Therapie voor geestelijk zieke kinderen

Therapieaanbod voor kinderen met psychische stoornissen aan de universiteit van Frankfurt

De polikliniek voor gedragstherapie aan de universiteit van Frankfurt biedt sinds afgelopen vrijdag aanvullende therapieën voor kinderen en adolescenten met psychische stoornissen. In Duitsland is er een duidelijke toename van psychische stoornissen bij kinderen en adolescenten. In veel gevallen bieden dragers voor therapie nauwelijks vertraging om plaatsen tijdig aan te bieden.

In sommige gevallen moeten ouders en kinderen tot een jaar in Duitsland wachten op een therapieplaats. Vanwege het nieuwe aanbod van de Polikliniek Gedragstherapie van de Universiteit van Frankfurt am Main moet de wachttijd een beetje worden verkort. Onder andere moet hulp worden geboden aan kinderen die lijden aan verschillende vormen van zelfbeschadiging. „Zelfverwonding is een symptoom en een alarmsignaal“, legde de psycholoog Judith Schwieger uit. De kinderen en adolescenten willen met de zogenaamde „krassen“ emotionele spanning verminderen en hun gevoelens beheersen. Dipl. Maatschappelijk werker Gritli Bertram zei in een gesprek met Heilpraxisnet.de: „De veelal jonge mensen voelen een innerlijke knipdruk die ze moeten nastreven. In therapie kunnen echter constructieve copingstrategieën worden geleerd“.

De fysieke pijn heeft de voorkeur in een zelfverwonding van de mentale pijn, zei ook de psycholoog Schwieger, die ook de directeur is van het therapeuttrainingsprogramma op de polikliniek. Achter de zelfverwonding zitten alleen diepe mentale problemen. Trauma na seksueel misbruik komt voor, evenals verschillende stresssituaties, zei de expert.

Het bekendste type zelfbeschadigend gedrag is het zogenaamde „krassen“ van de onder- en bovenarm. De armen worden op verschillende manieren geknipt of gekrast. Andere patiënten nemen hun toevlucht tot huidverbranding door middel van hitte of sterke koude. Anderen slikken gevaarlijke voorwerpen, zoals scheermesjes. In veel gevallen zouden patiënten geen andere coping-strategieën hebben geleerd, zoals praten met vrienden of familieleden in stressvolle of problematische situaties. Er zijn echter therapeutische benaderingen waarbij de jongeren kunnen leren spanningen te verminderen met meer constructieve stimuli. Een alternatief kan het kauwen van een ijsblokje zijn.

Wat echter heel eenvoudig klinkt, moet eerst stap voor stap worden geleerd in de context van een therapie. Het is belangrijk om uit te zoeken wat de werkelijke oorzaken zijn en waarom stresssituaties herhaaldelijk worden geactiveerd. Alleen dan konden de jongens en meisjes echt worden geholpen. Veel adolescenten verbergen hun zelfverwonding tegen hun ouders. Hoewel ouders leren over de destructieve gedragspatronen van hun kinderen, voelen velen zich aanvankelijk hulpeloos. De psycholoog adviseert de getroffen ouders om niet in paniek te raken, maar om professionele therapeutische hulp te zoeken.

In oudergesprekken u.a. leert hoe ouders hun kinderen kunnen helpen herstellen. „Emotionele voordelen en begrip moeten de eerste stappen zijn van ouders om de loop van de therapie te versterken. Straffen en sancties voor zelfbeschadigend gedrag zouden gecontraïndiceerd zijn“ zoals maatschappelijk werker Bertram tegenover „Heilpraxisnet.de“ toegelicht. (Sb)

Lees ook:
Depressie: nieuwe therapie tegen nadenken
Nieuwe therapieaanpak bij de behandeling van depressie
Elk derde kind houdt niet van groenten