Risico op overlijden Slaapapneu Wanneer snurken een levensgevaar wordt

Onderbrekingen in de ademhaling brengen de gezondheid in gevaar
Snurken is niet alleen vervelend voor de partner. Het voorkomt een goede nachtrust en kan gepaard gaan met ademhalingsproblemen. Artsen noemen dit syndroom 'slaapapneu'. De getroffenen mogen niet licht snurken. Het kan leiden tot hypertensie en een hartaanval.

Snurken kan gepaard gaan met gevaarlijke ademhalingsonderbrekingen
Als er 's nachts luid gesnurk in de slaapkamer is, is het niet langer mogelijk om te slapen voor gevoelige bed buren. Bij twijfel kunt u helpen met oordopjes of aparte slaapkamers. Maar zelfs de snurker zelf vindt meestal geen rust tijdens de slaap. Het resultaat is chronische vermoeidheid, concentratieproblemen, minder verlangen naar seks en hoofdpijn na het ontwaken. Snurken is soms een indicatie van ernstige gezondheidsproblemen.

(Afbeelding: lunaundmo / fotolia.com)

Bij het snurken beginnen de zetpil en het gehemelteweefsel te fladderen. Meestal, een slappe tong en keelspieren bij het inslapen, de oorzaak van het geluid. In sommige gevallen, anatomische kenmerken zoals een kleine onderkaak, grote amandelen of een nauwe roken oorzaak snurken, verklaart Ingo Fietze van het Sleep Medicine Center van de Charité Berlin in een interview met het persbureau. Hij adviseert om een ​​slaapspecialist te raadplegen, als de slaap niet langer herstel oplevert of de ademhalingsstoornis van de bed buur in de getroffen persoon is opgemerkt. Longartsen, internisten, neurologen, psychiaters en KNO-artsen zijn bijvoorbeeld mogelijk.

Snurken kan een aanwijzing zijn voor slaapapneu
Er zijn twee soorten snurken: ritmisch en niet-ritmisch snurken. Terwijl in de voormalige de huig wapperen met elke ademhaling en snurken is onschadelijk, unrhythmical snurken kan slaapapneu te geven, zoals uitgelegd Michael Duke van de Duitse Society of Otolaryngology, Head and Neck Surgery tegen het persagentschap.

Bij slaapapnoe komen het geluid en de gevaarlijke ademhalingsproblemen door een vernauwing (obstructie) van de bovenste luchtwegen. De bovenste luchtwegen sluiten dan meer dan tien keer per uur gedurende een periode van ten minste tien seconden.

Door dergelijke ademhalingsfoutjes neemt het zuurstofgehalte in de hersenen af. Als gevolg hiervan neemt de hartslag toe en wordt de slaap eenvoudiger. Het lichaam wordt in een soort van alarmtoestand gebracht zonder dat de betrokken persoon het bewust waarneemt. Meestal kan hij het zich de volgende ochtend niet herinneren, maar hij slaapt niet goed en lijdt aan de typische extreme vermoeidheid overdag, gebrek aan concentratie en vermoeidheid.

Mensen die aan slaapapneu lijden bereiken maanden of langer geen diepe slaap en lopen een verhoogd risico op een beroerte, hoge bloeddruk en een hartaanval. Volgens de Duitse Vereniging voor Slaaponderzoek en Slaapgeneeskunde (DGSM), is ongeveer vijf procent van de volwassenen getroffen door het obstructieve slaapapnoesyndroom. Aanzienlijk meer mensen snurken: 30 tot 40 procent van de 40-jarige mannen en zelfs ongeveer 60 procent van de 60-jarigen veroorzaken een luide nachtelijk hoge geluidsniveaus. Volgens Herzog snurken vrouwen net zo vaak na de menopauze als mannen in de leeftijdscategorie.

Behandelingsopties voor gevaarlijk snurken
Om de exacte oorzaak van het snurken te achterhalen, heeft de slaapspecialist de zogenaamde slaap-endoscopie beschikbaar. Hij onderzoekt de patiënt in geïmiteerde diepe slaap en probeert de oorsprong van de vibratie te achterhalen. Als dit wordt verholpen, kan de behandeling plaatsvinden.

Nieuwe therapeutische benaderingen van snurken. Afbeelding: Bilderzwerg - Fotolia

Bij obstructieve slaapapneu is maskerventilatie aangepast aan het slaaplaboratorium de standaardtherapie. Door de zogenaamde pneumatische spalk oefent continue druk zoveel druk uit op de bovenste luchtwegen dat de spieren niet kunnen ontspannen tijdens de slaap. Sommige patiënten vinden de geluiden veroorzaakt door "kunstmatige beademing" echter erg ongemakkelijk. Zelfs het masker zelf belemmert veel ongestoorde slaapmiddelen.

Een andere relatief nieuwe procedure is de zogenaamde tong-pacemaker, waarbij een neurostimulator onder de huid net onder het sleutelbeen wordt geplaatst. Een kabel bevestigd aan de ribboog geeft de bewegingen van het diafragma en dus de ademhalingsfrequentie door. Een andere kabel met lood leidt naar de hypoglossale zenuw, die de activering van de tongspieren overneemt. Bij inhalatie stuurt de tongpacemaker een puls naar de linguale zenuw, zodat de spieren in de tong strak worden en de luchtwegen vrij komen. Het apparaat wordt 's avonds met een afstandsbediening ingeschakeld en morgen uitgeschakeld.

In zeldzame gevallen kan een operatie worden overwogen waarbij bijvoorbeeld het zachte gehemelte wordt aangehaald of verkort. "Succes is echter afhankelijk van de anatomie", legt Fietze uit.

Protrusiespalk kan snurken voorkomen
Voor gevaarlijke ritmische snurken of een milde vorm van slaapapneu genoemd onderkaakvooruitbrengspalk apparaat geluidsontwikkeling vaak voorkomen waar de onderkaak in stand houdt of geduwd voor een vernauwing van de luchtwegen te voorkomen. Maar eerst moet worden tandheelkundige nagegaan of tanden en onderkaak van de belasting te weerstaan ​​door de rail, adviseert Hartmut penningmeester Algemeen Verbond Chronische slapeloosheid Duitsland tegen het persagentschap.

Speciale rugzakken of kleding met tennisballen die aan de achterkant zijn genaaid, kunnen ook voorkomen dat de snurker op zijn rug draait. Ook kan een bovenlichaam tot 30 graden nuttig zijn.

Volgens Herzog heeft ongeveer 90 procent van snurkers met obstructieve slaapapneu te zwaar. "Velen hebben geen slaapapnoesyndroom na het verliezen van gewicht."