Delen:
Asperger-syndroom - oorzaken, therapie en symptomen
inhoud
- Dus hoe weten ouders of hun kind lijdt aan het Asperger-syndroom??
- Geschiedenis van het Asperger-syndroom
- kenmerken
- Symptomen van het Asperger-syndroom
- Oorzaken van het Asperger-syndroom
- Depressie, angst en Asperger
- instorten
- Sensuele en motorische problemen
- behandeling
- Asperger en medicatie
- De "theory of mind" en het effect ervan op sociale interactie
- Ontwikkel sociale competentie
- geloofsbrieven
De reden is dat het moeilijk is voor mensen zonder training om kinderen met het syndroom te herkennen, omdat zulke kinderen vaak intelligent zijn, normale taalvaardigheden hebben en geen fysieke gebreken hebben, in tegenstelling tot klassieke autistische mensen.
Het syndroom van Asperger. De getroffenen kunnen bijvoorbeeld sarcasme niet herkennen. Afbeelding: Maik Dörfert - fotolia Als volwassenen kunnen ze meestal zelfstandig omgaan en nemen ze zelfs specialistische posities in op speciale gebieden, zoals computers en wetenschap.
Dus hoe weten ouders of hun kind lijdt aan het Asperger-syndroom??
Kinderen met deze aandoening zijn vaak geobsedeerd door bepaalde objecten of acties. De objecten van deze obsessie kunnen van geval tot geval verschillen - wat het object van obsessie ook is, patiënten praten er voortdurend over: dit kunnen fietsen zijn, woonarchitectuur, wapensystemen, maar zelden interpersoonlijk. De zo bezetenen beseffen niet of iemand anders geïnteresseerd is in het onderwerp.
De (vaak onvrijwillige) luisteraars zetten de woordenstroom gemakkelijk als onbeleefd, ze zijn geïrriteerd en beschouwen de getroffen buitensporige mensen die graag praten horen, dus aan bewuste empathie.
Sterker nog, hier laat de relatie tussen Asperger en autisme zien, omdat dit onvermogen om de interesse van anderen te herkennen samenvalt met andere vormen van autistische vorm.
Sommige getroffen kinderen vertonen sociale vaardigheden die normaal lijken, anderen hebben geen sociaal gedrag. Ze laten dan bijvoorbeeld een ongedifferentieerde lichaamstaal zien, spreken monotoon, ze herkennen geen humor, met name geen ironie en hebben problemen met non-verbale communicatie. Vanwege deze kenmerken worden ze soms gemeden of gemarginaliseerd door andere kinderen en worden ze beschouwd als een "skurill".
Sommige kinderen met het syndroom hebben motorische problemen met activiteiten zoals fietsen, klimmen of spelletjes spelen die fysieke inspanning vereisen. Zulke kinderen lijken ongemakkelijk, zelfs bij normale dingen zoals wandelen of rennen. Sommige kinderen herhalen ook stereotype gedrag zoals klappen in hun tonen of ronddraaien in cirkels.
Geschiedenis van het Asperger-syndroom
Het syndroom is waarschijnlijk bekend sinds de 16e eeuw, toen John Mathesisus, een metgezel van Luther, een verhaal publiceerde over een 12-jarige jongen die een gedrag van de cirkel met autistische vormen vertoonde. Luther beschouwde de jongen als een zielloze massa van vlees die de duivel had bezet.
In de jaren veertig beschreef de Weense kinderpsycholoog Hans Asperger het syndroom voor het eerst. Hij onderzocht kinderen die autistisch gedrag vertoonden maar die normaal intelligent waren en geen spraakproblemen hadden.
Veel experts zeiden dat het gedrag eenvoudigweg een milde vorm van autisme was en noemde het de stoornis 'hoogfunctionerend autisme'. Uta Fried, een neurowetenschapper uit Londen, beschreef patiënten als "een beetje autistisch".
In 1994 noemde de American Psychiatric Association Asperger als een aparte stoornis naast autisme. Tot op de dag van vandaag beschouwen veel professionals Asperger nog steeds als autisme, maar als een zwak type. Ten slotte werd autisme in 2013 uitgebreid naar een waaier van vormen waaronder Asperger.
kenmerken
Het syndroom verschilt van klassiek autisme vanwege minder ernstige symptomen en het gebrek aan spraakstoornissen. Getroffen kinderen hebben vaak goede taal- en cognitieve vaardigheden. Voor de leek lijkt een dergelijke patiënt vaak als een "normaal" kind en gedraagt zich vreemd.
