Hartaanval - symptomen, tekenen en therapie

Hartaanval: acuut coronair syndroom

Hartaandoeningen zoals een hartaanval of een hartaanval behoren tot de belangrijkste doodsoorzaken in moderne industriële landen. Ongezonde eetgewoonten, te weinig lichaamsbeweging en overgewicht worden de afgelopen decennia beschouwd als de belangrijkste oorzaken van de aanzienlijke toename van fatale hart- en vaatziekten. Sommige eenvoudige tegenmaatregelen kunnen het individuele risico op ziekte aanzienlijk verminderen.

inhoud

• Hartaanval: acuut coronair syndroom
• Het verschil tussen een hartaanval en een hartaanval
• symptomen
• Oorzaken van een hartaanval
• diagnose
• Behandeling voor een hartaanval
• Natuurgeneeswijze als supplement
• Voorkom een ​​hartaanval door goede voeding en lichaamsbeweging

Het verschil tussen een hartaanval en een hartaanval

In de spreektaal is er weinig onderscheid tussen de termen "hartaanval" of "acuut coronair syndroom" en "hartaanval". In de medische gemeenschap worden deze termen echter gebruikt om verschillende ernstigheden van acute hartklachten te beschrijven. Het belangrijkste verschil is dat de meer algemene term kwalen beschrijft die kunnen optreden, zelfs zonder permanente schade aan het hartweefsel, terwijl een hartaanval altijd onomkeerbare schade aan het hartspierweefsel veroorzaakt. Elke hartaanval is ook een aanval, maar niet elke hartaanval wordt een hartaanval.

Een hartaanval haalt vaak de getroffenen over in volledig onverwachte situaties. (Afbeelding: Robert Kneschke / fotolia.com)

De stoornissen in de bloedsomloop van het hart, die de oorzaak zijn van de potentieel fatale hartaandoening, zijn minder uitgesproken in andere vormen van een hartaanval, zoals bij een hartaanval, maar verder zijn er nauwelijks verschillen in zowel de symptomen als de triggers..

symptomen

Een hartaanval, evenals een hartaanval, wordt voornamelijk gekenmerkt door een enorme punctie in de borst. De acute pijn op de borst of hartpijn kan ook uitstralen naar de armen, nek, onderkaak, maag en rug. De pijn gaat gepaard met een zware druk en benauwdheid achter het borstbeen. Tachycardie, hartstottering en hartritmestoornissen zijn andere typische bijwerkingen.

De acute symptomen leiden tot een groeiende innerlijke rusteloosheid bij de getroffenen, die kunnen toenemen tot angstdood. De patiënten met een hartaanval hebben meestal een bleke huid en beginnen te zweten. Sommige patiënten hebben meer niet-specifieke concomitante symptomen, zoals kortademigheid of misselijkheid en braken.

De intensiteit van de symptomen hangt altijd af van de ernst van de stoornis in de bloedsomloop van het hart dat aan de aanval ten grondslag ligt. Dit is ook de maat voor het medische onderscheid tussen een hartaanval en een hartaanval. Het spectrum van acuut coronair syndroom varieert van onstabiele angina pectoris als gevolg van een kortdurende bloedsomloop van de hart-tot-hartaanval.

Oorzaken van een hartaanval

Oorzaken van acute pijn op de borst kunnen verschillende aandoeningen van het cardiovasculaire systeem zijn, die een verminderde bloedtoevoer naar de hartspier veroorzaken. Hier zijn in de eerste plaats een arteriosclerose en coronaire hartziekte te noemen, evenals een embolie of endocarditis (ontsteking van de binnenbekleding) als oorzaak. Daarnaast zijn er tal van risicofactoren bekend die leiden tot een verhoogde vatbaarheid voor acute hartproblemen.

Arteriosclerose (arteriosclerose) leidt tot afzetting van zogenaamde plaques op de binnenwanden van het vat, waardoor de dwarsdoorsnede van de slagaders wordt verkleind en de bloedstroom wordt belemmerd. In het ergste geval vormen zich trombusvormen die de bloedvaten volledig afsluiten. In het geval van aderverkalking in de regio van het hart, kan de bloedtoevoer van het vitale orgaan niet langer in de vereiste mate worden gegarandeerd.

