Magnetische stoel helpt tegen incontinentie

Als blaaszwakte urologen bezoeken

2013/08/22

Meer dan vijf miljoen Duitsers lijden aan milde tot ernstige incontinentie. Uit schaamte maar slechts weinigen praten erover met een uroloog. De specialisten voor nier, urineblaas, urineleider en urethra behandelen vaak niet alleen de blaaszwakte bij zowel mannen als vrouwen, maar genezen deze in veel gevallen ook. Met de magnetische stoel, bijvoorbeeld, hebben patiënten een zachte, als nog onbekende therapiemethode.

„Iedereen die vaak moet plassen, moet dit laten ophelderen door een uroloog. Blijft achtergebleven urine in de blaas, deze bacterie vormt een ideale voedingsbodem en leidt vaak tot pijnlijke ontstekingen“, verduidelijkt Dr. Reinhold Schaefer, Bonn-uroloog en medisch directeur van het medische netwerk Uro-GmbH North Rhine. Andere mogelijke gevolgen: nierfalen en permanente incontinentie. Om pathologische urgentie effectief te behandelen, worden verschillende maatregelen gebruikt. Naast medicijn- of chirurgische therapieën is bekkenbodemtraining waarschijnlijk de bekendste methode. Een vergelijkbaar actieprincipe is ook de basis van magnetische stoeltherapie: „De magnetische stoel genereert elektromagnetische impulsen onder de stoel, die zenuwcellen stimuleren en daardoor korte, pulserende spiersamentrekkingen van de bekkenbodemspieren veroorzaken.“, beschrijft Dr. Schaefer het effect. „Op deze manier - vergelijkbaar met de zogenaamde elektrostimulatie - trainde de sluitspier van de blaas passief.“ De externe samentrekkingshulp wordt voornamelijk gebruikt door urologen voor de behandeling van disfunctie van de lagere urinewegen, in het bijzonder bij de behandeling van hyperactieve blaassymptomen met aandrangincontinentie, stress-incontinentie of gemengde incontinentie.

„In tegenstelling tot elektrotherapie hoeft er echter geen elektrode-sonde in de vagina of het rectum te worden ingebracht. De patiënt zit volledig gekleed op de therapiestoel terwijl de uroloog individueel de intensiteit van de elektromagnetische impulsen aanpast“, weet Dr. Schaefer. Nog een voordeel van pijnvrije therapie: veel patiënten krijgen weer een gevoel van locatie en flexibiliteit van de bekkenbodem, waardoor actieve bekkenbodemtraining weer mogelijk is. Studies tonen aan dat ongeveer een derde van de patiënten na zes weken symptoomvrij is en dat de symptomen significant verbeteren bij nog een derde. De behandeling is echter niet geschikt voor patiënten met pacemakers of kunstmatige heupgewrichten van metaal. (Pm)

Fotocredits: Michael Ottersbach