Anders dan klassieke autistische mensen, die niet geïnteresseerd zijn in hun omgeving, proberen veel mensen met Asperger betrokken te raken in sociale relaties. Hun 'autisme' is echter dat ze niet weten hoe. Dus ze begrijpen sociale regels vaak niet of tonen een gebrek aan empathie. Ze schrikken vaak af van oogcontact, lijken ongeïnteresseerd in het gesprek en begrijpen geen gebaren.
Haar interesse in haar specifieke topos wordt een obsessie. Getroffen kinderen verzamelen vaak dingen van een bepaalde categorie, zoals stenen of flessen. Ze zijn geweldig in het opslaan van specifieke informatie, zoals honkbalstatistieken of latijnse plantnamen. Je hebt een goed geheugen maar problemen met abstracte concepten.
Een van de belangrijkste verschillen tussen Asperger en klassiek autisme is het gebrek aan spraakstoornissen: hoewel deze kinderen over het algemeen goede taalvaardigheden hebben, gebruiken ze de taal anders dan niet-getroffenen. Hun spraakpatronen zijn bijvoorbeeld ongebruikelijk of ritmisch van aard, dan weer formeel correct, maar te luid of te schel. Kinderen met Asperger begrijpen de subtekst van een bericht vaak niet, en ze begrijpen het geven en nemen vaak niet - de sociale betekenis van communicatie.
Betrokkenen hebben vaak problemen om zich iets voor te stellen en uit te blinken in het leren van feiten. Dit brengt problemen op school met zich mee, vooral in vakken als literatuur en filosofie.
Terwijl mensen met klassiek autisme vaak verstandelijk gehandicapt zijn, hebben de meeste Asperger-patiënten gemiddelde tot hoge intelligentie.
Ze maken gebruik van hun macht door heel veel feiten over specifieke onderwerpen te leren. Anderen zijn uiterst nauwkeurig in het organiseren van objecten. Deze interesses kunnen worden ontwikkeld zodat patiënten studeren en werken in hun specialiteit.
Ze vertellen klassieke autistische mensen dat elke onverwachte verandering in hun routine hen van streek zal maken. Als een getroffen kind bijvoorbeeld altijd dezelfde route naar school loopt, maar de weg is gesloten vanwege een ongeval, stort zijn oriëntatiesysteem in elkaar. De patiënten van Asperger worden bang wanneer iemand te laat komt of spontane klasuitstappen doorbreken door de gebruikelijke structuur.
Symptomen van het Asperger-syndroom
Getroffen kinderen vinden het vaak moeilijk om vriendschappen op te bouwen. Ze vinden dan geen verband met leeftijdsgenoten vanwege hun gebrek aan sociale vaardigheden. Je hebt problemen om met andere kinderen te praten of deel te nemen aan groepsactiviteiten.
Dit kan deze kinderen schudden, omdat ze intensief contact willen maken met hun leeftijdsgenoten. Sommige patiënten willen echter geen vrienden en geven er de voorkeur aan alleen te zijn.
Jonge kinderen met de stoornis vertonen soms selectief mutisme. Dat wil zeggen, ze spreken alleen vrijuit, bijvoorbeeld als ze bekend zijn met de aanwezigen en zwijgen over vreemden. Onmiddellijke familieleden worden meestal niet beïnvloed omdat het kind zich prettig voelt om met hen te praten.
Het is duidelijk dat dit vermijdingsgedrag zich manifesteert in de school en het publiek, en sommige kinderen weigeren al op zeer jonge leeftijd met vreemden te praten. Dit gedrag verdwijnt soms vanzelf, met andere kinderen helpt een therapie.
Getroffen personen vinden het vaak moeilijk om zich in te leven in anderen. Naarmate ze ouder worden, leren ze echter hoe anderen op hen reageren. Ze leren het, maar voelen het niet. Bijvoorbeeld, terwijl ze op de juiste manier reageren en de "juiste" antwoorden geven, begrijpen ze niet waarom ze anderen mishandelen.
