Studies met overgewicht veranderen het genoom negatief

Overgewicht: recente studie bevestigt associatie
Het is duidelijk dat het menselijk genoom kan worden beïnvloed door overgewicht. Dit suggereert een internationale studie onder leiding van Helmholtz Zentrum München en Imperial College London, waarbij meer dan 10.000 Europeanen betrokken waren. De wetenschappers onderzochten mogelijke relaties tussen obesitas en epigenetische veranderingen. Ze namen bloedmonsters en bepaalden de body mass index (BMI). BMI is een veelgebruikte maat voor het lichaamsgewicht en geeft de verhouding van gewicht (in kg) tot lengte (in m kwadraat).

Hoewel de genen zelf nauwelijks veranderen, kan levensstijl rechtstreeks van invloed zijn op de omgeving van opgeslagen genetische informatie. Dit omvat ook een te hoog lichaamsgewicht, dat vaak gepaard gaat met complicaties zoals diabetes, cardiovasculaire en metabolische ziekten.

Obesitas schaadt de gezondheid van het nageslacht (foto: SENTELLO / fotolia.com)

Specifiek onderzocht het team van wetenschappers op welke punten van het DNA zogenaamde methylgroepen aanwezig waren. Dit zijn kleine chemische groepen die de toegankelijkheid van bepaalde genen reguleren. Dergelijke veranderingen in het epigenoom (dit beschrijft alle toestanden rond de genen) zorgen ervoor dat genen min of meer worden gelezen zonder dat de opgeslagen informatie verandert. Op deze manier kunnen cellen bepalen wanneer welke eiwitten worden geproduceerd en in welke hoeveelheden.

De evaluatie van de gegevens heeft aangetoond dat een te hoge BMI op 187 plaatsen van het genoom leidt tot epigenetische veranderingen. Dit waren vooral genen die verantwoordelijk zijn voor het lipidenmetabolisme en massaoverdracht. Het beïnvloedde ook genen die betrokken zijn bij ontstekingsprocessen. Verder onderzoek heeft aangetoond dat de meeste van deze veranderingen niet de oorzaak waren, maar het resultaat van overgewicht. Hetzelfde gold voor het epigenoom van cellen in vetweefsel. Epigenetische markers kunnen zelfs worden geïdentificeerd om het type 2-diabetesrisico te beoordelen.

Het onderzoek op dit gebied zal worden voortgezet, schrijf de wetenschappers in het tijdschrift "Nature". Andere biologisch relevante weefsels moeten worden onderzocht. Een langetermijndoel is om deze achtergrondkennis te gebruiken om diabetes type 2 en andere gevolgen van obesitas te voorspellen en mogelijk te voorkomen. Heike Kreutz, hulp