Delen:
Reuzenberenklauw met hoog risico op brandwonden
De Giant Bear Claw (ook wel Herkulesstaude genoemd) heeft zich in vele regio's van Duitsland enorm uitgebreid, wat zeker risico's voor de menselijke gezondheid oplevert. Jeukende uitslag met roodheid en blaarvorming kan het resultaat zijn van contact. Deskundigen adviseren om voorvallen van de reuzenberenklauw te elimineren, maar er zijn enkele details waarmee rekening moet worden gehouden om geen risico te nemen en om een efficiënte verwijdering van het ongewenste gewas te garanderen.
Volgens de Saarlandse Kamer van Landbouw stelt de reuzenberenklauw "grote gezondheidsrisico's voor mensen." Omdat het plantensap fotosensibiliserende stoffen (furanocoumarinen) bevat die de natuurlijke UV-bescherming van de huid opheffen. Na contact met de planten wordt de huid veel gevoeliger voor zonlicht en kan deze milde tot ernstige brandwonden veroorzaken. Het resultaat is roodheid, ontsteking en blaarvorming. De huidbeschadiging in zonlicht kan tot drie dagen na contact worden waargenomen. Vaak duurt het genezingsproces ook lang (enkele weken). Bovendien kan de reuzenberenklauw een toxisch effect hebben op dieren zoals koeien of eenden.
De verspreiding van de reuzenberenklauw in Duitsland wordt uiterst kritisch beoordeeld door experts. (Afbeelding: TwilightArtPictures / fotolia.com) Reuzenberen klauw in Duitsland, origineel geen inheemse plant
Als een zogenaamde neofiet is de reuzenberenklauw niet een van de inheemse plantensoorten. Volgens de Saarlandse Kamer van Landbouw werd het in de 19e eeuw als sierplant uit de Kaukasus ingevoerd. Dankzij de enorme zaadproductie van 10.000 tot 50.000 stuks per plant kon de reuzenberenklauw in dit land zich uitbreiden. Ook de hoge aanpasbaarheid en het drijfvermogen van zaden hebben de massale verspreiding bevorderd. Als een plant uit de familie van de zogenaamde Umbelliferae (Apiaceae), maakt de reuzenberenklauw vanaf juni roze bloemen waarvan de totale diameter kan oplopen tot 80 centimeter. In het eerste jaar ontwikkelt de twee? eeuwigdurende vaste plant, echter in eerste instantie slechts één rozet met ongeveer vier tot een meter hoge, multi-gevederde, zwaar harige bladeren. Pas in het tweede of derde jaar bereikt de Herculische struik zijn volledige plantgrootte met maximaal vijf meter. De stengel kan dan aan de onderkant een diameter bereiken van maximaal 10 centimeter. De Riesenbärenklau is te vinden "vooral vaak op rivieren en beken, maar ook op braakland, parken, bermen en overal waar een soortarme vegetatie overheerst", volgens de boodschap van de Kamer van Landbouw voor het Saarland.
Eliminatie van de reuzenberenklauw dringend geadviseerd
Een uitschakeling van de struiken van Hercules wordt door de experts aangespoord om verdere verspreiding te voorkomen. Er moet echter een aantal veiligheidsvoorschriften worden nageleefd tijdens gevechten. Idealiter werken ze in volledig beschermende kleding gemaakt van synthetische, waterafstotende materialen, inclusief handschoenen, bril en mondbeschermers, volgens de Kamer van Landbouw. Gereedschappen zoals shredders, grasmaaimachines en dergelijke zijn niet geschikt vanwege het grote risico op spatten en verstuiven van gemalen plantenmateriaal. De beste manier om mechanische controle uit te voeren door de zogenaamde vegetatieconus te scheiden. Het kiemen van de plant is dus alleen van het bovenste deel van de wortel. Als de wortel minstens 10 centimeter onder het aardoppervlak wordt doorboord, kan de vegetatiekegel volledig worden verwijderd. Het afgescheiden deel mag echter niet samen met bladeren worden weggegooid en moet zo goed mogelijk worden geplaatst met de interface om hergroei te voorkomen, meldt de Kamer van Landbouw.
Mechanische verwijdering voor kleine voorraden
Hoewel het afsnijden van de vegetatieconus een zeer efficiënte verwijderingsmethode is voor hobbyduinders, maar dit komt door de arbeid die alleen vereist is voor individuele planten of kleine voorraden. Grote voorraden kunnen worden beperkt door in hun verspreiding te maaien. Hoewel er het risico is van het bespatten van plantensappen, maar een handmatige verwijdering is nauwelijks betaalbaar van een bepaalde grootte van de voorraad. "Voor een effectief resultaat moet het maaien twee of drie keer tijdens een groeiseizoen worden herhaald, anders zal de plant snel weer groeien", zegt de Saarlandse Kamer van Landbouw. Bovendien staat deze methode zelden toe dat de plant sterft en dus de verspreiding niet voorkomt, maar alleen vertraagt. Effectiever hier is frezen of ploegen tot een diepte van tussen de tien en 15 centimeter. De bestaande planten worden dus onmiddellijk vernietigd. Door het proces te herhalen, is het ook mogelijk om de kieming van verdere zaden op het bodemoppervlak te voorkomen. En door snel en dicht gras te planten, blijven de resterende zaden van de reuzenberenklauw beroofd van het licht voor kieming. Voor grote gebieden is dit de meest veelbelovende methode.
Besturing nodig in de strijd
Als de Hercules-heesters al groeien, kan de verspreiding worden beperkt door de bloem- of zaadniveaus te verwijderen. De afgesneden schermen moeten echter worden verzameld en vernietigd om te voorkomen dat het zaad uitloopt. Bovendien kunnen de planten noodbloemen vormen, daarom zou elke twee tot drie weken een vervolg moeten plaatsvinden, dus de boodschap van de Kamer van Landbouw. Last but not least is een beweiding van de gebieden mogelijk, voornamelijk schapen, maar soms worden ook geiten gebruikt. De groei van planten is hier beperkter dan bij het maaien, maar begrazing moet zo vroeg mogelijk in het seizoen beginnen. Voor alle andere genoemde beheersmaatregelen, adviseren de experts dat ze moeten worden uitgevoerd als het bewolkt is of 's avonds, om geen risico te lopen als er plantensap op de huid komt. Bovendien moet het in een dergelijk geval direct met water en zeep worden gespoeld. In de komende dagen is een bedekking van de aangetaste huid met kleding vereist en in de komende weken of maanden speciale bescherming met zonnebrandcrème. (Fp)
/ Span>