Dit is wanneer Asperger-kinderen te hard met andere kinderen spelen of harde woorden gebruiken zonder te weten dat ze de andere persoon beledigen. Wanneer geadresseerd, reageren deze kinderen dan dat wat ze hebben gezegd waar is en ze begrijpen het probleem niet.
Mensen die aan de aandoening lijden, vinden het vaak moeilijk om oogcontact te maken met hun gesprekspartners. Sommigen geloven dat dit gedrag het gevolg is van een gebrek aan vertrouwen. Anderen gaan ervan uit dat oogcontact maakt dat de getroffenen zich ongemakkelijk voelen.
Er is zelfs de theorie dat patiënten niet begrijpen hoe belangrijk oogcontact is en waarom, omdat ze sociale communicatie niet begrijpen. Dit kan zelfs leiden tot het tegenovergestelde probleem, als de getroffenen oogcontact afdwingen en andere mensen ontregelen.
Het idee dat patiënten geen gevoelens hebben, is verkeerd. Deskundigen beschrijven deze patiënten als "actief maar ongevormd". Ze worden bijvoorbeeld sociaal actief en vormen hechte vriendschappen. Anderen omringen zich met vele kennissen, maar gaan geen stevige banden aan.
Beïnvloed zijn vaak slecht op school, maar hebben specifieke interesses. Deze interesses zijn echter zeer gericht en ze ontwikkelen een schat aan gespecialiseerde kennis, of het nu gaat om modelvliegtuigen, videogames of tekenen.
De focus op deze interesses geeft hen zekerheid. Als ze gedwongen worden om hun projecten te verlaten, zullen ze in grote stress verkeren - net als hun projecten. Een expert zei over een betrokkene: "Hij heeft een bijna erotische interesse in zijn fietsen."
Het volgen van een routine is erg belangrijk voor Aspergerpatienten. Ze worden gestrest en zijn bang wanneer hun structuur verandert. Nieuwe situaties doen je huiveren. Een routine helpt hen hun angst onder controle te houden. Gelukkig is veel van ons leven routineus, en als een kind lijdt aan de aandoening, kan het worden gemaakt.
Een symptoom van de stoornis verschijnt in de onmiddellijke interpretatie van wat er is gezegd. De getroffenen begrijpen bijvoorbeeld sarcasme niet, maar nemen wat iemand zegt op het eerste gezicht.
Tegelijkertijd begrijpen ze soms humor. Als ze na een uitleg de betekenis begrijpen van wat ze letterlijk begrepen hebben, vinden ze het net zo grappig als "normaal".
Een ander symptoom is het verrassende vermogen om patronen te herkennen. Vaak proberen deze mensen het wegennet van hun omgeving te vangen als jonge kinderen. Hoewel ze bij veel onderwerpen problemen hebben, zijn patronen in wiskunde en kunst gemakkelijk voor hen. Als dit natuurlijke talent vereist is, kunnen de patiënten van Asperger meesters worden in hun vak.
Sommige patiënten vinden het moeilijk om hun fijne motoriek onder controle te houden. Dit toont in slecht handschrift, omdat de coördinatie van oog en hand hen problemen bezorgt.
Oorzaken van het Asperger-syndroom
Veranderingen in de hersenen zijn verantwoordelijk voor veel symptomen van deze aandoening. Artsen kunnen echter nog steeds niet precies zeggen waar deze veranderingen vandaan kwamen. Genetische factoren kunnen een rol spelen, evenals toxines, chemicaliën of virussen. Jongens worden vaker getroffen dan meisjes.
Asperger komt vaker voor dan klassiek autisme: terwijl slechts 4 op de 10.000 mensen aan klassiek autisme lijden, is het er 25. Hier ontdekte een voorzichtige empirische studie door de Gilbergś-groep in Zweden dat ongeveer 0,7% van de onderzochte kinderen een klinisch beeld van Asberger had. Als dergelijke onderzoeken kinderen met veel tekenen van de stoornis omvatten, maar meer "normaal", neemt het aantal getroffenen toe.
Uit alle onderzoeken bleek dat Asperger veel meer voorkomt bij jongens dan bij meisjes. De redenen zijn onbekend. Asperger wordt vaak geassocieerd met andere diagnoses, zoals depressie en angststoornissen. In sommige gevallen is er een duidelijke genetische component wanneer een ouder het volledige spectrum van het syndroom of sommige symptomen heeft.
