Delen:
Tendovaginitis de Quervain
inhoud
- definitie
- oorzaken
- symptomen
- diagnose
- behandeling
- Natuurgeneeswijze in Tendovaginitis de Quervain
definitie
De extensorpezen van de duim (van de spierabductor pollicis en extensor pollicis brevis), evenals de extensorpezen van andere vingers, lopen in een soort tunnel, het peesvak genoemd. Bij de ziekte van Quervain wordt de eerste pees van de hand aangetast. Hier vormt zich een ontsteking, die vervolgens overeenkomstige klachten veroorzaakt. In de internationale classificatie van ziekten door de Wereldgezondheidsorganisatie (ICD-10-WHO-versie 2016) wordt de klacht gerapporteerd onder "M65.4 Tendovaginitis stenosans [de Quervain]". Andere gebruikte termen omvatten bijvoorbeeld Quervain Disease, Quervain Tendovaginitis en Quervain's Disease.
Tendovaginitis de Quervain gaat gepaard met scherpe pijnen tijdens het bewegen van de duim. (Afbeelding: Adiano / fotolia.com) oorzaken
De oorzaken van de ziekte van Quervain zijn tot op heden niet overtuigend opgelost, maar misbruik of overbelasting is een duidelijke risicofactor. Activiteiten waarbij de duim regelmatig wordt verspreid, zoals het typen van korte berichten op de smartphone, maar ook het vasthouden van het kind tijdens de borstvoeding en veel activiteiten in het huishouden gaan gepaard met een overeenkomstige overmatige belasting van de duim (soms worden de symptomen ook Hausfrau thumb genoemd) ).
Overloads zijn echter niet de enige bekende risicofactoren. Ook veronderstellen artsen een verband met het bestaande gebrek aan ruimte in de eerste pees. Hier kunnen de pezen tegen elkaar wrijven, wat vervolgens de Tendovaginitis de Quervain veroorzaakt. Bovendien lopen bij sommige mensen - als een anatomisch kenmerk - in plaats van twee drie pezen in de eerste pees, die natuurlijk een bepaalde nauwheid volgt die het vóórkomen van de ziekte bevordert. In deze gevallen is er een soort anatomische aanleg voor de ziekte.
symptomen
Pijn tijdens het bewegen van de duim is een essentieel kenmerk van Tendovaginitis de Quervain. Deze kunnen uitstralen van het gebied onder het duimgewricht over de rug van de hand naar de onderarm. Er kunnen ook zwellingen en lokale drukpijn zijn in het gebied van de eerste pees. Sommige patiënten voelen tijdens het bewegen van de duim ook een gevoel van wrijving in het gebied van de pees. Op de lange termijn, het niet behandelen van de meest bedreigde littekens en verklevingen van de pees in de eerste pees, wat gepaard gaat met overeenkomstige beperkingen aan de mobiliteit van de duim.
diagnose
Als een betrouwbare lokale test voor de diagnose van ziekte van Quervain is de zogenaamde Finkelstein-test, genoemd naar de Amerikaanse chirurg Harry Finkelstein, die deze vroege 20ste eeuw beschreef in een overeenkomstig technisch werk. De hand wordt praktisch vastgehouden als in een handdruk, alleen duidelijk naar beneden gekanteld en de punt van de duim naar beneden getrokken richting de pink. Als dit pijn veroorzaakt in het gebied van het zij-onderste uiteinde van de wervelkolom, het zogenaamde styloïde proces, moet dit worden beschouwd als een duidelijke indicatie van de ziekte van Quervain..
Differentiële diagnose kan ook worden gebruikt voor beeldvorming, zoals röntgenonderzoek, bijvoorbeeld om gewrichtsziekten in de vorm van een Rhizarthrose uit te sluiten. Daarnaast wordt een holistische benadering van alle instroom- en uitstroomroutes van de handschepen onderzocht, waarbij rekening wordt gehouden met verschillende knelpunten in de armen en schouders. Vooral bij moeders die borstvoeding geven, zijn er vaak factoren die kunnen leiden tot een blokkering van de bloedvaten buiten de pols en dus tot congestie. Naast de mechanische factoren moeten hormonale en metabole eigenaardigheden, die alle van invloed zijn op de kwaliteit van het weefsel, worden opgenomen in de anamnese.
De immobilisatie van de duim is meestal essentieel in het geval van de ziekte van Quervain. (Afbeelding: TasfotoNL / fotolia.com) behandeling
Bescherming of immobilisatie van de duim is de basis van de therapie. Verdere congestie is dringend te vermijden. Een tape-verband, een spalk of een pleisterverband kan hier verlichting bieden. Bij het begeleiden worden vaak anti-inflammatoire geneesmiddelen toegediend. Ook zijn handmatige therapieën een essentieel onderdeel van de behandeling en in de meeste gevallen kunnen de symptomen worden verholpen met de maatregelen die na enige tijd worden genoemd. Als dit niet het geval is, kan cortisone tegen de ziekte worden gebruikt, maar er is geen garantie voor succes. De laatste optie is een operatieve procedure waarbij het eerste peesvak in de lengte wordt geopend en mogelijke beperkingen of verklevingen worden geëlimineerd.
Natuurgeneeswijze in Tendovaginitis de Quervain
Naast de mogelijkheden van manuele therapie zijn er verschillende externe behandelingen beschikbaar in de natuurlijke geneeskunde in het geval van de ziekte van Quervain. In het bijzonder enveloppen op basis van aluminiumdiacetaat (azijnzuuraluminiumoxide) en koude kleipakkingen, die gedurende meerdere uren (bij voorkeur 's nachts) worden aangebracht, hier wordt een positief effect toegekend. Daarnaast kunnen verschillende homeopathische middelen worden gebruikt, naast Arnica wordt met name Rhusus toxicodendron hier vaak gebruikt. (jvs, fp)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)
Afbeelding 1: Lupo