Delen:
Natuurlijke genezende kracht Gezonde paradijskorrels uit Afrika
Een Afrikaans kruid vindt zijn weg terug naar de Europese keuken. In de Middeleeuwen waren de paradijskorrels ook verspreid in Duitsland en dienden als een goedkoop substituut voor zwarte peper. Met de ontdekking van zeeroutes naar India en de daarmee gepaard gaande triomf van peper raakte de paradijskorrels in de vergetelheid. Vandaag wordt het kruid weer vaker gebruikt. Het is ook opgenomen in traditionele kruidenmixen voor peperkoek, worstjes en glühwein.
Paradijskorrels hebben een scherpe tot lichtzure smaak met een fruitige toon. Omdat de zaden aanzienlijk milder zijn dan peper, passen ze goed bij groenten zoals aubergine, aardappelen, vis en andere zeevruchten. In de Afrikaanse keuken worden ze voornamelijk gebruikt voor stoofschotels en stoofschotels, maar ze maken ook deel uit van populaire kruidenmixen zoals Ras el Hanout en Gâlat dagga. Ook met zwarte peper en Kubebenpfeffer kunnen de gedroogde zaden heel goed worden gecombineerd.
Healing Paradise Grains. Afbeelding: fotojob - fotolia Paradijskorrels worden ook Guinea-peper genoemd, omdat ze inheems zijn in tropisch West-Afrika aan de Golf van Guinee. De plant met de wetenschappelijke naam Aframomum melegueta behoort tot de familie van de gemberfamilie en wordt onder meer in Liberia, Togo, Nigeria en Ghana geteeld. Van de trompetvormige bloemen vormen 10 cm lange capsule vruchten, elk met 60 tot 100 kleine zaden. In Afrika worden paradijskorrels gebruikt als een geneeskrachtig kruid, omdat hun essentiële oliën ontstekingsremmend werken, de spijsvertering ondersteunen en kauwen als een verwarmingsmiddel dienen.
Paradijskorrels zijn verkrijgbaar in specerijenzaken en op internet. Wanneer opgeslagen ongemalen, koel, droog en beschermd tegen licht, zijn ze stabiel gedurende twee tot drie jaar. Het aroma kan worden geïntensiveerd door kort te roosteren zonder vet. Daarna worden de zaden gemalen en in de schaal gedaan aan het einde van de kooktijd. Heike Kreutz, hulp