Delen:
Gewichtstoename oorzaken, ziekten en tegenmaatregelen
inhoud
- Aandoeningen van het metabolisme
- spanning
- Hart en nieren
- De hypofyse
- Normaal woon-werkverkeer
- hartverlamming
- Insuline en diabetes
- Wat doet de dokter??
- voorkomen
- Gewichtstoename bij ex-rokers
- Wat te doen om gewichtstoename te voorkomen na het stoppen met roken?
Ook waterafzettingen in het lichaam, het zogenaamde oedeem, laten het gewicht stijgen. De slachtoffers accumuleren niet meer vet, maar water. Voor atleten betekent opmeten geen vet worden - integendeel: wie traint zijn lichaam, hoewel slanker dan wanneer hij eerder een Schwabbelbauch had gedragen, maar weegt ook meer. Het lichaam zet vet om in spieren en spieren zijn zwaarder dan vet.
Aandoeningen van het metabolisme
Verstoringen van het metabolisme kunnen ertoe leiden dat we aankomen, omdat het organisme de stoffen die het bevat niet in dezelfde mate gebruikt als een gezond lichaam. Een gebrek aan schildklierhormonen vertraagt bijvoorbeeld het metabolisme. Dientengevolge, bereiken wij gewicht, hoewel wij eetlust verliezen en zelfs minder eten.
Metabolische stoornissen zoals hypothyreoïdie of hormoonfluctuaties kunnen leiden tot een plotselinge gewichtstoename. (Afbeelding: Voyagerix / fotolia.com) Hormoonfluctuaties vóór de periode leidden tot een gewichtstoename van maximaal drie kilogram bij vrouwen. Buik, boezem, handen en voeten verzamelen water. De pil kan er ook voor zorgen dat vrouwen kilo's krijgen.
spanning
Stress heeft op twee manieren invloed op het gewicht. Ten eerste eten veel mensen meer en meer oncontroleerbaar als ze stress voelen. Sommigen proppen zich zelfs vol chocola en zoete snoepjes om zich gelukkig te voelen.
Ten tweede geven we cortisol of adrenaline vrij bij stress. Met positieve stress bereidt het lichaam zich voor op fysieke taken. Hij produceert dan meer adrenaline en norepinephrine, dus we hebben genoeg energie. Dus we kunnen afvallen.
Echter, met negatieve stress, angst, frustratie en stress die op dit moment niet veranderd kunnen worden, produceert het lichaam cortisol en suggereert: ik heb energie nodig. We eten snoepjes, die zich ophopen als vet, de negatieve stress neemt toe. We eten weer snoep, de stress stijgt opnieuw.
Voor een effectieve vermindering van stress wordt sport hier dringend aanbevolen. Hardlopen, zwemmen of krachttraining vermindert niet alleen stress, maar voorkomt ook stressgerelateerde afzetting van vet en opslag van water.
Bovendien kunnen "stress-eters" aandacht schenken aan uitgebalanceerde maaltijden. Wanneer symptomen van stress zich manifesteren, zoals kortademigheid, verhoogde hartslag of spierspanning, is dit de "therapie": in plaats van snoep te verslinden, groenten en fruit te eten en rond het blok te joggen. Vaak is een langere wandeling voldoende om de stress te verlichten.
Iedereen die snoep en vette snacks snel in stress opneemt, moet altijd letten op het juiste evenwicht. Vaak helpt een lange wandeling om stress te verminderen. (Afbeelding: eyetronic / fotolia.com) Hart en nieren
Echter, als ze gezond eten, of als ze hun eetgewoonten niet fundamenteel hebben veranderd, zetten ze regelmatig hun lichaam in beweging en komen ze toch in korte tijd aan als ze een dokter zien.
Als er geen oorzaak wordt gevonden, kan dit een gewichtstoename zijn van hartfalen of nierfalen. Ze moeten bijzondere aandacht besteden als de toename wordt geassocieerd met andere symptomen zoals verlies van eetlust, zwelling, een opgeblazen gevoel of pijn.
De hypofyse
Om snel en in korte tijd aan te komen, betekent nog niet dat het "ziek" is als we toenemen met de leeftijd. Zelfs als we het niet leuk vinden, neemt het gewicht ook toe met de leeftijd - dat is volkomen normaal.
Onze hypofyse produceert immers somatotropine, een groeihormoon dat ons helpt lichaamsvet op te bouwen. Biologisch gezien wordt het voornamelijk gebruikt bij jonge mensen om de groei van het lichaam te bevorderen.
We zijn echter volwassen in onze tienerjaren, en hoe ouder we worden, hoe minder hormoon ons lichaam levert - we hebben vanaf onze veertigste nog weinig over..
