Delen:
Sociologie Waarom van geluk houden maakt koppels heel vaak dikker
Geluk in de liefde, pech in gewicht? In elk geval komt een studie van het Max Weber Instituut voor Sociologie aan de Universiteit van Heidelberg tot deze conclusie. Terwijl alleenstaanden de neiging hebben om af te vallen, lijken paren in langetermijnrelaties steeds zwaarder te worden. Waarom is dat? Deze en andere spannende vragen worden beantwoord in het artikel.
Een gelukkige liefde maakt je dik, terwijl het alleen leven of crises in de samenwerking vaak gepaard gaan met een aanzienlijk gewichtsverlies. Professor Dr. Thomas Klein van het Max Weber Instituut voor Sociologie van de Universiteit van Heidelberg in het kader van een uitgebreid onderzoek naar de relatie tussen geluksgeluk en lichaamsgewicht.
Liefde maakt gelukkige koppels dik, zo ontdekte een onderzoek. Afbeelding: Kletr - fotolia Reden voor de gewichtstoename in een gelukkige relatie is uiteraard het ontbreken van concurrentiedruk, zegt professor sociologie in de publicatie van zijn studie "Door dik en dun" over de impact van partnerschappen en partners de markt op het lichaamsgewicht in de "Keulen Journal of Sociology and Social Psychology". Dus, de neiging om af te vallen tijdens crises in de samenwerking of singles om de concurrentiedruk te verklaren, zei de expert.
Concurrerende druk is geassocieerd met een lager lichaamsgewicht
Om de link tussen partnergeluk en lichaamsgewicht tot op de bodem uit te leggen, heeft de sociologieprofessor uit Heidelberg een representatieve enquête gehouden met ongeveer 2.000 deelnemers. Tegelijkertijd prof.dr. Klein merkte op dat studiedeelnemers die in een gelukkige relatie woonden vaak toenamen, terwijl alleenstaanden vaak aanzienlijk afnamen.
De wetenschapper noemde onder andere de concurrentiedruk op de partnermarkt als de oorzaak van dit fundamenteel andere effect op het lichaamsgewicht. Hoe hoger dit bleek, hoe meer de singles aandacht hadden besteed aan hun gewicht, in de hoop dat een goed cijfer hun kansen op de partnermarkt zou verbeteren. Om aantrekkelijk te blijven, verminderen de alleenstaanden blijkbaar aanzienlijk hun voedselinname en doen ze ook meer sporten om hun gewicht te behouden. In het partnerschap is de concurrentiedruk echter minimaal en kunnen de koppels naar hartelust feestvieren, aldus de expert, volgens velen, aanzienlijk. Dit geldt echter slechts tot de eerste crises in de relatie, omdat dan de mensen in het partnerschap meestal opnieuw vast te stellen, verklaarde de Heidelberg hoogleraar sociologie.
Afname van relatiecrises: voorbereiding op de partnermarkt
Als een reden voor gewichtsverlies in relatie crises genaamd Prof. Klein aan de ene kant, dat in ongelukkige relaties "minder vaak voorkomende maaltijden" worden genomen. Aan de andere kant, "Problemen bij psychosomatische" en zo kan een gewichtsverlies met zich meebrengen, de expert benadrukt. Daarnaast is echter de verwijdering kunnen ook geïnterpreteerd worden als een soort van "voorbereiding voor de partner markt", want met een goed figuur een betere kans op het vinden van een partner, zodat de verklaring van de sociologie professor Heidelberg. Deze veronderstelling wordt ook ondersteund door de bevinding dat zwakkere concurrentiedruk op de partnermarkt, de gewichtsverschillen tussen alleenstaanden en koppels aanzienlijk lager zijn, legde de deskundige uit.
Als onderdeel van zijn studie heeft de hoogleraar sociologie uit Heidelberg niet alleen de relaties tussen de samenwerking, de concurrentiedruk op de partnermarkt en het lichaamsgewicht geanalyseerd, maar ook nader onderzocht waarom paren vaak een vergelijkbare lichaamsgrootte hebben. Volgens de socioloog is dit niet het gevolg van de eetgewoonten of aanpassingsprocessen tijdens het partnerschap, maar van de partnerkeuze. Bijvoorbeeld: "Dunne meestal dunne" zou partners kiezen, terwijl Dikte eerder voor dikkere partners zou zijn. (fp, sb)