Oorzaken van nikkel-allergie onderzocht

Nikkelallergie: oorzaken die blijkbaar zijn onderzocht.

(16.08.2010) Ongeveer 65 miljoen mensen in heel Europa lijden aan nikkelallergie, die ongeveer 10 procent van de vrouwen treft en ongeveer 1 procent van de mannen. Voor de getroffenen veroorzaakt het contact met nikkel - zoals vervat in de legeringen van veel accessoires voor mode-sieraden - jeukende roodheid en zwelling van de huid. Samen met collega's van de universiteiten van Mannheim, Freiburg, Münster en München hebben Duitse wetenschappers van de universiteit van Gießen nu een uitgebreid onderzoek uitgevoerd naar de oorzaken van de allergische reactie en hun bevindingen in de huidige uitgave van het vakblad „Natuurimmunologie“ gepresenteerd.

Bepalend voor de allergische reacties op nikkel zijn daarom metaalmoleculen die hechten aan een eiwit van het immuunsysteem, dat eigenlijk dient ter bescherming tegen bacteriën. Voor enige tijd wisten de artsen dat niet antigenen de allergie opwekken, maar een reactie in de T-cellen. Echter, welk pro-inflammatoir signaal hieraan ook bijdraagt ​​was voorheen onbekend.

De T-lymfocyten, of kortweg T-cellen, vormen een groep witte bloedcellen die immuunbeschermend is en die continu door het organisme migreert om de membraansamenstelling van de lichaamscellen te controleren op pathologische veranderingen. Wanneer cellen ziek worden en een van de oorzakelijke moleculen op het oppervlak van de zieke cel exact overeenkomt met de individuele receptor van een T-cel, en er tegelijkertijd een co-stimulerend effect is, worden bepaalde genen in de celkern van de T-cel geactiveerd. Vervolgens begint de celgroei en differentieert de cel in T-killer-cellen (waarbij de zieke cel wordt vernietigd); T-helpercellen (alarm met oplosbare boodschappers en extra immuuncellen aantrekken) of regulerende T-cellen (voorkomen van overkoepelende aanvallen op intacte lichaamscellen). Wetenschappers hebben nu de receptor op het oppervlak van deze T-cellen „TLR4“ ontdekt, die is uitgerust als een eiwitmolecuul voor het detecteren van bepaalde bacteriën. Zo past een kenmerkende molecule van bacteriën, lipopolysacchariden (LPS) genoemd, precies in een herkenningsplaats van TLR4. Nikkelionen, die kunnen oplossen wanneer ze worden gedragen door nikkelhoudende legeringen, hechten zich echter ook aan de TLR4-receptoren en veroorzaken, net als de bacteriën, een reactie die kan leiden tot ernstige ontsteking en zwelling op het contactpunt (contactdermatitis). .

Het onderzoeksteam rond Prof. Dr. med. Matthias Goebeler en dr. Marc Schmidt ontdekte ook dat het werkingsmechanisme van TLR4 op nikkel anders is dan dat van bacteriën, omdat de metaalionen elders op de receptor zijn bevestigd. In theorie zou het dus mogelijk zijn om de hechting van nikkelmoleculen te blokkeren zonder de gevoeligheid van de receptor voor LPS en dus voor binnenvallende bacteriën in gevaar te brengen. Dit kan een doorbraak betekenen in de behandeling van nikkelallergie, omdat het over het algemeen mogelijk is om specifieke TLR4-remmers te ontwikkelen die een allergische reactie in de toekomst zullen voorkomen.

Het meest interessante gelijktijdige resultaat van het onderzoek was echter dat bij geteste muizen geen allergische reactie op nikkel werd veroorzaakt door TLR4-receptoren, d.w.z. h. de experimenten op dieren staan ​​geen enkele verklaring toe over het effect op het menselijk lichaam. De algemene praktijk van het onderzoeken van allergiebevorderende chemische stoffen in diermodellen moet daarom met grote voorzichtigheid worden behandeld, aldus de verklaring van de wetenschappers. (Fp)

Lees ook:
Alternatieve behandelingen voor allergieën
Therapie-opties voor bronchiale astma