Bloedvergiftiging (sepsis, septikemie)

Sepsis - tekenen, oorzaken en behandeling

Bloedvergiftiging is niet altijd direct herkenbaar en wordt vaak onderschat. Het is een afweerreactie van het lichaam op een infectie die zich over het hele lichaam verspreidt en levensbedreigend kan zijn. Vaak verslechtert de toestand van de patiënt binnen een zeer korte tijd, zodat sepsis altijd snelle therapie en onmiddellijke intensive care behandeling vereist.

inhoud

• Sepsis - tekenen, oorzaken en behandeling
• Definitie - Wat is een bloedvergiftiging?
• symptomen
• ziekte
• oorzaken
• Risicopatiënten voor bloedvergiftiging
• diagnose
• behandeling
• Dodelijk ondanks behandeling?
• Naturopathische behandeling
• Huidige staat van onderzoek

Definitie - Wat is een bloedvergiftiging?

Sepsis, ook wel bloedvergiftiging genoemd, wordt veroorzaakt door verschillende processen en door de overmatige respons van het lichaam op een infectie die levensbedreigende functionele beschadiging van organen veroorzaakt. De bloedvergiftiging is daarom een ​​opgewekte immuunrespons op een lokale infectie, waarbij ziekteverwekkers (meestal bacteriën) uit een bron van ontsteking stuwkracht in de bloedbaan houden.

De sepsis wordt gekenmerkt door een overmatige verspreiding van pathogenen in het organisme, wat leidt tot de systemische symptomen van Bultvergiftung. (Afbeelding: Kateryna_Kon / fotolia.com)

De eerste International Sepsis Definition van 1992 was gebaseerd op de gelijktijdige aanwezigheid van infectie en ten minste twee criteria voor een systemische inflammatoire respons van het organisme, ook wel "Systemic Inflammatory Response Syndrome" (SIRS) genoemd. Afhankelijk van de ernst van de ziekte werd onderscheid gemaakt tussen sepsis (infectie van het hele lichaam), ernstige sepsis (orgaanfalen) en septische shock (verlaging van de bloeddruk, meervoudig orgaanfalen). De onvoldoende specifieke criteria en medische bevindingen leidden tot aanvullende definities van sepsis. De meest recente en zogeheten sepsis-3-definitie beschrijft dit als een levensbedreigende orgaanstoornis als gevolg van een ontregelde lichaamsrespons op een infectie. De omvang van het huidige orgaanfalen speelt daarom een ​​belangrijke rol bij de diagnose en behandeling, maar volgens de geldige definitie wordt alleen een onderscheid gemaakt tussen sepsis en septische shock. (zie Deutsches Ärzteblatt)

symptomen

Sepsis is in het begin niet altijd gemakkelijk te herkennen, omdat de eerste tekenen meestal erg onspecifiek zijn:

• Koorts (≥ 38 ° C) of minder vaak ook lage temperatuur (≤ 36 ° C)
• Snelle en oppervlakkige ademhaling (tachypnoe), frequentie ≥ 20 / min
• Hoge hartslag en hartslag (tachycardie), frequentie ≥ 90 / min
• Lage bloeddruk (hypotensie)
• malaise
• Bewustzijn Consumptie (verwarring)
• Verminderde urine-output

Het belangrijkste symptoom van sepsis is hoge koorts of recidieven van koorts, met een snelle stijging van de koorts en dalende tot normale niveaus binnen 24 uur. De koorts gaat vaak gepaard met rillingen (volwassenen) en koortsstuipen (baby's en peuters). Maar deze koorts kan ook volledig afwezig zijn, vooral bij baby's, peuters en immuungecompromiteerde mensen. Naast de symptomen van een van deze symptomen kan worden toegevoegd aan de infectie die de bloedvergiftiging heeft veroorzaakt.

Een rode lijn op de huid (bijvoorbeeld op de arm), die steeds weer wordt genoemd als sepsis-tekens, speelt eigenlijk maar zelden een rol. Dit komt voort uit een ontsteking van lymfevaten (lymfangitis). Echter, sepsis kan zich ontwikkelen als een complicatie van een dergelijke ontsteking, de zogenaamde "nep" bloedvergiftiging.

