Epstein Barr Virus - Infecties, diagnose en behandeling

Oorzaak van Pfeiffer's glandulaire koorts en mogelijke oorzaak van kanker

Het Epstein-Barr virus (EBV) is een herpes virus en meer dan 90 procent van de volwassen mensen zijn besmet met het. Vooral bij kinderen en adolescenten het virus de trigger voor de ziekte van Pfeiffer (klierkoorts) kan zijn. Genoemd naar zijn ontdekkers, de viroloog en patholoog Sir Michael Anthony Epstein en zijn assistent Yvonne M. Barr Ph.D., wordt het Epstein-Barr-virus nu beschouwd als een mogelijke oorzaak van kanker.

inhoud

• Oorzaak van Pfeiffer's glandulaire koorts en mogelijke oorzaak van kanker
• Besmetting met Epstein-Barr-virus (EBV)
• Voorkomen en symptomen van infecties
• Pfeiffer's glandulaire koorts of mononucleosis
• diagnostiek
• Conventionele therapie
• Behandeling in natuurgeneeswijze
• Synoniemen voor het virus en ziekten

Besmetting met Epstein-Barr-virus (EBV)

De mononucleosis wordt voornamelijk overgedragen door contact- of druppelinfectie, in het bijzonder door speekselcontact, daarom wordt het ook wel "Kissing Disease" genoemd. Het Epstein-Barr-virus kan ook worden overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap, vooral als het leidt tot lichte verwondingen, waarbij bloed wordt overgedragen. Maar een gedeeld glas waarop nog speekselresten zitten, is een mogelijk transmissiepad.

Het Estein-Barr-virus is een van de herpes-virussen en blijft een leven lang achter in het lichaam na infectie. (Afbeelding: Kateryna Kon / fotolia.com)

Na infectie blijft het Epstein-Barr-virus in het lichaam achter. Het bevindt zich dan in de zogenaamde B-geheugencellen. Deze spelen een belangrijke rol bij immuunafweer. Het is dus ook mogelijk dat mensen die besmet zijn met het Epstein-Barr-virus, andere mensen infecteren zonder deze symptomen tot nu toe hebben voorgedaan.

Voorkomen en symptomen van infecties

Meer dan 90 procent van de volwassenen draagt ​​het Epstein-Barr-virus en men denkt dat het een risicofactor is voor bepaalde soorten tumoren (vooral de neus en keel) die in Azië veel voorkomen. In de tropische regio's van Afrika wordt het geassocieerd met Burkitt's lymfoom, een kwaadaardige tumor van het lymfestelsel.

Pfeiffer's glandulaire koorts of mononucleosis

Het virus kan - zoals reeds vermeld - de Pfeiffer-klierkoorts (Infectious Mononucleosis) veroorzaken. Dit is genoemd naar de Wiesbaden kinderarts en internist Emil Pfeiffer (1846-1921). Vooral kinderen en adolescenten worden getroffen, maar omdat de ziekte vaak mild is, wordt mononucleosis vaak niet als zodanig herkend.

De symptomen van mononucleosis zijn griepachtig, wat betekent:

• lichte koorts,
• hoofdpijn,
• pijn in het lichaam,
• keelpijn
• en tot een algemene malaise

Het kan ook zwelling van lymfeklieren, miltvergroting en andere symptomen veroorzaken. Aangezien de zogenaamde lymfatische ring keel vaak geïnfecteerd, ook kan leiden tot ontsteking van de amandelen (tonsillitis) en keel (keelpijn, faryngitis) hebben witachtige afzettingen (pseudomembraneuze tonsillitis). Sommige patiënten vertoonden ook kleine huiduitslag.

Samenvattend kan worden gesteld dat de directe gevolgen van het Epstein-Barr-virus in Europa vrij onschuldig zijn. Het kan af en toe tot langdurige ziekten leiden. Bij mensen, voor wie het immuunsysteem niet intact is - bijvoorbeeld in de context van HIV-infecties, de behandeling van bepaalde tumorziekten of kunstmatige immuunsuppressie bij mensen na orgaantransplantaties - lijkt het misschien bepaalde tumorkankers van het lymfestelsel te bevoordelen. Ook kunnen de virussen herhaaldelijk ongemak veroorzaken. Deze terugkerende ziekten veroorzaakt door het virus zijn geen teken van een nieuwe infectie, omdat het virus in het organisme achterblijft en wordt gereactiveerd, bijvoorbeeld als gevolg van een immunodeficiëntie.

Mononucleosis wordt ook wel een kusziekte genoemd omdat het Epstein-Baar-virus door speeksel kan worden overgedragen. (Afbeelding: frameworks2014 / fotolia.com)

In een studie van besmettelijke mononucleosis in München (ICMM studie), zijn betrokken bij de landelijke kinderen en academische ziekenhuizen worden onderzocht sinds 2016 dat immunisatie diensten tegen het Epstein-Barr virus mogelijk zijn en welke relaties tussen EBV-infectie en Er zijn tumoraandoeningen. Prof. Uta Behrends van de Technische Universiteit van München: "We verwachten dat we kunnen beantwoorden met de gegevens van dit onderzoek en de tools die we ontwikkelen, veel vragen over de verschillende loop van EBV infecties." (Zie ministerie van Onderwijs en Onderzoek).

