Lent filosoof verzaking als bevrijding

Filosoof: verzaking „als een grote bevrijding“

2015/02/18

Lent betekent voor veel mensen in dit land niet alleen afstand doen van alcohol en snoep, maar ook een innerlijk toevluchtsoord. Sommige mensen gebruiken de tijd om hun vingers van bepaalde consumptiegoederen af ​​te houden. In een interview beschrijft een filosoof wat verzaking met geluk te maken heeft.

Velen onthouden zich niet alleen van lichamelijke genoegens
Hoewel veel mensen afzien van te veel eten tijdens het religieuze vasten, doen ze ook goed voor hun gezondheid. Redelijk vasten bijvoorbeeld, helpt niet alleen om het gewicht te verminderen, maar verbetert ook de bloedspiegels. Veel mensen geven niet alleen op tijd hun lichamelijke genoegens op, maar ook bepaalde consumentenproducten, auto's of mobiele telefoons. Lichaam en geest kunnen profiteren van dit bewuste leven. Filosofie Professor Philipp Hübl van de universiteit van Stuttgart houdt zich ook bezig met het juiste gebruik van tijd. In een interview met het persbureau dpa beschrijft hij wat afzien met geluk te maken heeft.

Consumptie van goederen maakt mensen op de lange termijn ontevreden
Zoals Hübl uitlegt, vindt men het rituele vasten of andere vormen van soberheid in bijna alle religies. Het idee erachter is altijd aandrijfregeling. Men moet op zichzelf reflecteren en niet hun eigen onmiddellijke impulsen volgen, zoals voedsel, plezier, feestjes of seks. Volgens Hübl tonen talrijke studies aan dat hoewel de consumptie van grondstoffen op korte termijn euforisch is, deze op lange termijn ontevreden is. Zelfs in de populaire media zijn dergelijke inzichten gelekt en snel meegevoerd door de spa en Esoterikwelle. Echter, volgens de expert is het verbruik vaak verschoven: van materialen zoals auto's of sieraden naar ervaringen zoals reizen of muziekfestivals. „Als we vroeger slaven waren van de warenconsumptie, dan zijn we vandaag de dag slaaf van de consumptie van het evenement“, dus Hübl.

„Eigendom belast“
Hij zegt dat verder „Eigendom belast“. Niet alleen omdat je met reparaties en verzekeringen voor je huis of auto moet zorgen, houd hier ook rekening mee en verbruikt dus cognitieve bronnen. Maar ook omdat dingen één zijn „stimulerende natuur“ zoals de fenomenologen zeggen in de filosofie. Hij noemt de iPhone als een voorbeeld. Dit helpt om een ​​nabijgelegen restaurant te vinden, maar het verleidt je ook om het weer constant te controleren of de rijsnelheid te meten. „Verlating kan daarom worden opgevat als een grote bevrijding van dergelijke stille verzoeken“, dus Hübl. Hij zegt dat de levensverzorgers gelijk hebben als ze zeggen dat het leven vereenvoudigd moet worden, de kelder schoongemaakt, het bureau opgeruimd en de kast geleegd.

„De levensduur is onze meest waardevolle hulpbron“
Hübl legt ook uit aan dpa: „De luxe zit zeker niet in de verzaking zelf, maar eerder omgekeerd: in het juiste gebruik van tijd. Ons leven is onze meest waardevolle hulpbron omdat het, in tegenstelling tot geld, duidelijk beperkt is.“ Hoewel de tijd goed besteed was aan het goed doen van een film of een computerspel, denken velen nog steeds dat je het had kunnen redden. Zoals de expert zegt, is de verklaring „Daar is mijn tijd te slecht voor“ diep existentialist, zelfs als degenen die dit spreken geen eigen dood in gedachten hebben. Over zichzelf legt hij uit dat hij enige tijd geleden de auto verkocht die hij met een broer had gedeeld. Hij voelde dat als een grote bevrijding. Hübl concludeerde dat het nu veel meer fietsen gaat en zeker niet zonder zou willen. (Ad)