Wanneer de genoemde, zij het niet-specifieke, symptomen, dient u de mogelijkheid van sepsis in gedachten te houden en beter vroeg om een ​​arts te raadplegen.

ziekte

Geval van bloedvergiftiging, de betrokkenen voelen zich vaak slecht op een snelle verslechtering van de algemene toestand. De huid is koud, lichtgrijs tot blauwachtig en kan huidbloedingen en andere huidklachten veroorzaken. Blijft het klinische beeld onbehandeld, daalt zo veel dat vitale organen zoals het hart, de longen en de hersenen niet meer voldoende wordt voorzien van zuurstof en passende orgaanfuncties worden dus verminderd of zelfs falen van de bloeddruk. Het veroorzaakt slaperigheid, veranderingen in het bewustzijn (verwarring) en hartkloppingen. Andere mogelijke complicaties van sepsis zijn stollingsstoornissen, meervoudig orgaanfalen en septische uitzaaiingen in de hersenen, die bacteriën en pus kudde kan ontstaan ​​voor een embolische hersenen abces (ontsteking van de hersenen).

Tal van verschillende pathogenen worden beschouwd als triggers van bloedvergiftiging en de exacte bepaling van de pathogenen is belangrijk voor het kiezen van de juiste therapie. (Afbeelding: Yenes / fotolia.com)

oorzaken

De trigger van bloedvergiftiging is meestal een lokale infectie. Gebruikelijke sepsis zijn infecties van holle organen met moeilijke drainage, b.v. Pyelonefritis in prostaatvergroting of urinaire obstructie, en wondinfecties, longontsteking en chronische ontsteking van de bovenste luchtwegen (sinusitis, otitis, tonsillitis). Meer dan de helft van de bloedvergiftigingen komt van het urogenitale stelsel (urosepsis). uit de ontsteking pathogenen, die gewoonlijk zijn gramnegatieve bacteriën in de bloedbaan en dus alle lichaamsorganen. Daar gaat het om besmettelijke zwerfgronden, de septische metastasen. Alleen bacteriën, maar ook virussen, schimmels of andere kiemen kunnen oorzaken voor de infecties die uiteindelijk kan leiden tot sepsis.

Gewoonlijk bestrijdt het immuunsysteem de ziekteverwekkers, zodat een infectie wordt geneest en geen verdere gevolgen en complicaties worden verwacht. Onder bepaalde omstandigheden, b.v. een algemene defensieve zwakte, dit is het lichaam, maar niet mogelijk. Dientengevolge kunnen de pathogenen ongecontroleerd vermenigvuldigen en de bloedbaan in grote aantallen vanuit de inflammatoire focus binnendringen. In de volgende, overmatige immuunrespons reageert het immuunsysteem op de pathogenen en hun producten (bijvoorbeeld toxinen) en via messenger-stoffen worden meerdere responsen en symptomen van sepsis opgewekt. De oorzaken van bloedvergiftiging naast een infectie ook een overmatige immuunrespons toe te schrijven aan het hele lichaam.

Risicopatiënten voor bloedvergiftiging

Met name risico's zijn oudere en chronisch zieke mensen, pasgeborenen en zuigelingen, evenals mensen met een verzwakt immuunsysteem. De redenen voor een immunodeficiëntie zijn veelomvattend, een immunodeficiëntie kan bijvoorbeeld worden overgeërfd of getriggerd door ziekten en het bijbehorende gebruik van medicatie. Het verwijderen van de milt leidt ook tot een verzwakt immuunsysteem.

Bovendien lijden patiënten ook aan sepsis na een operatie of patiënten op de intensive care, omdat bestaande bacteriën hier gemakkelijk kunnen worden overgedragen. Maar ook anderszins kunnen volledig gezonde mensen ziek worden, want vaak is slechts een klein letsel en hun infectie, z. Als een tand of blaasontsteking, verlaat u de ernstige complicatie.

De vroege diagnose van sepsis is cruciaal voor het succes van de behandeling, maar de symptomen zijn soms relatief aspecifiek en de symptomen houden niet direct verband met bloedvergiftiging. (Afbeelding: DOC RABE Media / fotolia.com)

diagnose

Bepalend voor een succesvolle behandeling en de overlevingskans in een sepsis is een vroege detectie van de ziekte. Maar omdat de symptomen niet duidelijk zijn, is een snelle diagnose een uitdaging. Het is belangrijk dat in geval van de genoemde symptomen onmiddellijk medische hulp wordt geraadpleegd. In sepsis telt elke seconde. Als de arts na het onderzoek dit mogelijk achtte of zelfs de diagnose sepsis stelde, wordt de patiënt gewoonlijk onmiddellijk geclassificeerd als medisch noodgeval en opgenomen in het ziekenhuis voor intensive care.

Sepsis of septische shock?

De bepaling van de infectie en de bepaling van de oorzaak of de herkenning van de inflammatoire focus en dus de sepsis zijn een voorwaarde voor de verdere behandeling van de getroffenen. Door de pathogenen te bepalen, kunnen geschikte vormen van therapie, zoals antibiotica, worden geselecteerd en aangepast, waardoor de kansen op behandelingssucces worden gemaximaliseerd. Maar niet altijd de oorzaak van de infectie kan worden gevonden.