Hoge bloeddruk is een van de grootste risicofactoren voor hart- en vaatziekten. (Afbeelding: angellodeco / fotolia.com)

Naast erfelijke factoren staan ​​een ziekte met diabetes, hypertensie en nicotinegebruik bekend als wijdverspreide risicofactoren. Omdat overgewicht en lichamelijke inactiviteit correleren met vele mogelijke oorzaken van een hartaanval, worden ze beschouwd als indirecte risicofactoren.

Een associatie van acute hartklachten met mentale stress en stress wordt als verzekerd beschouwd, zelfs als er geen duidelijk wetenschappelijk bewijs voor is. Dit geldt op een vergelijkbare manier als het waargenomen verhoogde risico bij migrainepatiënten, die niet alleen hoofdpijn ervaren tijdens de migraineaanvallen, maar ook de typische aurasymptomen..

diagnose

Vaak wijzen de merkbare symptomen al duidelijk op een hartaanval. Onder bepaalde omstandigheden kan dit echter zonder de typische tekens zijn. Hier biedt de voorbereiding van een elektrocardiogram (ECG) of elektrocardiografie meestal de diagnostische methode bij uitstek. Het uitvoeren van een ECG vereist echter enige tijd en elke minuut telt. Om sneller tot een schatting te komen, kan daarom een ​​aanvullend echocardiografisch onderzoek (echografie) van het hart worden uitgevoerd.

Bloedonderzoek of bepaalde biomarkers in het bloed kunnen het bewijs leveren voor een mogelijke hartaanval. Deze nemen meestal ook enige tijd in beslag en kunnen alleen resultaten opleveren als het weefsel al is gestorven.

Als de tot nu toe vermelde diagnostische methoden geen duidelijke informatie verschaffen, blijft een zogenaamde angiografie van de kransslagaders, waarbij de patiënt wordt geïnjecteerd met een contrastmiddel en vervolgens wordt onderworpen aan een röntgenonderzoek, als een verdere diagnostische optie. Aangezien het organisme echter wordt blootgesteld aan relatief hoge niveaus van blootstelling aan straling, moet dit proces slechts in zeer beperkte mate worden gebruikt. Uiteindelijk blijft een ECG dat zo snel mogelijk moet worden voorbereid in gevallen van een verdenking van een hartaanval, de tot nu toe meest gebruikte diagnostische methode.

Behandeling voor een hartaanval

In het algemeen is de periode onmiddellijk na het begin van de hartaandoening van het hart vaak kritiek voor het succes van de behandeling of overleving van de patiënt. Het bieden van adequate eerste hulp in de eerste paar minuten van het begin verbetert de vooruitzichten van de patiënt aanzienlijk.

Zo snel mogelijk de ambulancedienst waarschuwen, is ook het hoogste motto bij een vermoedelijke hartaanval. Omdat uiterlijk na een halfuur het hartweefsel begint te sterven. Idealiter wordt vooraf een ziekenhuis bereikt, waar een remedie van de bestaande vasculaire occlusie door lysotherapie of hartkatheterisatie wordt geïnitieerd.

Als er een vermoeden van een hartaanval bestaat, moet onmiddellijk medische hulp worden ingeroepen en eerste hulp worden geboden. (Afbeelding: VanHope / fotolia.com)

Als tijdens de aanval hartstilstand optreedt, moet onmiddellijk worden begonnen met cardiopulmonale reanimatie. Dit geldt ook voor de first responders, zolang de hulpdienst nog niet is aangekomen. In de ambulance en het ziekenhuis is het mogelijk om de hartslag te stabiliseren met een defibrillator in het geval van mogelijk bestaande ventrikelfibrillatie.

Verschillende geneesmiddelen worden gebruikt om bloedstolsels tegen te gaan en de bloedsomloop en oxygenatie in het hart te verbeteren. Begeleidende pijnstillers worden meestal toegediend. In sommige gevallen krijgen patiënten ook sterke kalmerende middelen.

