Geestelijke oorzaken van duizeligheid
Duizeligheid kan psychische oorzaken hebben
Constante duizeligheid, 's ochtends' s avonds of de hele dag: voor getroffenen is deze aandoening bijna ondraaglijk. De oorzaken van blijvende duizeligheid kunnen heel verschillend zijn. Vaak zijn er lichamelijke klachten zoals nekspanning. Maar net zo vaak kan mentale stress of angst de reden zijn voor duizeligheid. Dokters van de duizelingambulance van het Bürgerhospital Stuttgart onderzoeken momenteel de redenen voor duizeligheidsaanvallen. Ze ontdekten dat emotionele problemen een veelvoorkomende oorzaak van duizeligheid zijn.
Duizeligheid is bijna een veel voorkomende ziekte: „Duizeligheid is wijdverspreid en komt ongeveer net zo vaak voor als hoofdpijn in Duitsland“, rapporteert prof. Annegret Eckhardt-Henn, medisch directeur van de afdeling psychosomatische geneeskunde en psychotherapie aan het Bürgerhospital Stuttgart. Ongeveer 12 procent van de Duitse bevolking lijdt minstens een keer in hun leven aan duizeligheid en evenwichtsstoornissen. „Hiervan is ongeveer 30 procent van alle vertigo-vormen toe te schrijven aan mentale oorzaken.“, zegt Eckhardt-Henn.
Angst als trigger voor duizeligheid
Duizeligheid kan optreden bij veel psychische aandoeningen, zoals depressie, pyschose en met name angststoornissen. Vertigo en andere specifieke fobieën, agorafobie met of zonder paniekaanvallen, worden vaak geassocieerd met duizeligheid, die gewoonlijk wordt beschreven als diffuse en niet-systatische duizeligheid. Het duurt vaak lang voordat een psychogene oorzaak door de betrokken persoon is geaccepteerd. Nadat alle organische oorzaken zijn uitgesloten, vaak met de medische diagnose van „fobische schommels“ sprak de aanbeveling voor psychotherapie uit.
Duizeligheid "zonder bevindingen"
Veel patiënten gaan keer op keer naar de dokter, maar vaak kan er geen definitieve diagnose worden gesteld. Ze gaan van verdenking naar achterdocht. Soms wordt de patiënten verteld dat dit te wijten kan zijn aan cervicale blokkades of dat er problemen zijn in het cardiovasculaire systeem. Anderen, op hun beurt, krijgen te horen dat ze last hebben gehad van problemen met de bloedsomloop. Veel patiënten krijgen ook gewoon de diagnose „zonder bevindingen“. Het duurt enkele jaren voor de getroffenen om de redenen voor de klachten te achterhalen. „De meeste patiënten met somatoforme duizeligheid lopen van verdenking tot verdenking, maken de ene onnodige therapie na de andere en slikken veel onnodige medicatie in“, zegt Dr. Mark Obermann, hoofd van het Vertigo Center in Essen. Voor veel mensen begint dan een hele cirkel van angst, omdat de meeste bang zijn dat een ernstige ziekte de oorzaak is. „De angst om iets heel ergs te hebben groeit onverbiddelijk.“ Bij veel patiënten is de duizeligheid zo uitgesproken dat ze het huis nauwelijks uit angst verlaten. „Aan het begin van het probleem zijn fobieën, depressieve of dissociatieve stoornissen“, legt Eckhardt-Henn uit.
Het wordt duidelijk dat angsten een mentale duizeligheid hebben. Bezorgde patiënten durven nauwelijks naar openbare plaatsen, naar evenementen zoals bioscoop of theater of warenhuizen. „Het kan ook de angst zijn voor de roltrap of het bezoek aan de bioscoop, wat duizeligheid veroorzaakt.“ Angstpatiënten zweten op zulke momenten en hun handen beginnen te trillen. Bij sommige patiënten beginnen echte duizeligheidsaanvallen in dergelijke situaties: „De duizeligheid wordt dan ervaren als het oppervlakkige probleem, niet de angst erachter.“
Prof. Michael Strupp, hoofd van de duizelingwekkende eenheid aan de Klinikum Großhadern in München, herkent duizeligheidspatiënten al in hun soms zeer vergelijkbare eigenschappen: „Het zijn zeer plichtsgetrouwe mensen, die heel graag grip op zichzelf willen hebben.“ Met de negatieve ervaringen van de eerste duizeligheid, zijn de patiënten gevoelig voor de binnenkant. De getroffenen hebben een intens gevoel van eigenwaarde in hun gevoel voor evenwicht.
Geen enkel mens is "vrij van duizeligheid"
Echt een duizeligheid is geen mens. Niemand kan voor honderd procent volledig recht en zonder beweging zijn. Angstige patiënten letten echter goed op hoe hun lichaam heen en weer schuift. Elke beweging wordt zeer nauwkeurig geregistreerd en geïnterpreteerd als duizeligheid. Dit creëert een spiraal van angst die de duizeligheid intensiveert en deze keer op keer reproduceert. Duizeligheid kan echter worden verlicht wanneer de betrokkenen worden afgeleid en niet te veel focussen op hun eigen balans. Als bijvoorbeeld aan patiënten wordt verteld in de vorm van psychotherapie dat een dergelijke spiraal bestaat, is dit de eerste stap in het aanpakken van de duizeligheid. Stap voor stap wordt het mogelijk de patiënten ongevoelig te maken en hen te voorzien van methoden om met de mentale duizeligheid om te gaan. (sb, 07.10.2010)