Het is nu mogelijk om sepsis sneller te detecteren door speciale bloedonderzoeken, maar individuele ziekteprocessen en bijbehorende potentiële complicaties spelen een belangrijke rol in de ernst van de gediagnosticeerde sepsis. De bloedwaarden kunnen informatie geven over mogelijke ziekteverwekkers, ontstekingsreacties en afweerreacties van de patiënt, evenals informatie over orgaanstoornissen. Dit laatste duidt op een ernstig verloop van sepsis en de mogelijkheid van een septische shock, waarbij 30 tot 50 procent van de patiënten zelfs onder de beste behandelingsomstandigheden sterft..

Naast bloeddruk en bloedtesten, kunnen verdere onderzoeken (zoals echografie, röntgen of computertomografie) worden uitgevoerd om belangrijke orgaantaken, zoals hart-, long-, nier- of leverfunctie, te controleren. Een bloedstollingstest kan ook deel uitmaken van de diagnose.

behandeling

Sepsis is levensbedreigend en vereist zo snel mogelijk een intensieve zorgbehandeling. De meeste bacteriën zijn de oorzaak van de infectie die sepsis heeft veroorzaakt. Als deze tijdens de diagnose konden worden vastgesteld, bestaat de therapie uit een hoge dosis antibiotica. Aan het begin van de behandeling en bij gebrek aan identificatie van de ziekteverwekkers worden zogenaamde breedspectrumantibiotica of andere middelen gebruikt die tegen verschillende bacteriën en ziektekiemen werken. Zijn bacteriën niet de oorzaak? Andere vormen van therapie kunnen leiden tot een succesvolle behandeling, zoals zogenaamde antischimmelmiddelen tegen schimmelziekten. Daarnaast worden infusies gegeven om vochtverlies te compenseren en de bloedsomloop te stabiliseren en, indien nodig, wordt de sepsis operatief verwijderd. Als er al een septische shock optreedt, worden vóór de infectiebehandeling vitale maatregelen voor het herstel van orgaanfuncties en orgaanzorg tot orgaanvervangende maatregelen uitgevoerd.

Antibiotica zijn de gebruikelijke behandeling voor bacteriële sepsis. Ook komen soms nog voor de exacte bepaling van de ziekteverwekkers zogenaamde breedband-antibiotica Eisnatz tussenbeide in een noodsituatie zo vroeg mogelijk. (Afbeelding: Zerbor / fotolia.com)

Dodelijk ondanks behandeling?

In sepsis is er geen honderd procent genezing en kans op overleving. Bloedvergiftiging is de derde meest voorkomende doodsoorzaak na hart- en vaatziekten en kanker. Het hoge sterftecijfer van sepsis wordt vaak toegeschreven aan het feit dat steeds meer ouderen, zieken en gewonden te overleven hun onderliggende ziekte door de moderne intensive care in het begin, maar bezwijken naar het ziekenhuis na een sepsis - vaak te wijten aan een verzwakt immuunsysteem. Dit, omdat Nosokomialsepsis (Grieks nosokomeion = ziekenhuis) septicaemia is, vertegenwoordigt het grootste deel van septische ziektevormen.

Naturopathische behandeling

Sepsis is een ernstige en levensbedreigende ziekte waarbij een snelle en gerichte antibiotica en eventueel intensieve therapie is kritisch voor de behandeling en overleving. Sepsis is altijd een geval voor intensive care en spoedeisende geneeskunde.
Tot nu toe is er weinig bekend over mogelijk verbeterd therapeutisch succes door een aanvullend gebruik van naturopathische geneesmiddelen. Versterking van het immuunsysteem op basis van natuurlijke genezing kan sepsis niet voorkomen, maar het is altijd goed advies.

Huidige staat van onderzoek

Wetenschappelijke bevindingen hebben al geleid tot een fundamenteel gewijzigde definitie van sepsis en tot een verandering in het begrip van de ernstige ziekte. Het is echter nog steeds belangrijk om essentiële open vragen te beantwoorden door middel van onderzoek om het slagingspercentage voor diagnose en therapie te verhogen en zo het sterftecijfer te verlagen. Sepsis onderzoek onder andere in de Integrated Research and Treatment Center (IFB), sepsis en sepsis episodes (Centrum voor sepsis Control and Care - CSCC) vooruit in Jena. (Nat Dipl.Päd Jeanette Viñals Stein, natuurgeneeskundige, Dr. rer Corinna Schultheis; ... Bijgewerkt op 14/06/2018)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)