Ook verdacht relatie met het optreden van de ziekte van Hodgkin (een kwaadaardige tumor van het lymfatisch systeem), multiple sclerose, malaria, borstkanker en fibroadenomen van de borst (goedaardige verklevingen) verder nog worden onderzocht.

diagnostiek

Een chronische medische uitdaging is de chronische blootstelling aan het virus omdat de symptomen vertraagd zijn en slecht kunnen worden herkend met behulp van conventionele diagnostische hulpmiddelen. Fijne energiemetingen, bijvoorbeeld met technieken voor elektro-acupunctuur of bioresonantie, duiden echter op virale ladingen bij mensen, maar kunnen niet worden gedetecteerd in klinische laboratoriumonderzoeken, behalve in de vorm van de ziekte die is ondergaan. De donkerveldmicroscopie kan een overeenkomstige belasting onthullen.

Het natuurgeneeskundige perspectief: Chronische virale belasting produceert verschillende klinische beelden

We gaan uit van een omzetting van de oorspronkelijke ziekteverwekker in een zogenaamde slow-Virus versie, die chronische klachten die niet meer voldoen aan de acute beeld van de virale ziekte kan produceren. Het Epstein-Barr-virus, die vaak wordt gediagnosticeerd met de bovengenoemde meetmethode hier, bijvoorbeeld, is de symptomen van chronische vermoeidheidssyndroom (CVS) in verband met lichamelijke zwakte, chronische hoofdpijn, depressie, neurologische problemen van het oog impairments en denken vaardigheden, evenals een algemene vatbaarheid voor infecties. Echter, is het Epstein-Barr virus doet slechts een gedeeltelijke oorzaak is. Voorwaarde voor het ontstaan ​​en de aard van de aandoening in plaats van afhankelijk van de belasting van het lichaam de betrokkenen, op basis van factoren zoals zuurgraad, Übereiweißung, heavy metal en milieuvervuiling, Störherden (vooral tanden), gebrek op basis van sporenelementen en de grondwet van de betrokkene.

Conventionele therapie

In een ziekte met het virus en bij het uitbreken van de ziekte van Pfeiffer conventionele geneeskunde beveelt bescherming bij langdurige behandelingen met zwelling van de milt complicaties optreden (vanwege het risico van een scheur) en de medicamenteuze behandeling van (zeldzame), namelijk ontsteking van andere orgaansystemen zoals bijvoorbeeld:

• van de hartspier (myocarditis),
• de ogen,
• van de nieren (nefritis),
• de lever (hepatitis),
• van de hersenen (encefalitis),
• de long (longontsteking)
• of abnormale veranderingen van het bloed (trombocytopenie, agranulocytose).

Behandeling in natuurgeneeswijze

In acute vorm zijn de mononucleosis-natuurgeneeskundige maatregelen gemakkelijk toegankelijk. Afhankelijk van de therapeutische richting worden fysieke maatregelen, medicinale planten, homeopathische geneesmiddelen en preparaten van bacteriën en schimmels gebruikt om de zelfgenezende krachten te ondersteunen, om de symptomen te verlichten en om het immuunsysteem te versterken.

Het doel van de therapie is niet in de eerste plaats de vernietiging van de virussen

De therapie is gericht volgens niet de vernietiging van het virus, maar aan kracht heeft een verandering van de interne omgeving (bloed, weefsel, darmen, cellulaire ademhaling) de verdere ontwikkeling van het virus en het immuunsysteem te stoppen. Belangrijke pijlers zijn hier een blijvende verandering in dieet en het gebruik van (kruiden) geneesmiddelen, mineralen, vitaminesupplementen, misschien wel de renovatie van de darm, van de tanden door de tandarts, de versterking van verzwakte organen en veel meer - met altijd ten aanzien van de samenstelling van de betrokkenen.

Zoethoutwortel (zoethout) is antiviraal en wordt in veel kruidentheeën aangetroffen. (Afbeelding: arunsri / fotolia.com)

Daarnaast kunnen natuurlijk kruiden met antivirale effecten worden gebruikt, zoals:

• knoflook,
• Echinacea,
• zoethout,
• Citroenbalsem of
• gember.

Zoethoutwortel (Glycyrrhiza glabra, ook bekend als de basis voor zoethout) wordt verondersteld zeer effectief te zijn tegen herpesvirussen, waaronder het Epstein-Baar-virus. Echinacea, aan de andere kant, is niet alleen antiviraal maar versterkt ook het immuunsysteem.

De natuurgeneeskunde en holistische artsen zie ook geassocieerd met chronische virale infecties die nuttig al ontgifting organen en het immuunsysteem moeten profylactisch worden versterkt om de behandeling van acute en chronische infectie met het Epstein-Barr-virus en andere vaak gevonden virussen zoals herpes zoster virus, herpes simplex virus, mazelenvirus, cytomegalovirus, DME Parotitisvirus of influenza virussen te voorkomen.

Synoniemen voor het virus en ziekten

EBV, Human herpesvirus 4, HHV 4, kissing disease, kus ziekte, Crohn Pfeiffer, ziekte van Pfeiffer Pfeiffer, ziekte van Pfeiffer, monocytische, de ziekte van Pfeiffer. (tf, jvs, fp, ok, bijgewerkt op 22.08.2018)