Dus wanneer tieners "als een dorsaus eten" en schieten, maar geen vet gebruiken, keert dit terug met de leeftijd: we hebben minder voedsel nodig om ons gewicht te behouden, en wat is de norm in ontwikkelde landen - we nemen snel, als we meer dan het minimum verbruiken.
We kunnen echter de productie van somatotropine zelfs op hoge leeftijd stimuleren. Het lichaam produceert namelijk "on demand". Wanneer we oefenen of worden blootgesteld aan positieve stress, komt er meer hormoon vrij.
Normaal woon-werkverkeer
Als we enkele kilo's verhogen of verlagen, is dat volkomen normaal. Ons lichaamsgewicht fluctueert, zelfs als we helemaal gezond zijn en geen gevaar lopen om dik te worden. Dergelijke schommelingen kunnen oplopen tot tien kilo. Het is belangrijk om de ontwikkeling gedurende een periode van ten minste zes maanden te bekijken.
Koolhydraten binden water. Dus als we onszelf 's morgens op de weegschaal zetten en de avond ervoor veel aardappelen, pasta of volkorenbrood aten, kunnen we gemakkelijk drie kilo meer wegen dan voorheen. Maar dat is voorbij.
Enige paniek omdat ze toenemen ondanks een gezond dieet. Gezond betekent niet altijd laag in calorieën. Dit is de ijzeren wet: als je meer calorieën binnenkrijgt dan je eet, zul je aankomen. Hoewel ze gezond zijn, nemen ze toe.
Als de schaal 's morgens plotseling een kilo of twee meer aangeeft, kan dat zijn omdat we de avond ervoor veel koolhydraten hebben ingenomen. (Afbeelding: nenetus / fotolia.com) hartverlamming
Dramatisch is echter een hartfalen. Als je veel beweegt en aandacht besteedt aan een uitgebalanceerd dieet, wijst dit op dit probleem.
De snelle gewichtstoename is te wijten aan oedeem in het weefsel. Deze ontstaan omdat het bloed dat terugvloeit naar het hart niet langer door de verzwakte hartspier kan worden gepompt; het creëert een opstuwing voor het hart.
Dit kan uitzetten in de buik en voeten en de druk op de aderen verhogen. Daar drukt vloeistof in het weefsel en blijft daar als water. Het lichaam kan dit water niet automatisch afbreken, waardoor het gewicht toeneemt.
Je moet kritisch zijn als je twee kilo in drie dagen of minder verhoogt, beveelt de European Society of Cardiology (ESC) aan.
Weeg jezelf af zonder van tevoren te hebben gegeten of gedronken en vergeet niet of je al uren eerder koolhydraten had.
Insuline en diabetes
Insulinetherapieën worden bij uitstek als dummies beschouwd. Het is niet zo eenvoudig. Wanneer Ty-2-patiënten met diabetes insuline injecteren, komen ze niet aan omdat ze ziek zijn, maar omdat hun metabolisme alleen maar verbetert. Als u nog steeds te veel calorieën uit uw dieet eet, zult u binnenkort te zwaar zijn.
The Diabetes Journal 1/2014 laat in het artikel "power insuline dik" de volgende factoren zien:
- Degenen die overschakelen op insulinetherapie nemen vaak gemiddeld 2 tot 4 kg. Maar: insuline als hormoon zelf maakt je niet dik, wat je ook kunt zien aan de vele slanke type 1 diabetici. Een gewichtstoename kan alleen geen insuline veroorzaken. Om dit te doen, moet je altijd te veel calorieën consumeren in de vorm van vetten, eiwitten en koolhydraten.
- Insuline zorgt ervoor dat het lichaamswater, dat wordt verminderd bij ontspoorde diabetes, door frequent te plassen, weer normaal wordt. Sommige kilo's zijn niet te wijten aan een toename van lichaamsvet, maar aan een normalisatie van de waterbalans.
- Bij suikerziekte met diabetes wordt suiker via de urine uitgescheiden zodra de bloedglucosewaarden de renale drempel van ongeveer 180 mg / dL (10 mmol / l) overschrijden. Er gaan zoveel calorieën verloren aan de nieren en urine. Natuurlijk verdwijnt dit mechanisme wanneer insuline een beter metabolisme van de bloedsuikerspiegel bereikt. De eerder uitgescheiden koolhydraten zijn nu beschikbaar voor het lichaam. Het resultaat: één stijgt. Nu is het tijd om calorieën te besparen.
- Als u te veel insuline injecteert, krijgt u vaak een hypoglykemie. Velen reageren op licht verlaagde bloedsuikerspiegels door meer te eten en meer te eten dan ze nodig hebben - waardoor lage bloedsuikerspiegels worden vermeden. Opnieuw de consequentie: één neemt toe.
