Duizeligheid door kristallen in het oor

Duizeligheid: Kristallen in het oor brengen de aangedane persoon uit balans

2013/12/10

Ongeveer een op de tien lijdt aan acute duizeligheid tijdens hun leven. Plotseling draait alles, de grond wijkt en de getroffenen verliezen hun positie. Misselijkheid en braken gaan vaak gepaard met duizeligheidsaanvallen. Vrezend om te vallen, zoeken patiënten constant naar zitplaatsen of iets om zich aan vast te klampen. Bang, durven ze nauwelijks het huis te verlaten - vooral in de winter, wanneer sneeuw en ijs het risico van vallen toch vergroten. En degenen die een stap buiten de deur zetten, hebben meestal hun ogen gericht op de volgende muur van het huis. Een van de meest voorkomende oorzaken van dergelijke plotselinge duizeligheid is de goedaardige positieduizeligheid veroorzaakt door bepaalde bewegingen, b.v. een blik op het plafond of een draai in het bed, wordt veroorzaakt en duurt slechts een paar seconden. Omdat de aanvallen zeer gewelddadig kunnen zijn, veroorzaken ze vaak de angst om aan een ernstige ziekte te lijden. „Patiënten moeten beslist een KNO-arts raadplegen. Hij kan gemakkelijk onderscheid maken tussen goedaardige positieduizeligheid en mogelijke andere duizeligheidsoorzaken door een eenvoudig onderzoek“, adviseert Dr. Uso Walter, KNO-arts en CEO van het medische netwerk HNOnet NRW.

De oorzaak van goedaardige positiedruwe duizeligheid ligt in het binnenoor. Daar, in een bepaald deel van het evenwichtsorgaan, meten microscopisch kleine kristallen in een gelachtige massa normaal de zwaartekracht. Als deze kleine stenen loskomen, zijn ze gemakkelijk in de poorten te komen. Met geschikte hoofdbewegingen wervelen ze daarboven en irriteren ze de zintuigharen. Omdat de andere kant geen stimulus naar de hersenen stuurt, wordt tegenstrijdige informatie doorgegeven aan de hersenen, wat resulteert in een gewelddadige duizeligheid. „De rapporten van de twee evenwichtsorganen komen niet overeen. Het resultaat is een verwarring in het hoofd, die wordt waargenomen als duizeligheid“, legt Dr. uit Walter. De getroffenen zijn voornamelijk oudere volwassenen, omdat het loslaten van de kristallen de voorkeur geniet door verouderingsprocessen. Maar ook problemen met whiplash of ernstige cervicale wervelkolom lijken de ziekte te veroorzaken. Vrouwen zijn meer getroffen dan mannen. In principe kan de ziekte echter op elke leeftijd voorkomen, zelfs bij kinderen.

Om het klinische beeld en het therapeutische succes te beoordelen, ondervragen KNO-artsen allereerst patiënten in een gedetailleerde discussie over klachten, factoren die het dagelijks leven beïnvloeden en beperkingen. Vervolgens controleren ze de symptomen. Met de hulp van een speciale bril herkennen KNO-specialisten de oorzaak van het ongemak veroorzaakt door oogbewegingen. Als deze zich voordoen in de positie van de koplamp tijdens een zogenaamde opslagtest, is de diagnose geldig „goedaardige positieduizeligheid“ zoals verzekerd. De daaropvolgende therapie bestaat uit een reeks gedefinieerde bewegingen die de stenen weer uit de bogen voeren. KNO-artsen gebruiken zogenaamd „bevrijding manoeuvres“ zoals b.v. de manoeuvre van Epley. „Dit zijn verschillende achtereenvolgens uitgevoerde 90 ° draaien van het hoofd om verschillende assen“, beschrijft Dr. Walter de therapie. „Reeds vaak herhaalbaar, leiden de eerste behandelingen bij de meerderheid van de patiënten al tot klachtenvrijheid.“ Geneesmiddelen zijn niet effectief bij dit soort duizeligheid, maar kunnen de duizeligheid die optreedt in de bewaarmanoeuvres soms symptomatisch verminderen. Het slagingspercentage van de behandeling is bijna 100 procent. In de loop van de tijd kunnen echter terugvallen optreden. (Pm)