Workaholic workaholism maakt je ziek

Workaholic: Jobverslaving maakt je ziek

2014/07/13

De Japanse term „Karoshi“ staat voor de dood door herziening. Tot een paar jaar geleden in Europa werd aangenomen dat dit verschijnsel hier niet bestaat. Maar zowel in Oostenrijk als in Duitsland moet elke negende medewerker verslaafd zijn aan zijn werk.

Elke negende medewerker is verslaafd aan zijn werk
Dood door herziening, in het Japans als „Karoshi“ bestaat niet in Europa. Een van hen was tot een paar jaar geleden overtuigd. Maar hoe „De standaard“ Volgens het Oostenrijkse ministerie van Sociale Zaken is elke negende werknemer in de Alpenrepubliek nu verslaafd aan werk. De situatie in Duitsland lijkt op elkaar. Zo had de AOK vorig jaar opgemerkt dat in dit land minstens elke negende medewerker verslaafd is aan zijn werk.

Workaholics kan niet stoppen met denken over werk
Mensen die lijden aan workaholisme, ook wel bekend als workaholics, voelen zich ongemakkelijk wanneer de feestdagen eraan komen. Kortom, werkverslaafden laten hun gedachten niet los tijdens hun werk in hun vrije tijd. Volgens wetenschappelijke definitie, zoals de Universiteit van Bremen (studie „werkverslaving“), is workaholism „een progressieve pathologische fixatie op werk of werk, waaronder aanzienlijk verlies van controle- en ontwenningsverschijnselen.“ De verslaving was vroeger dan „Manager ziekte“ Ze zijn nu steeds meer werknemers, werknemers en zelfstandigen, die het risico lopen verslaafd te raken aan het werk.

Hard werken houdt zich niet aan kwantitatieve criteria
De psycholoog van Bonn, Stefan Poppelreuter, had vorig jaar verklaard dat het hunkeren naar werk niet kan worden opgelost door kwantitatieve criteria zoals het aantal wekelijkse werkuren, maar speelt hier de individuele dispositie een cruciale rol. Hij legde uit: „Als iemand van het werk wordt verbeurd als zijn gedachten en daden alleen draait om het werk als hij de duur van de werkzaamheden niet in de hand en blijft werken, zelfs op vakantie of in het ziekenhuis, toen hij, hartkloppingen, depressie of prikkelbaarheid antwoordt met zweten op niet-werkende fasen en de werktijd neemt voortdurend toe, dan duidt dit op een rage voor het werk.“ Bovendien, begeleid „meestal psychosomatische stoornissen zoals hoofdpijn, functionele hartproblemen en slaapstoornissen, evenals psychosociale problemen zoals familieconflicten of verlies van vriendschappen“ kijken. Bovendien kunnen maagproblemen en buikpijn optreden.

Werk wordt steeds belangrijker
Regelmatig, als onderdeel van een permanente werkprioriteit, verliezen zowel het werk zelf als het welzijn van de betrokkenen. Volgens onderzoek zijn de grenzen tussen prestatiegericht werken en werkverslaving in ieder geval vloeiend. Quasi een proces dat meestal is verdeeld in vier fasen, zoals „De standaard“ schrijft. Dus in de beginfase heerst het gevoel van efficiëntie, zijn de drang om te rijden en de bereidheid om zichzelf te bewijzen belangrijke drijfveren. De resultaten van het uitgevoerde werk worden overwogen „hoog“ ervaring, waarbij werk een steeds hogere status krijgt in het leven - vaak zelfs na eigen interesses, de partner of het gezin en vrienden.

Werk in het weekend en op feestdagen
Deze hoge status vereist echter dat succeservaringen geleidelijk minder frequent worden; zo worden „automatisch“ werkte meer en zocht naar rechtvaardigingen voor de hoge arbeidsinzet. Niet alleen gaat het ongemak aan het werk zonder tijdsdruk en deadlines, maar ook aan patiënten die er last van hebben is overbodig. Er ontbreken ook slaap- en ontspanningsfasen. Eerste lichamelijke klachten, zoals hypertensie of chronische pijn, doen zich voor. In een derde fase, die chronisch wordt genoemd, scheuren patiënten steeds meer meer werk. Ook delegeren is dan niet meer en in het weekend en op feestdagen is het dan al doorgegaan. Daarbovenop ontstaat een discrepantie tussen onafgewerkt werk en steeds schaarser wordende mentale en fysieke middelen.

Arbeidsverslaving kan dodelijk zijn
Werknemers nemen vaak hun toevlucht tot koffie, stimulerende middelen of andere medicijnen. Velen komen ook de stress tegen met alcohol, sigaretten of drugs. Depressie en angst kunnen optreden; niet in de laatste plaats omdat het sociale netwerk, zoals familie en vrienden, vertrekt. De verslaving kan volledig wegglippen als de werker of de werkverslaafde zich in deze kritieke fase bevindt, waarin concentratiestoornissen en achteruitgang van de prestaties al zo ernstig zijn. Vervolgens wordt vaak een ernstige depressie geassocieerd met burn-out gediagnosticeerd. De zwaarste vormen van workaholism zijn dodelijk, als gevolg van hartfalen, hartaanval of beroerte. In Japan lijken mensen al een tijdje met het probleem om te gaan. hoe „De standaard“ schrijft dat er al meer dan 350 behandelcentra voor workaholism zijn. Zelfs in Europa zouden de zelfhulpgroepen steeds meer worden. (Ad)