Sommige kenmerken, zoals intense en eng gedefinieerde interesses, een starre lichaamstaal en sociale tekortkomingen zoals angsten, lijken gemeenschappelijk te zijn bij familieleden van Aspergers.
Soms is er een familiegeschiedenis van autisme, wat suggereert dat Asperger en klassiek autisme verwant zijn. Andere studies laten een hoge mate van depressie zien, zowel bipolair als unipolair, bij familieleden van patiënten.
Net als bij klassiek autisme, is er duidelijk een genetische basis, maar er zijn verschillende andere factoren die in je opkomen.
Depressie, angst en Asperger
Depressie, angst en andere stemmingsstoornissen zijn typerend voor comorbiditeit, vooral bij jonge Asperger-patiënten. De puberteit is een verandering voor alle jonge mensen, en voor adolescente tieners worden adolescente problemen geassocieerd met het gevoel anders te zijn dan andere kinderen.
Getroffen kinderen worden vaak gemarginaliseerd en gepest. Afbeelding: Tomsickova - fotolia De typische kenmerken kunnen dan worden verborgen onder een masker van angst en depressie, wat de diagnose moeilijk maakt. Onbehandeld, leidt de combinatie van de stoornissen deze jongeren tot een ongelukkig leven.
Het goede nieuws is echter dat er effectieve behandelingen zijn voor kinderen en adolescenten met deze comorbiditeiten die helpen bij het verlichten van depressie of angst. Het is belangrijk om de tekenen van depressie en angst nauwkeurig te evalueren. Veranderingen in gedrag, slaap, energieniveaus, voedsel en interacties met anderen maken deel uit van de analyse.
instorten
In geval van instorting verliezen de getroffenen op korte termijn de controle over hun emoties door triggers in de omgeving. Deze triggers zijn meestal geen specifiek item.
In plaats daarvan hopen zich stimuli op totdat ze mensen zo overmeesteren dat ze geen informatie meer overbrengen. De getroffenen beschreven het gevoel alsof een fles cola werd geschud en vervolgens werd geopend - dus de emoties sisten in alle richtingen.
Het is het beste als de aanwezigen de getroffen persoon uit de situatie halen, of als hij de situatie verlaat, als hij daartoe in staat is. Er is geen oplossing voor octrooien, maar er is een consensus dat het van het grootste belang is dat iemand die een emotionele inzinking lijdt, wordt achtergelaten op een plaats waar hij zich veilig voelt, naar muziek kan luisteren, een bad kan nemen of kan slapen.
Na een ineenstorting zijn de getroffenen vaak beschaamd, depressief of gestrest.
Sensuele en motorische problemen
Betrokkenen hebben vaak problemen bij het organiseren en implementeren van informatie die ze via de zintuigen ontvangen.
Wanneer gewone mensen bijvoorbeeld gaan zitten om zich op een onderwerp te concentreren, filteren ze het achtergrondgeluid. De vele geuren en visuele charmes van een winkelcentrum zullen je niet storen, maar je zult precies het object vinden en vinden waar je naar op zoek bent.
Mensen met het Asperger-syndroom die een beperking hebben om dergelijke sensorische indrukken te verwerken, hebben een extreem lage frustratietolerantie.
Wanneer ze zich in de binnensteden bevinden, worden ze gemakkelijk totaal emotioneel losgekoppeld, omdat de indrukken hen overspoelen. Of ze falen op school omdat ze de kleinste dingen weggooien, bijvoorbeeld wanneer een klasgenoot het potlood verscherpt.
Bovendien is er een overgevoeligheid voor lawaai, aanraking, licht en geuren, wat betekent dat de betrokkenen niet snel genoeg nieuw materiaal kunnen verwerken om een normale taak uit te voeren.
Deze overprikkeling van de zintuigen kan niet worden genezen, maar er zijn veel therapieën om ze te verlichten. Sommige zijn zo simpel als muziek op de achtergrond afspelen of het kind meer tijd geven om taken op te lossen. Aromatherapie, kunsttherapie en massage helpen sommige kinderen. Anderen herstellen in het 1 op 1 werk met een coach.
