Lang bekende verbindingen die geschikt zijn voor de ontwikkeling van nieuwe antibiotica?

Experts analyseren de effectiviteit van reeds bekende chemische verbindingen

Er zijn steeds meer stammen van bacteriën die resistent zijn tegen verschillende vormen van antibiotica. Om deze reden is er een grote vraag naar nieuwe effectieve antibiotica. Onderzoekers kwamen er nu achter dat al in de jaren 1940, afgedankte chemische verbindingen konden worden gebruikt om nieuwe antibiotica te ontwikkelen.

Onderzoekers van de Universiteit van Leeds ontdekten dat chemische verbindingen op lange termijn die bekend staan ​​als actinorhodins kunnen worden gebruikt bij de productie van functionele antibiotica. De artsen publiceerden de resultaten van hun studie in het wetenschappelijke tijdschrift "Scientific Reports".

Onderzoekers zijn al lang bezig met het analyseren van bekende chemische verbindingen op hun werkzaamheid bij de behandeling van antibioticaresistente bacteriën.

Actinorhodine zou de basis kunnen zijn voor nieuwe antibiotica

De familie van chemische verbindingen die actinorhodines worden genoemd, werd oorspronkelijk geclassificeerd als zijnde slechts zwak antibioticum eigenschappen. Om deze reden werden de verbindingen dan niet langer gebruikt voor de ontwikkeling van antibiotica. Nu zou echter kunnen worden vastgesteld dat precies deze Actinorhodine de basis zou kunnen vormen voor een nieuw antibioticum.

Oude bekende verbindingen werden opnieuw onderzocht

Helaas, omdat moderne ziekten resistenter worden tegen bestaande medicijnen, hebben biowetenschappen en scheikundigen van de Universiteit van Leeds nu oude samenstellingen bestudeerd en vooruitgang geboekt in wetenschap en technologie om te testen of Actinorhodins mogelijk het potentieel hebben om gunstige te ontwikkelen Heb medicijnen.

Huidige onderzoekbenaderingen zouden het potentieel opnieuw moeten classificeren

In die tijd hebben wetenschappers de individuele verbindingen binnen het gezin niet volledig onderscheiden toen ze ze bestudeerden. Dit resulteerde in een minder nauwkeurige beoordeling van de verbindingen. Dit leidde ertoe dat het onderzoeksteam één van deze chemische verbindingen (y-ACT) selecteerde om de werkzaamheid opnieuw te beoordelen. Met behulp van een reeks nieuwe benaderingen moet het potentieel opnieuw worden geëvalueerd om beter te begrijpen hoe y-ACT tegen bacteriën werkt, zegt studie auteur professor Alex O'Neill van de Universiteit van Leeds.

Y-ACT vertoont een sterke antibacteriële activiteit tegen bepaalde pathogenen

Op basis van de bevindingen van het huidige onderzoek geloven de betrokken artsen nu dat het middel serieus kan worden beschouwd als de basis voor een nieuw medicijn tegen bepaalde soorten bacteriële infecties. De experts van de Infectious Diseases Society of America hebben het acroniem ESKAPE gebruikt voor zogenaamde multiresistente pathogenen die een bedreiging vormen voor de volksgezondheid. Y-ACT vertoont een sterke antibacteriële werking tegen twee belangrijke leden van de ESKAPE-klasse van pathogenen. Dit zijn bacteriën die het vermogen hebben ontwikkeld om te ontsnappen aan de effecten van bestaande medicijnen. Een grote uitdaging bij het aanpakken van het probleem van antibioticaresistentie is het ontwikkelen van nieuwe, effectieve geneesmiddelen, zeggen de wetenschappers.

Er zou meer potentieel effectieve en reeds bestudeerde antibiotica kunnen zijn

De resultaten van het onderzoek tonen aan dat potentieel nuttige kandidaat-geneesmiddelen kunnen worden ontdekt bij de geneesmiddelen die we al kennen, zegt professor O'Neill. De zwakke werkzaamheid die eerder werd aangenomen via de ACT-familie verklaart waarschijnlijk waarom deze groep niet verder werd geëvalueerd. Ook andere potentieel bruikbare groepen antibiotica uit eerdere onderzoeken zijn al vergeten, die nu opnieuw zouden moeten worden geanalyseerd door deskundigen met moderne methoden, voegt de onderzoeker toe.

Pentyl pantothenamide wordt ook opnieuw onderzocht

Interessant is dat een andere studie door de Universiteit van Leeds zich richtte op een stof die pentylpantothenamide wordt genoemd en die voor het eerst in de jaren zeventig werd onderzocht. Er werd toen gevonden dat de verbinding in staat is de groei van E. coli-bacteriën te stoppen, maar niet in staat is om deze bacteriën volledig te doden. Dit betekende dat Pentylpantothenamid nooit klinisch is gebruikt, wat de artsen uitleggen.

Vitamine B5 speelt een belangrijke rol bij de groei van E. coli-bacteriën

In die tijd wisten wetenschappers niet hoe de verbinding de groei van bacteriën zou kunnen stoppen, maar recent onderzoek heeft aangetoond dat het de groei van vitamine B5, die wordt gebruikt voor energieconversie, stimuleert. Bacteriën moeten B5 produceren en een belangrijk deel van de machines die ze gebruiken, wordt het PanDZ-complex genoemd, aldus de experts. Pentyl pantotheen amide richt zich op het PanDZ-complex en voorkomt dat E. coli vitamine B5 vormt. Dus de bacteriën hebben niet de middelen om te groeien.

Een heronderzoek van reeds geteste verbindingen is belangrijk

De bevindingen van de nieuwste studie kunnen nu kansen bieden om nieuwe medicijnen te ontwikkelen die pentyl-pantotheneamide gebruiken om E.coli effectief te bestrijden, zeggen de auteurs. Tot voor kort werden er gedurende een periode van 25 jaar geen nieuwe antibiotica ontdekt. Huidig ​​onderzoek is belangrijk en biedt een nieuwe manier om te zoeken naar effectieve antibiotica. Er kunnen dus opties worden ontdekt die vandaag heel nuttig zouden kunnen zijn, maar die eerder zijn vergeten, zeggen wetenschappers. (As)