Delen:
Longbelasting Asbestvezels worden gedurende het hele leven door het lichaam aangetroffen
Hoewel het gebruik van asbest in Duitsland sinds het begin van de jaren negentig is verboden, veroorzaakt het materiaal nog steeds een groot gevaar voor de gezondheid. Asbestvezels die de longen zijn binnengekomen, blijven gedurende hun hele leven traceerbaar - en kunnen leiden tot longziekte.
Gebruik van asbest verboden sinds het begin van de jaren negentig
Aangezien asbest als kankerverwekkend is geïdentificeerd, is het gebruik van asbest in Duitsland sinds 1993 vrijwel volledig verboden. Niettemin vormt het materiaal nog steeds een groot gevaar voor de gezondheid. Asbestvezels die de longen zijn binnengedrongen, zijn immers na decennia nog steeds detecteerbaar - en gevaarlijk.
In het verleden werd asbest vaak gebruikt in de bouw. Sinds 1993 is het materiaal in dit land verboden. Maar toch is er een gevaar voor de gezondheid van hem. Voor asbest zijn vezels nog tientallen jaren detecteerbaar in het lichaam. (Afbeelding: Bernard MAURIN / fotolia.com) Asbestvezels in het lichaam zijn zelfs na decennia detecteerbaar
Asbestvezels zijn bijna 40 jaar lang in dezelfde hoeveelheid detecteerbaar in de menselijke long. Dit heeft de evaluatie van een gegevensverzameling van het Duitse Mesothelioomregister bij het Instituut voor Pathologie van de Ruhr-Universität Bochum (RUB) aangetoond..
De dataset bevat metingen van de concentratie van asbest in de longen van een en dezelfde mens verzameld met tussenpozen van vier tot 21 jaar.
Het onderzoeksteam rond Inke Feder en Prof. Dr. med. Andrea Tannapfel heeft de resultaten van de studie gepubliceerd samen met collega's van het Instituut voor Preventie en Occupational Medicine (IPA) van de Duitse sociale ongevallenverzekering in het "European Respiratory Journal".
"Onvergankelijke" materiaal
Asbest, een vezelachtig mineraal dat wordt aangetroffen in natuurlijke gesteente, wordt door de industrie zeer gewaardeerd om zijn biopersistentie. Vandaar zijn naam van het oude Griekse woord "asbest", wat staat voor "onvergankelijk".
De longstofanalyses uitgevoerd gedurende 30 jaar en nu voor het eerst beoordeeld in lengtedoorsnede bevestigen deze bio-weerstand ook voor de menselijke long. De onderzoekers namen twaalf gevallen mee in hun onderzoek.
"Het bijzondere aan onze record, dat vele jaren na het einde van het asbest contact gemaakt met dezelfde mensen, werd het asbest concentratie bepaald in longweefsel met een asbestgerelateerde longziekten met tussenpozen van 4 en 21 jaar een paar keer," Inke voorjaar zei in een verklaring.
"De asbestconcentratie in de longen bleef stabiel gedurende deze lange periode van bijna 40 jaar en was daarom detecteerbaar."
Dit resultaat geldt zowel voor het schadelijke asbestblauwe asbest als het witte asbest. Voor de laatste - die het meest in de industrie is gebruikt - werd tot nu toe in de professionele wereld betwist of de vezels in de longen overleven of niet.
Asbest in de longen
Terwijl gewoonlijk gevangen in de longen binnendringen van vreemde deeltjes door trilharen, terug getransporteerd naar de luchtwegen en hoesten kunnen fijne vezels zoals asbest dringen in de alveoli diepe.
Als een reactie van de longen, kunnen zich vage netwerkachtige diffuse littekens vormen met het ingebedde stof, de zogenaamde asbestose.
Omdat de asbestvezel zo biopersistent is, kunnen de fagocyten van het immuunsysteem ze niet aantasten. Deze fagocyten sterven en vormen de typische asbestlichamen. Het geeft ingrediënten af die chronische ontstekingen veroorzaken, wat tot kanker kan leiden.
Bovendien hopen zich elementen op in deze schaalstructuur, die ook verantwoordelijk kan zijn voor het carcinogene effect van asbestlichamen. Een typische asbestgerelateerde tumor is mesothelioom, die onder andere het borstvlies beïnvloedt.
Maar ook longkanker, keelkanker en eierstokkanker kunnen worden veroorzaakt door asbest. Dat is de reden waarom asbest sinds 1993 niet meer in Duitsland wordt gebruikt en sinds 2005 in de Europese Unie.
Ziekte tot 60 jaar na contact met asbest
De tijd tussen het eerste asbestcontact en het begin van een asbestgerelateerde ziekte kan tien tot 60 jaar zijn.
"Dit betekent dat er nog steeds een door asbest veroorzaakte ziekte kan uitbreken, ook al was het laatste contact met asbest lang geleden," verklaarde Andrea Tannapfel, directeur van RUB-pathologie.
Aangezien de behandelingsmogelijkheden sterk variëren, is het essentieel om asbest-gerelateerde ziekten van anderen te scheiden. Longfibrose die niet door asbest wordt veroorzaakt, kan bijvoorbeeld worden behandeld met geneesmiddelen die niet zijn goedgekeurd voor asbest, omdat er geen werkzaamheid is aangetoond.
Zelfs een longtransplantatie bij geavanceerde fibrose wordt meestal niet overwogen voor asbestosepatiënten.
"In de röntgenfoto is asbest-gerelateerde longfibrose nauwelijks te onderscheiden van asbestose", zegt Prof. Dr. med. Rolf Merget, bedrijfsarts bij de IPA. "Daarom is het cruciaal dat asbestvezels in het longweefsel nog steeds detecteerbaar zijn na zo'n lange tijd."
Last but not least, de kwestie van de detecteerbaarheid van asbestvezels in de longen is cruciaal voor het beoordelen van het risico van asbest op de werkplek. Hieruit volgt de beslissing of een longziekte kan worden erkend als een beroepsziekte, zodat de getroffenen recht hebben op een vergoeding. (Ad)