Sommige lijdende kinderen hebben moeite om op een plank te balanceren en op hun tenen te staan. Dit is te wijten aan de bemiddeling van motorische vaardigheden via het brein, meer bepaald aan de bewegingsplanning. Het brein formuleert de beweging voordat een mens het transmuteert, maar de regio's waarin het voorkomt, worden waarschijnlijk beschadigd bij de patiënten van Asperger.
Getroffen mensen hebben een hele reeks problemen bij het coördineren van hun bewegingen, zoals blijkt uit driedimensionale spellen op de speelplaats, zoals het optrekken van netten, schommelen of klimmen van ladders..
Deze stoornissen verdwijnen niet met de leeftijd en hebben vaak de vorm van lichte handicaps. In het bijzonder zijn er drie motorische stoornissen waarbij de patiënt lijdt: fijne motoriek van de hand zoals pianospelen of schrijven; bij het vangen en gooien ontbreekt het oog-tot-handcommunicatie en ten derde houden ze hun evenwicht.
behandeling
De gemiddelde leeftijd voor behandeling is 11 jaar, vergeleken met 5,5 jaar voor klassiek autisme. Dit is in veel gevallen te laat, omdat de patiënten van Asperger in de eerste programma's de sociale competentie het beste leren.
Gemeenschappelijke methoden voor het behandelen van de stoornis omvatten gedragstherapieën, kindgerichte programma's, schildertherapie, ontwikkelingstherapieën en educatie in sociaal pragmatische principes.
Therapie-aanbiedingen voor kinderen en adolescenten. Afbeelding: alexsokolov - fotolia De belangrijkste prioriteit is de communicatie van kernelementen van sociale communicatie, naast positieve veranderingen in problematisch gedrag, geïndividualiseerde modules en aanvullende ondersteuning van gezinnen.
Asperger en medicatie
Er is een geïdentificeerd biochemisch probleem in Asperger en daarom denken veel onderzoekers dat het syndroom het resultaat is van fundamentele veranderingen in de hersenstructuur. Volgens hen kunnen medicijnen Asperger niet genezen.
Aan de andere kant helpen veel medicijnen de symptomen van Asperger te verlichten, en dit geldt vooral voor comorbiditeiten.
Atomoxetine verlicht bijvoorbeeld de symptomen van Aspergers die vergelijkbaar zijn met die van ADHD, vooral de herhaling van spraak.
Antidepressiva helpen die patiënten die lijden aan secundaire depressie, die geen deel uitmaakt van Asperger, maar een gevolg is van de ongelukkige omstandigheden die dit syndroom kan veroorzaken.
Bovendien lijden de patiënten van Asperger vaak aan slapeloosheid. Hoewel het het beste is om drugsvrije manieren te proberen om slaapproblemen te verhelpen, is er in ernstige gevallen goede ervaring met slaappillen.
Medicijnen die angst verlichten, kunnen nodig zijn als Asperger-patiënten worden geplaagd door nervositeit of hun oriëntatie verliezen.
Maar er is geen medicijn om de kernklachten van Asperger te behandelen.
De "theory of mind" en het effect ervan op sociale interactie
In 1996 concludeerde Baron-Cohen dat stoornissen in de "theory of mind" de hoofdoorzaak zijn van de sociale problemen van Autisme en Asperger. Hij beschreef dit fenomeen als "geestblindheid".
Het vormen van een "theory of the mind" is om te begrijpen dat een persoon aan iets anders dan aan zichzelf denkt. Zonder zo'n 'theory of the mind' is het onmogelijk om de denkpatronen van andere mensen te herkennen, en wie niet, gedrag kan alleen afgeleid van gedrag. Kortom, zo'n persoon herkent door de uitdrukking dat iemand boos op hem is, maar hij begrijpt niet wat hem boos maakte met wat hij eerder zei.
Zo'n 'theory of the mind' komt voort uit het vermogen van de mens om sociale rollen te interpreteren, te communiceren en zich bewust te zijn van andermans gevoelens. Degenen die dit vermogen volledig ontwikkelen, hebben een instinctieve intuïtie om de gedachten en het gedrag van anderen te interpreteren. Mensen met Asperger komen echter vaak in moeilijkheden in sociale interacties omdat ze de gedachten van anderen niet begrijpen.
