Wat de emotie doet met ons lichaam

Als het buiten warm wordt, worden we makkelijker verliefd. Het gevoel verliefd te zijn is veel meer dan romantiek. De effecten op het organisme kunnen ernstig zijn. Tachycardie, hartkloppingen, vochtige handen en een psychisch ogende roze-rode bril zijn slechts enkele reacties die ons lichaam laat zien. De reacties zijn des te intenser wanneer de liefde onbeantwoord blijft of eenzijdig breekt.

Verliefd zijn is meer dan romantiek
Liefhebbers hebben meestal vlinders in hun maag. Dolblij, twijfelachtig, opgewonden: gevoelens veranderen in een mum van tijd. Maar waarom zijn liefdesliefhebbers in de liefdeswereld gek op lichaam en geest, het hart klopt wild, de pols raast, de handen zijn nat en je hebt nauwelijks iets in gedachten, maar de partner en puur "blind" is voor liefde? Verliefd zijn is beslist meer dan romantiek. In een bericht van het persbureau dpa wordt een complex fenomeen wetenschappelijk beschouwd.

Hoe ons lichaam reageert op liefde. Afbeelding: detail-view-foto - fotolia

"Stresssituatie voor het lichaam"
De hormonen spelen een speciale rol. De emeritus hoogleraar biopsychologie aan de Vrije Universiteit van Berlijn, Peter Walschburger, spreekt van "hormonale speciale staten". Het gaat niet alleen om geslachtshormonen zoals oestrogeen of testosteron. Zoals de cardioloog Dirk Sibbing van het Duitse Hartcentrum in München uitlegt aan het bureau, leidt het verhoogde uitgescheiden adrenaline stresshormoon tot typische hartraces. "Verliefd zijn is een biochemische stresssituatie voor het lichaam", zegt Ulrike Bauer van het Competentienetwerk aangeboren hartafwijkingen in Berlijn.

Na de eerste maanden van stormachtige liefde wordt het rustiger
Bovendien nog zogenaamde endorfines boodschappers dopamine en serotonine, die welbevinden zijn toegevoegd. Walschburger legt uit dat verleibte serotonine, wat zorgt voor een emotionele ups en downs, "Als men de geliefde schat in het achterhoofd, de wereld is een enkele pink hebben verminderd. En niet eerder is hij verdween uit het zicht, je valt in een diepe depressie. "Toen het echtpaar kwam na de eerste maanden van stormachtige liefde rustiger oorden, naar verluidt wordt de binding hormoon oxytocine aan de cursus, die bevordert de loyaliteit en liefde maakt permanente.

Liefde lijkt op verslaving
Volgens Walschburger zijn geliefden meestal gefixeerd op de vrouw of de man van hun hart. Deze persoon is dan vaak onrealistisch verheven en krijgt de volledige aandacht. Deze situatie kan ertoe leiden dat andere mensen of dingen worden verwaarloosd. Volgens het rapport wijzen wetenschappers erop dat in het lichaam en in het brein van geliefden vergelijkbare processen plaatsvinden als in verslaafden. "We verkeren in dezelfde staat van verslaving en verliefdheid", zegt Walschburger. "We worden erg afhankelijk van een bepaald geluksobject."

Kussen versterkt het immuunsysteem en vermindert stress
Verliefd zijn betekent ook zoenen. Volgens wetenschappers werkt het als een "energie-injectie". Het helpt niet alleen om stress te verminderen, maar het kan ook het immuunsysteem versterken. De circulatie en het metabolisme winnen ook aan kracht. Bovendien zouden enthousiaste zoemers op het gebied van rimpels een voordeel moeten hebben, omdat kussen veel gezichtsspieren actief zijn. Er wordt gezegd dat intensief zoenen zelfs enkele extra calorieën zou verbranden.

Lusteloosheid met fysieke gevolgen
Als de liefde echter breekt, lijden patiënten aan liefdesverdriet, wat naast emotioneel leed ook lichamelijke symptomen kan veroorzaken. Aldus kunnen innerlijke rusteloosheid en mijmering verantwoordelijk zijn voor slaapstoornissen, vermoeidheid, uitputting en concentratieproblemen. Ook worden effecten op de maag vaak gevoeld en lijden patiënten aan misselijkheid en buikpijn. Kortom, een scheiding kan veel stress veroorzaken, artsen spreken van het "broken heart syndrome" (broken heart syndrome). De Berlijnse cardioloog Adrian C. Borges legt uit dat dit een disfunctie van de hartspier is, een gevolg van grote emotionele stress. Nogmaals, er is een biochemisch proces achter: de overmatige afgifte van de stresshormoon-adrenaline. (Ad)