Muggen kunnen worden getraind om te stoppen met het steken van deze mensen

De muggenschool van professor Riffell

Muggen worden door veel mensen gezien als onpopulair ongedierte. Vooral omdat hun steken irritante en jeukende zwellingen veroorzaken. Maar wat als muskieten zouden kunnen worden getraind om mensen te vermijden? Klinkt onrealistisch? Maar dat is precies wat onderzoekers van de Universiteit van Washington in Seattle hebben gedaan in experimenten met de gele koortsmosquito Aedes aegypti. De wetenschappers zijn erin geslaagd om de muggen een geurstof te onthouden, die ze vervolgens vermeden. Deze geurinformatie is het hoofdingrediënt van de geur van het menselijk lichaam.

Het onderzoeksteam onder leiding van bioloog Jeffrey Riffell kon documenteren hoe de vervelende bloedzuigers waren om een ​​slachtoffer te verlaten na te zijn geschud op de huid na herhaalde landing en kwam niet naar beneden. Deze slechte ervaring maakte indruk op de muskieten en zocht naar een ander slachtoffer. Door passende training konden de onderzoekers aantonen dat de muggen een bepaalde geurstof bedrukten, wat de hoofdcomponent is in de geur van het menselijk lichaam. Vanaf nu hebben de kwade geesten het ongedierte vermeden. De resultaten van de studie zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift "Current Biology".

Onderzoekers zijn erin geslaagd om muggen te onderwijzen, om de geur van het menselijk lichaam te voorkomen en dus om mensen niet te benaderen. (Afbeelding: nechaevkon / fotolia.com)

De training is net zo effectief als DEET

"Als muggen slechts eenmaal hebben geleerd om bepaalde geuren te voorkomen, zijn deze geuren veroorzaken even sterke vlucht reacties zoals DEET, een van de meest effectieve insectenwerende middelen," Supertweeter verklaarde in een persbericht van de Universiteit van Washington tot onderzoeksresultaten. Volgens Riffle werden de geleerde geuren dagenlang bewaard in de herinnering aan muggen.

Muggen hebben voorkeuren

Onderzoekers wilden meer leren over de leerstrategieën van de mug, omdat het al bekend is dat de insecten duidelijke voorkeuren hebben voor sommige mensen boven anderen. Ook de geprefereerde gastheer waarin ze graag het bloed willen opzuigen, afhankelijk van het seizoen. In de zomer geven muggen de voorkeur aan vogels als voedsel, en in andere seizoenen staat bloed van zoogdieren op het menu. Riffell en zijn collega's wilden meer leren over hoe leren de voorkeuren van de mug beïnvloedt en hoe die kennis te gebruiken.

De methoden van de muggenschool

In de eerste paar pogingen werden de muggen onderworpen aan mechanische schokken als gevolg van trillingen elke keer dat ze probeerden een proefdier te steken. De trillingen moeten een poging zijn om te voorkomen dat de mug gaat steken. De insecten leerden snel de verbinding tussen de geur en de schok en gebruikten deze informatie om te beslissen welke gastheer ze moesten naderen. Dit is gelukt bij ratten en mensen. Bij kippen konden onderzoekers niet voorkomen dat de muggen door te bijten trainden.

Dopamine lijkt verantwoordelijk te zijn voor het leerproces

Volgens de wetenschappers is leren bij veel dieren zoals honingbijen en mensen afhankelijk van dopamine in de hersenen. Verdere experimenten van Riffell en zijn team toonden aan dat dopamine ook belangrijk is in het muggenleerproces. Genetisch gemodificeerde muggen zonder dopamine-receptoren verloren hun vermogen om te leren.

Resultaten kunnen helpen bij het bestrijden van infectieziekten

Volgens de onderzoekers kunnen de studieresultaten belangrijke effecten hebben op de bestrijding van door muggen overgebrachte ziekten. "Door te begrijpen hoe muggen beslissingen nemen over wie ze moeten steken en hoe hun vermogen om te leren hun gedrag beïnvloedt, kunnen we de genetische en neuronale basis van dit gedrag decoderen," legt Riffell uit. Dit zou kunnen leiden tot effectievere hulpmiddelen voor het bestrijden van muggen. Met het nieuwe begrip van hoe muggen bepaalde gastheren vermijden, willen de onderzoekers nu onderzoeken hoe muggen voorkeursgastheren herinneren. "In beide gevallen denken we dat dopamine een cruciaal onderdeel is", zegt Riffell. (Vb)