- Lichte hypoglykemie kan ook de eetlust direct verhogen. Dit wordt ook aangetoond door recente studies, die bewijzen dat zelfs bij patiënten met een nieuw gestarte insulinebehandeling, overmatige calorie-inname de belangrijkste factor is voor het verhogen van het lichaamsgewicht.
Veel mensen met diabetes zijn bang om een insulinebehandeling te krijgen. Maar het hormoon zelf kan geen gewichtstoename veroorzaken, maar het moet altijd te veel calorieën bevatten. (Afbeelding: dmitrimaruta / fotolia.com) Wat doet de dokter??
Een algemene therapie om gewichtstoename te corrigeren, is er niet, omdat de oorzaken heel verschillend zijn.
Patiënten moeten zelf bijhouden wanneer ze hebben verhoogd hoeveel ze anders hebben opgemerkt, zoals overmatig eten, hoge alcoholinname, enz., En welke symptomen zijn toegevoegd, zoals misselijkheid, kortademigheid of lusteloosheid.
Als de oorzaak slechte voeding en gebrek aan lichaamsbeweging is, helpt een plan om het dieet en lichaamsbeweging te veranderen. Diëtisten kunnen u verder helpen.
In het geval van drugs als "overtreders", kan de specialist u adviseren of u de medicatie kunt wijzigen of de dosis kunt wijzigen.
In geval van hypothyreoïdie helpen tabletten bij het hormoon thyroxine, dat de stofwisseling stimuleert.
voorkomen
Om gewichtstoename te voorkomen bij mensen die niet lijden aan hartfalen, een gestoorde schildklier of andere organische ziekten: herstel de calorieën, eet een gezond gemengd dieet en beweeg. Verminder alcohol om het hunkeren naar zoet, zout en vet te verminderen.
Lange wandelingen, joggen, klimmen, fietsen of zwemmen zijn even geschikt.
Ouderen die 'van nature' minder vet verzamelen en minder bewegen, kunnen dagelijks minimaal een half uur eenvoudige wandelingen plannen.
Terwijl u traint en spieren bouwt, wordt u zwaarder zonder zwaarlijvig te worden. Als je nog steeds minder wilt wegen, fit en slank bent, focus op duursporten en niet op spiertraining.
Kortom, lange afstanden lopen in plaats van naar de Mucki-stal te gaan.
Voormalige rokers worstelen vaak met extra kilo's omdat ze gebruiken in stressvolle situaties in plaats van de sigaret nu in de Gummibärchen-tas grijpen. (Afbeelding: Janina Dierks / fotolia.com) Gewichtstoename bij ex-rokers
Veel mensen worden zwaarder wanneer ze stoppen met roken. Anderen zijn bang om te stoppen met roken omdat ze er bang voor zijn.
Wat zijn de redenen om aan te komen? Om te beginnen kalmeert nicotine en veel rokers verminderen stress. Als de sigaret ontbreekt, zijn ze op zoek naar een vervanger, bijvoorbeeld in de vorm van snoepjes. Maar ze bevatten veel calorieën, in tegenstelling tot sigaretten.
De vuistregel is dat hoe meer sigaretten een persoon eerder consumeert, hoe groter de verleiding om zijn toevlucht te nemen tot Haribo.
Ten tweede, roken stoepranden honger. Ex-rokers voelen daarom de behoefte om te eten als ze eerder een sigaret rookten. Nicotine verhoogt de stofwisselingssnelheid van het metabolisme, dus ex-rokers worden zwaarder, zelfs als ze hetzelfde voedsel consumeren als voorheen.
Ex-rokers zijn hongeriger en verbranden tegelijkertijd minder energie dan voorheen.
Wat te doen om gewichtstoename te voorkomen na het stoppen met roken?
Gefeliciteerd, als het je lukt om te stoppen met roken. Helaas is dat niet alles. In het begin moet je goed letten op hun eetgewoonten. Neem ongeveer 150 calorieën per dag minder dan daarvoor.
Het beste van alles is dat je altijd caloriearme snacks klaar hebt staan en dat ze ook sigaretten vervangen: appelringen in plaats van chips, koolrabi-potloden in plaats van kleurrijke tassen en gevierende peren in plaats van chocolade.
In plaats van snoepjes, kun je soms in een chili bijten: zoals de sigaret die je eetlust vermindert, is de "pijnstimulus" sterker. Breng altijd suikerloze kauwgom of Fishermans vriend mee - als een noodhulp als je zwak bent. (Dr. Utz Anhalt)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)
literatuur
Journal of the American Dietetic Association (1996; 11: 1150-1155)
American Journal of Public Health (1996, jaargang 86, nummer 7)
American Journal of Clinical Nutrition (1986; deel 43, 486-494)
American Journal of Clinical Nutrition (1982, Volume 35, 366-380).