Strategieën tegen het tekort aan artsen worden onderzocht

Welke verandering in medische zorgpatiënten verwachten

2014/03/03

Demografische veranderingen brengen aanzienlijke uitdagingen met zich mee voor het gezondheidssysteem, waarvoor ook nieuwe organisatiemodellen nodig zijn om in de toekomst te zorgen voor adequate medische zorg voor de bevolking.. „Met de eerdere focus op de klassieke privépraktijk en de politiek geïnitieerde tariefverhogingen, konden de bevoorradingsproblemen niet worden opgelost“, benadrukt Johann-Magnus v. Stackelberg, vice-voorzitter van het GKV-Spitzenverband, in een recent persbericht van de vereniging.

De nieuwe mogelijkheden om de patiëntenzorg te verbeteren moeten actief worden uitgebreid en gebruikt, legde de vice-voorzitter van het GKV-Spitzenverband uit. Bovendien zou moeten „Ook in de ambulante zorg worden meer samenwerking en meer werkgelegenheidskansen geboden, zodat jonge artsen de weg naar de praktijk en het land worden gefaciliteerd“, dus Johann-Magnus v. Stackelberg gaat verder. Aangezien steeds meer patiënten een zeer complex ziektebeeld hebben, moet u verder komen „multidisciplinaire teamstructuren ook op het gebied van contractgeneeskunde“ vereist. Een mogelijke aanpak hier is de zogenaamde telegeneeskunde, waarvan de toepassing momenteel wordt getest in een studie aan de Charité in Berlijn. De deelnemende patiënten meten bijvoorbeeld hun bloeddruk en hartslag thuis en dragen de gegevens vervolgens digitaal over aan het ziekenhuis. Indien nodig kan telefonisch overleg met de verantwoordelijke arts worden gevoerd en kan de therapie of medicatie worden aangepast. In geval van nood wordt direct contact opgenomen met een spoedarts. Maar dit zou niet de enige verandering in medische zorg moeten zijn die patiënten vandaag kunnen verwachten te zien.

Algemene medische zorg in gevaar?
Volgens het GKV-Spitzenverband zijn belangrijke veranderingen in het medische landschap vooral voorgeprogrammeerd op het gebied van huisartsen. Omdat het vandaag zo is „Ongeveer 40 procent van de huisartsen werkt als huisartsen“, maar „Tegelijkertijd vond in 2012 slechts 11 procent van alle specialistische erkenning op het gebied van algemene geneeskunde plaats.“ Het huisartsentekort van morgen is dus vooraf bepaald. Johann-Magnus v. Stackelberg benadrukte dat „in Duitsland zijn veel te weinig huisartsen opgeleid“ zijn. Dit zou hebben gedaan „de Länder hebben het niet goed gedaan in universitair onderwijs en zelfbestuur bij het organiseren van permanente educatie en bij het ontwerpen van wetgeving voor vraagplanning en vergunningen.“ Volgens hem moet de opleiding aan de universiteiten in de toekomst primaire eerstelijnszorg een centrale plaats geven om een ​​verdere escalatie van het probleem te voorkomen.

Minder specialisten, meer huisartsen
Het medisch zelfbestuur zou niet alleen op meer en meer specialisatie moeten vertrouwen, verklaarde v. Stackelberg. omdat „Goed opgeleide generalisten met een schat aan kennis en ervaring zijn nodig voor ambulante zorg in het gebied“, de vice-voorzitter van het GKV-Spitzenverband gaat verder. Daarnaast zijn steeds flexibelere aanbiedingen voor patiëntenzorg nodig om zorg te waarborgen, vandaar het GKV-Spitzenverband „het promoten van branchepraktijken en mobiele oefenaanbiedingen, het gebruik van tijdelijke goedkeuringen, de mogelijkheid om de toelating tot arbeidsovereenkomsten om te zetten met de KV (Kassenärztliche Vereinigung) en de oprichting van KV-praktijken“ telefoontje.

Erger nog, ondanks steeds meer artsen
In zijn laatste persbericht kondigt het GKV-Spitzenverband ook een paar stappen in de richting van de medische professie aan, wat leidt tot toegenomen wrok bij de National Association of Statutory Health Insurance Physicians (KBV). Bijvoorbeeld Johann-Magnus v. Stackelberg dat „We hebben steeds meer artsen die steeds meer geld verdienen, en toch zijn er soms lange wachttijden voor patiënten en, voor de eerste keer, een tekort aan zorg in een paar regio's in de eerste lijn.“ Bovendien, wees „duidelijke tips“ om het te herkennen, „dat de kwaliteit van de gedocumenteerde diagnoses onvoldoende is.“ Bijvoorbeeld, zou zijn „Op basis van de diagnoses die de artsen hebben opgeschreven, is het aantal diabetici met acht procent per jaar toegenomen“; terwijl de gegevens van het Robert Koch Instituut (RKI) aantonen dat de toename in feite slechts ongeveer twee procent was. „Het is volstrekt onaanvaardbaar dat diagnoses worden overschat om meer medische kosten te krijgen“, bekritiseerde de vice-voorzitter van het GKV-Spitzenverband.

Het medische beroep vereist een constructieve bijdrage van de zorgverzekeraars
Uitgaande KBV-voorzitter, Dr. Ing. Andreas Köhler, uitgelegd in het licht van de verklaringen van de GKV-Spitzenverbandes zur medizinische Versorgung in Deutschland, dat „het probleem van een gebrek aan artsen in de samenleving en in de politiek is aangebroken - maar niet bij de ziekteverzekering.“ Het dreigende tekort aan artsen moet worden opgevat als een uitdaging voor de hele samenleving, met de Kassenärztlichen-verenigingen op hun beurt al heel veel, zei Köhler. De gemeenten zijn ook „Vaak al een aantrekkelijke locatiemarketing doen voor het opzetten van medische praktijken.“ Bovendien is dit al lang een vereiste van KBV, „die poliklinische zorg moet vroeg worden geïntroduceerd voor medische studies.“ Het GKV Spitzenverband had hier niet veel meer dan „Plattitudes en meestal valse claims te bieden.“ Köhler riep op tot de ziekteverzekering, „eindelijk een constructieve bijdrage te leveren om de gevestigde artsen en psychotherapeuten betrouwbare voorwaarden te bieden met vaste prijzen.“ (Fp)