Hernia-schijfoperatie, ja of nee?

Neurochirurgen waarschuwen voor onveiligheid van patiënten

2014/04/29

Moet een hernia worden gebruikt of is een conservatieve therapie voldoende? De behoefte aan tussenwervelschijfchirurgie is controversieel, omdat de conventionele geneeskunde chirurgie in veel gevallen als de beste remedie beschouwt, maar holistisch georiënteerde artsen veronderstellen dat een combinatie van lichaamsbeweging, massage en fysiotherapie de meest veelbelovende langdurige therapie is. Omdat de voor- en nadelen van spinale chirurgie steeds meer onzekerheid bij patiënten veroorzaken, heeft de Duitse Neurochirurgische Vereniging (DGNC) nu een verklaring over dit onderwerp afgelegd in de aanloop naar haar 65e Jaarvergadering. Dienovereenkomstig zijn conservatieve therapieën in een hernia de eerste methode - als er geen neurologische gebreken zijn zoals verlamming of gevoelens van gevoelloosheid.

Noodzaak van chirurgische procedures op de wervelkolom is controversieel
De discussie over de noodzaak en voordelen van chirurgische ingrepen op de wervelkolom - zoals de tussenwervelschijf - is alomtegenwoordig en leidt tot steeds meer onzekerheid bij patiënten. Om deze reden heeft de Duitse Vereniging voor Neurochirurgie (DGNC) nu een duidelijke verklaring afgelegd voorafgaand aan haar 65e Jaarvergadering in Dresden, wanneer een interventie vanuit een medisch oogpunt is aangegeven en wanneer niet. Bijgevolg zou de DGNC-richtlijn over lumbale hernia suggereren dat conservatieve behandelmethoden altijd voorrang hebben boven chirurgische behandeling. Maar in sommige gevallen is een operatie aan een hernia essentieel, en dan, „als zich symptomen van verlamming voordoen of de blaas of darm niet meer kan worden bestreden“, dus professor med. Bernhard Meyer, directeur van de neurochirurgische kliniek van de Technische Universiteit van München aan de Klinikum rechts der Isar. „In alle andere gevallen kunt u werken, maar dat hoeft niet“, verklaart de expert verder - dienovereenkomstig moet in elke individuele situatie grondig worden gewogen.

Studies tonen aan dat patiënten sneller pijnvrij zijn
Volgens professor Meyer kon hulp bij het balanceren twee onderzoeken bieden naar de behandeling van de hernia, de „[...] hebben duidelijke feiten gecreëerd en moeten relevant zijn voor het adviseren van patiënten.“ Deze zijn aan de ene kant aan de zogenaamde „ischias studie“ van 2007, waarin wetenschappers patiënten met een ernstige lumbale hernia opdelen in twee groepen - de ene conservatief behandeld en de andere in een vroeg stadium. Het resultaat: na een jaar waren de onderwerpen van beide groepen meestal even goed, maar de operators waren relatief sneller hersteld van het incident en hadden ook geen pijn sneller. Volgens de DGNC was de Spine Patients Outcomes Research Trial (SPORT), een van de grootste klinische onderzoeken naar spinale aandoeningen, een jaar eerder tot soortgelijke conclusies gekomen. Het was aangetoond dat twee jaar nadat één groep een vroege operatie had ondergaan en de andere conservatieve behandeling had ondergaan, er geen significant verschil in gezondheidsstatus was, maar zowel het herstel van patiënten als de verbetering van hun fysieke functioneren vorderden sneller.

Het aantal kleine complicaties ligt tussen twee en vier procent
Daarom moet van geval tot geval worden besloten, omdat „Bij de behandeling van hernia's wordt onomkeerbare zenuwbeschadiging niet meer in toenemende mate veroorzaakt door conservatieve behandelingen op de lange termijn, noch is de chirurgische behandeling bovengemiddeld riskant.“, Professor Meyer gaat verder. Volgens de twee hierboven genoemde studies zouden in ongeveer twee tot vier procent van de gevallen kleine complicaties optreden. Daarom moeten patiënten in geval van twijfel worden geadviseerd door een tweede arts, de aanbeveling van professor Dr. med. med. Gabriele Schackert, directeur van de afdeling neurochirurgie van het universiteitsziekenhuis Dresden en voorzitter van de 65e jaarlijkse bijeenkomst van de DGNC.

Elk jaar lijden vijf op de duizend mensen aan een hernia
De onzekerheid treft steeds meer patiënten, omdat een gangschotincident nu één is „mensen die lijden“ Volgens professor Meyer heeft het jaarlijks betrekking op vijf van de 1000 mensen in geïndustrialiseerde landen. Het is een ziekte van de wervelkolom, waarbij de binnenste, gelatineuze kern van de tussenwervelschijf (discus wervel) zich verplaatst en door de beschermende bindweefselring heen breekt. Dientengevolge kan de ontsnappende jelly-massa op de zenuwen drukken die uit het ruggenmerg komen en ongemak veroorzaken zoals armpijn, beenpijn of neurologische gebreken. Een dergelijk incident wordt meestal veroorzaakt door overbelasting of leeftijdsgerelateerde degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijven, omdat deze als kussens tussen de wervels zijn en fungeren als een soort elastische schokdempers en afstandhouders. Naarmate het watergehalte afneemt met de leeftijd, verliezen de tussenwervelschijven ook elasticiteit, waardoor de fibreuze ring licht kan barsten: „Pijnstillers en fysiotherapie helpen veel mensen - maar ongeveer een derde van de patiënten bereikt op lange termijn onvoldoende pijnstilling met deze conservatieve methoden en moet toch geopereerd worden“, dus professor Meyer. Hoe lang moet eerst geprobeerd worden om de conservatieve manier met succes te behandelen, afhankelijk van de arts hangt het altijd af van de wil en de persoonlijke situatie van de persoon in kwestie. (NR)