De eerste fase van dit begripproces begint tien maanden na de geboorte, wanneer het kind zich situaties voorstelt, bijvoorbeeld door een banaan als telefoon te gebruiken. De tweede fase begint meestal op de leeftijd van twee, wanneer kinderen hun eigen visueel perspectief en hun individuele kennis waarnemen.
Dit komt bijvoorbeeld tot uiting in het zoek- en verstoppertje met een voorwerp: op driejarige leeftijd begrijpen kinderen eindelijk dat andere mensen niet kunnen weten wat ze denken. Maar kinderen op deze leeftijd denken nog steeds dat wat zij geloven echt is.
Op de leeftijd van vier of vijf ontwikkelen kinderen het derde niveau van de 'theory of mind'. Dit betekent in staat zijn om de gedachten, verlangens en emoties van een andere persoon te begrijpen, wat helpt om zijn gedrag en zijn bedoelingen te verklaren.
Kinderen met het syndroom bereiken het eerste niveau van de 'Theory of Mind' rond de leeftijd van zes. Op tienjarige leeftijd kunnen kinderen met Asperger het tweede niveau schalen. De meeste mislukken echter in de derde fase van hun ontwikkeling.
Ontwikkel sociale competentie
Een essentieel aandachtspunt voor de meeste programma's om Asperger-patiënten te helpen is de bevordering van hun sociale vaardigheden. Sociale vaardigheden worden aan aspergers meegedeeld in verschillende situaties - zoals schoolkliekjes, klassengemeenschap, privétraining van sociale vaardigheden, supervisie en geïndividualiseerde therapieën.
De methoden om sociale vaardigheden aan te leren zijn rollenspel, modellering, sociale verhalen, in-vivo oefenen met leeftijdsgenoten en constructieve feedback. De sociale narratieve methode maakt gebruik van verhalen die kunnen worden geschreven en geïllustreerd om zich voor te bereiden op elke situatie, met als doel informatie te geven over wat mensen denken, doen en voelen in deze situatie. Sociale vertellingen identificeren belangrijke sociale ontmoetingen en hun betekenis en laten het kind zien wat hij moet zeggen.
Ze zijn vooral zinvol voor nieuwe situaties waar Asperger last van heeft. Ze veroorzaken vaak angst, maar ze zijn in alle situaties nuttig om het kind te laten zien wat anderen van hem verwachten.
Andere lesmethoden omvatten het tonen van sociale vaardigheden door ze op te splitsen in kleine subvaardigheden en vervolgens elk van deze subvaardigheden te demonstreren via modellen en rollenspellen..
Met betrekking tot conversatie kunnen dergelijke onderdelen bijvoorbeeld een onderwerp vinden, het onderwerp presenteren, non-verbale communicatie gebruiken, zoals oogcontact, gezichtsuitdrukkingen en gebaren, om te controleren of de luisteraar geïnteresseerd is in het beëindigen van het gesprek (tot de volgende) tijden, etc.).
Als de sociale vaardigheden al zijn ontwikkeld, gaat het om het oplossen van conflicten, het omgaan met kritiek en het tonen van empathie. Het vastleggen van de cognitieve ontwikkeling van het kind is van cruciaal belang voor het creëren van een sociaal leerprogramma dat is afgestemd op hun individuele behoeften. (Somayeh Khaleseh Ranjbar, vertaald door Dr. Utz Anhalt)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)
geloofsbrieven
- http://www.autism-society.org/what-is/aspergers-syndrome/
- http://www.activebeat.com/your-health/10-symptoms-of-aspergers-syndrome
- http://www.medicinenet.com/asperger_syndrome/page2.htm
- http://www.mayinstitute.org/pdfs/0908_may_institute_exceptional_parent.pdf
- http://www.bbc.com/news/blogs-ouch-28746359
- http://neuronetlearning.com/blog/movement-performance-and-sensory-integration-in-aspergers-syndrome/
- http://www.yourlittleprofessor.com/working-with-sensory-integration-disorders/
- http://www.myaspergerschild.com/2007/08/aspergers-and-medication.html
- http://www.macswd.sa.gov.au/files/links/Asperger_report_771KB_PDF.pdf