Als de verdenking op een coronaire ader wordt bevestigd in de volgende onderzoeken, is de enige optie een invasieve procedure om het leven van de patiënt te redden. De zogenaamde primaire percutane coronaire interventie met behulp van een stent beschrijft hier niets meer dan een operatie waarbij de gesloten vaten worden heropend of vervangen door een nieuw (kunstmatig) hol orgaan.

Helaas kunnen echter zelfs in een vroeg stadium geïnitieerde tegenmaatregelen niet succesvol zijn en kunnen de getroffenen sterven. Als de acute hartaanval voorbij is, wil dit nog niet zeggen dat het gevaar eindelijk voorbij is. Vaak moeten patiënten een levenslange bloedverdunnende, anticoagulans- en bloeddrukregulerende medicijnen innemen. Het implanteren van een pacemaker of zelfs een harttransplantatie kan op lange termijn noodzakelijk zijn.

Natuurgeneeswijze als supplement

Naturopathie biedt talrijke behandelingsopties, die naast de eerder genoemde therapieën worden gebruikt en die een zeer positieve bijdrage kunnen leveren om de symptomen te verlichten en om een ​​hernieuwde hartaanval te voorkomen.

Bijvoorbeeld, homeopathische remedies zoals Aconitum, Arnica, Arsenicum album, Aurum metallicum, kaliumcarbonicum en nog veel meer worden aanbevolen. De selectie van geschikte preparaten moet altijd worden overgelaten aan deskundigen. Bovendien zijn homeopathische middelen in geen geval een alternatief, maar slechts een aanvulling op een conventionele behandeling van hartaanvallen.Dit geldt ook voor de Schüssler-zouten, die ook vaak worden gebruikt bij hartproblemen..

Om het hart te beschermen, is het belangrijk om negatieve stress en innerlijke spanning op te bouwen. (Afbeelding: Robert Kneschke / fotolia.com)

Omdat stress een negatief effect op het hart zou kunnen hebben, spelen een belangrijke rol in het onderdeel van de natuurgeneeskundige behandeling en maatregelen voor stressverlichting, zoals autogene training of yoga..

Bachbloesemgeneesmiddelen worden ook gebruikt om mentaal gerelateerde hartproblemen of mentaal leed te behandelen. Van het gebied van de kruidengeneeskunde (fytotherapie) moet meidoorn worden genoemd vanwege het stimulerende effect op de hartfunctie. Ginko zou een bloedsomloop bevorderend effect moeten ontwikkelen en knoflook moet de vaten beschermen. De zogenaamde orthomoleculaire geneeskunde is complementair aan de behandeling van hartpatiënten met hooggedoseerde vitaminen en mineralen, zoals vitamine B, vitamine C en magnesium.

Voorkom een ​​hartaanval door goede voeding en lichaamsbeweging

Voedingstherapieën kunnen een belangrijke bijdrage leveren, vooral in de zin van preventie, waarbij een evenwichtig dieet met een laag cholesterolgehalte raadzaam lijkt. Alkalische voedingsmiddelen bieden een goede aanpak om mogelijke verzuring van het organisme tegen te gaan of om een ​​balans te bereiken in de zuur-base balans.

In de loop van de voedingstherapie moet naar een reductie van mogelijk aanwezig overgewicht worden gestreefd. Een begeleidende bewegingstherapie kan hier nuttig zijn. In de regel heeft dit ook een positief effect op het gehele cardiovasculaire systeem. Speciale cardiovasculaire training (cardiotraining) kan een belangrijke bijdrage leveren aan de preventie van hartaanvallen.

Over het algemeen zijn duursporten een manier om de cardiovasculaire functies te verbeteren, maar hartpatiënten moeten hun lichaam niet te zwaar belasten, vooral niet onmiddellijk na een hartaanval. Een zachte instap met trage toename van de spanning wordt hier aanbevolen. Al een half uur wandelen overdag kan een zeer aangenaam effect hebben op het voorkomen van hartaanvallen. (fp, bijgewerkt op 20/10/2017)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)