Kinderbijslag, zelfs met pijnlijke straffen

BFH: Pensioen dient niet het levensonderhoud van een gehandicapt kind
München (jur). Als een gehandicapt kind een toelage ontvangt, mag het gezinsfonds daarom de kinderbijslag niet weigeren. Omdat het pensioen niet bedoeld is om de kosten van levensonderhoud te dekken, maar een compensatie voor geleden "schade en leven remmingen" en daarom wordt niet geteld als inkomen, de federale fiscale Hof (BFH) in München besloten in een op woensdag 22 juni 2016 gepubliceerd vonnis (Zie: III R 28/15). Zo kan de moeder van een ernstig gehandicapt kind geboren in 1960 kinderbijslag blijven ontvangen.

Voor volwassen gehandicapte kinderen kunnen ouders zonder tijdslimiet aanspraak maken op kindertoelage. Voorwaarde hiervoor is dat het kind niet in staat is om tegen zichzelf te praten vanwege een "fysieke, mentale of emotionele beperking". Bovendien moet de handicap vóór de 25e verjaardag van het kind zijn opgetreden.

© katyspichal -photolia

De moeder van een ernstig gehandicapte zoon, geboren in 1960, had een rechtszaak aangespannen. De zoon heeft een mate van invaliditeit van 100 evenals de markeringen "G", "B" en "H". Sinds december 2007 woont hij in zijn eigen huishouden in een revalidatiecentrum.

Het familiefonds daalde vanaf oktober 2013 en blijft kinderbijslag betalen. De zoon kon zichzelf vermaken, dus de redenering. Hij heeft een maandelijks inkomen van 170 euro. Wegens een verlies van aansprakelijkheid ontvangt hij nog eens 772 euro voor een verondersteld verlies aan inkomsten en een vergoeding voor pijn van 204 euro.

In zijn arrest van 13 april 2016 bleef de BFH echter kindersteun verlenen aan de moeder. Hoewel het familiefonds het compensatiepensioen voor het veronderstelde verlies aan inkomsten had mogen meenemen, hield het geen rekening met de straffen voor pijn en lijden. "Alleen zo'n inkomen en beloning van een gehandicapt kind moet in aanmerking worden genomen bij de beoordeling van zijn vermogen om te betalen voor zijn levensonderhoud of zijn geschikt," oordeelde de rechter in München.

De pijnstraffen dienen echter niet het doel van het onderhoud. De slimme geld moet - als een forfaitair bedrag of een pensioen - door het slachtoffer is van een "adequate vergoeding voor schade en het leven remmingen" en genoegdoening voor wat er met hem gedaan. Het idee van compensatie en compensatie staat hier op de voorgrond. fle / mwo