënten lijkt te zijn gebruikt. Ongeveer elke vijfde patiënt vergist zich in de eerste hulp.

Ongeveer 20 procent op de afdeling spoedeisende hulp verkeerd
Volgens een onderzoek had ongeveer 20 procent van de patiënten die op een eerstehulpafdeling in een ziekenhuis werden behandeld, elders kunnen worden behandeld. Het onderzoek met bijna 5000 patiënten werd gisteren gepresenteerd tijdens de bijeenkomst van de Duitse Vereniging voor Interdisciplinaire Nood- en Acute Geneeskunde (DGINA) in Hamburg. Bovendien is er een trend dat over het algemeen meer patiënten naar de eerste hulpafdelingen komen. Ongeveer een kwart van de Duitse bevolking zoekt minimaal één keer per jaar naar de projectlocaties van de DGINA op een spoedeisende hulp.

Vaak zouden huisartsen voldoende zijn
Voor het huidige onderzoek van ziekenhuizen in Hamburg evalueerden de artsen gegevens van 4.927 patiënten die gedurende een periode van 16 dagen werden behandeld. De patiënten kwamen zowel door een ambulance als door instructies van huisartsen of alleen. Zoals Michael Wünning, woordvoerder van de Vereniging van Chief Physicians van interdisciplinaire spoedeisende hulp afdelingen in Hamburg, zei, voor zeven procent van deze patiënten eigenlijk andere artsen zoals huisartsen of hulpdiensten direct beschikbaar waren.

Patiënten beoordelen klachten verkeerd
Deze artsen hadden ook binnen een redelijke termijn in tien procent van de gevallen kunnen worden bereikt. „Als ik om vier uur 's morgens met kuchen wakker wordt, is het in de meeste gevallen waarschijnlijk redelijk om te wachten tot een arts zich opent“, dus DGINA-conferentiepresident Wünning. De ernst van de klachten was verkeerd beoordeeld in drie procent van de gevallen van patiënten of had alleen behoefte aan verpleegkundige maatregelen, zoals een wondverband.

Geen schuld
De onderzoeken gaan niet over beschuldigen, maar ze moeten een inventaris zijn om niet te hoeven handelen naar een gevoel van onderbuik. Tot nu toe zijn er geen vergelijkende cijfers van voorgaande jaren. „Er zijn redenen waarom patiënten op die manier handelen, ze hebben duidelijk zorgen en begrijpelijk lijden. Natuurlijk zullen ze met ons worden behandeld. Maar we moeten ons aanpassen aan onze structuren“, dus Wünning van het katholieke Marienkrankenhaus.

Specialist in spoedeisende hulp vereist
Vanuit het oogpunt van spoedartsen is het probleem van spoedeisende hulpruimten een gevolg van tientallen jaren van verwaarlozing van hun specialisme. Zowel in 16 EU-lidstaten als in de VS is er een specialist in spoedeisende geneeskunde. In Duitsland voelen echter verschillende disciplines zich traditioneel geroepen om snelle hulp te bieden. Het doel van DGINA is om dit geleidelijk aan te veranderen. DGINA President Christoph Dodt van het Gemeentelijk Kliniek Buro van München, als een tussenstap om een ​​specialist in spoedeisende geneeskunde te worden, hoopt in 2015 een extra kwalificatie voor specialisten te kunnen creëren met twee jaar aanvullende training. De opleiding tot specialist moet vijf jaar duren. Barbara Hogan, voorzitter van de European Society for Emergency Medicine (Eusem), is ervan overtuigd dat haar eigen specialist ook de patiënt ten goede zou komen, omdat de eerstehulpverleners experts zijn in alle acute ziektes en ofwel zelfstandig kunnen handelen of snel de juiste specialist kunnen worden Breng patiënten mee.

Noodgevallen arts ondervraagd
Bovenal moeten de spoedeisende artsen de artsen in de medische parlementen van de deelstaten, de artsen en de medische verenigingen overtuigen om hun doel, namelijk het hebben van een eigen specialist, te bereiken. Daarom zou een mogelijke stimulans kunnen zijn dat de Panel Medical Associations, die verantwoordelijk zijn voor aanwezigheidsdiensten en medische hulpdiensten, het steeds moeilijker krijgen om deze posten te vervullen. Een uitweg zou een gecentraliseerde concentratie van spoedeisende hulp kunnen zijn bij klinieken die DGINA President tijdens de bijeenkomst sprak. De discussie over een specialist in spoedeisende geneeskunde doet echter ook afbreuk aan een andere Duitse eigenaardigheid: de spoedarts die naar de patiënt komt. In veel landen over de hele wereld wordt de patiënt door goed opgeleid reddingspersoneel naar de dokter vervoerd en met het oog op de medische problemen is de vraag hoe lang het in dit land is dat artsen ook naar de patiënten komen.

Financieel tekort
Tijdens de vergadering klaagde de DGINA er ook over „bruto onderdekking.“ Volgens de prognoses werden jaarlijks minstens 21 miljoen dergelijke behandelingen uitgevoerd, maar dit omvatte het aantal patiënten dat na de behandeling in het ziekenhuis werd opgenomen. Pawls konden gemiddeld 30 euro aflossen voor poliklinische behandeling tegen wettelijk verplichte kosten. De werkelijke gemiddelde kosten zullen naar verwachting echter tussen de € 120 en € 150 per behandeling bedragen. Daarom eist het bedrijf een forfaitair bedrag dat de werkelijk gemaakte kosten dekt. Timo Schöpke van de Vivantes Klinikum am Urban schatte dat minstens een miljard euro in de jaarlijkse noodhulp dekking in de Duitse spoedeisende hulp kamers. (Ad)