Haarverlies - oorzaken, therapie en effectieve huismiddeltjes

Haarverlies en alopecia

Het verliezen van maximaal 100 haren per dag wordt als een normaal proces beschouwd, waarbij de hoofdhuid en haarzakjes van binnenuit vernieuwd worden en het haar gelijkmatig hergroeit. Een verhoogd of aanhoudend haarverlies (effluvium, defluvium) kan echter leiden tot kaalheid (alopecia). Oorzaak kom u.a. hormonale veranderingen, medicijnen, metabole stoornissen en voedingstekorten in kwestie. Het geobserveerde patroon van betrokkenheid kan soms aanwijzingen geven voor de oorzaak. Niet te onderschatten zijn de negatieve sociale en psychologische effecten die alopecia en kaalheid kunnen veroorzaken (reactieve depressie).

inhoud

• Haarverlies en alopecia
• Oorzaken van diffuus haarverlies
• Genetisch bepaald: haaruitval bij mannen
• Kale plekken in het voorhoofd en in de vertex
• Circulair haaruitval
• Behandelingsopties voor falend haar
• Natuurlijke huismiddeltjes voor haaruitval
• Het juiste dieet voor haaruitval

Oorzaken van diffuus haarverlies

Diffuus haarverlies (zonder een specifiek patroon van betrokkenheid) kan talrijke oorzaken hebben en gepaard gaan met b.v. Schildklierstoornissen, diabetes mellitus, leverziekte en chronische infecties. Zelfs tijdens en na de zwangerschap wordt vaak een tijdelijk haarverlies waargenomen. Medicamenteuze behandelingen die alopecia veroorzaken, zijn chemotherapie met kanker, bloedlipidenverlagende medicijnen of contraceptiva voor anticonceptie ('pil'). Agressieve shampoos en haarkleurmiddelen, stylingmiddelen en hete haardrogers verstoren de natuurlijke regeneratiecyclus van de hoofdhuid en het haar.

Diffuse mislukking heeft vele oorzaken, variërend van ziekten tot stress tot de bijwerkingen van bepaalde medicijnen. (Afbeelding: cunaplus / fotolia.com)

Andere mogelijke triggers voor haarverlies zijn:

• Vergiftiging door zware metalen (voornamelijk kwik, arseen, thallium)
• allergieën
• een tekort aan mineralen en vitaminen als gevolg van een eenzijdig dieet of een verminderd absorptievermogen van voedingsstoffen (malasimilatiesyndroom)
• overmatige consumptie van alcohol of andere drugs
• een slechte circulatie van de hoofdhuid
• fysieke of emotionele stress

Genetisch bepaald: haaruitval bij mannen

Waarschijnlijk is de meest voorkomende haaruitval bij mannen, die begint in de tempel als "terugwijkende haarlijn" en - vaak in al hun twintiger jaren - kan leiden over de kroon om kaalheid te voltooien, wordt het genoemd "Alopecia androgenetica". Minder vaak komt deze vorm voor bij vrouwen, waarbij het haar meestal langs de top dunner wordt. In beide gevallen is het een vorm van haaruitval veroorzaakt door een-aanleg geïnduceerde overgevoeligheid van de haarzakjes om de mannelijke geslachtshormonen (androgenen) wordt geactiveerd.

Specifiek gaat het om de metaboliet "dihydrotestosteron" (DHT), die wordt gevormd uit het lichaamseigen mannelijke geslachtshormoontestosteron. Het verhoogde effect van DHT leidt tot een vermindering van de haarzakjes, waardoor de groeifase van het haar wordt verkort en deze sneller neerslaat. Elk hergroeihaar is dan dunner en kleiner (miniaturisatie), totdat de haarwortel uiteindelijk sterft. Vanaf wanneer de haarzakjes gevoelig zijn voor de DHT kan sterk variëren, afhankelijk van de regio. Daarom kan zelfs met 18 teruglopende haarlijn ontstaan, terwijl de toplaag op de bovenkant van zijn hoofd slechts 30 faalt.

De androgenetische alopecia (alopecia androgenetica, kortweg: AGA) vertegenwoordigt dus een genetisch bepaald haarverlies Welke genen de AGA heeft overgeërfd, is momenteel onbekend. Maar het is duidelijk dat dit verschillende zijn, die niet kunnen voorspellen hoe het haarverlies in de loop van het leven zal gaan. Dit kan dus vroeg of laat voorkomen en zowel sterker als zwakker zijn dan bijvoorbeeld de vader ook.

Kale plekken in het voorhoofd en in de vertex

Kale plekken in het voorhoofd en het topgebied ontstaan ​​v.a. bij vrouwen door continu trekken met overmatig borstelen en "paardenstaart" haarstijlen. Dergelijke mechanisch geïnduceerde kaalheid wordt daarom "Zugalopezie" of "mechanische alopecia" genoemd. Dit kan b.v. ook door strakke hoofddeksels zoals hoofdbanden, hoeden of harde hoeden, maar ook door langdurig liggen, waarbij het hoofd altijd in dezelfde positie wordt gehouden (bijvoorbeeld bij baby's of mensen die verzorging nodig hebben).

Integendeel, bij kinderen, het dwangmatige haar grijpen en tranen (trichotillomania) met wazige beperkte haarloze gebieden op het hoofd. Hier vindt u kale plekken met haarstompen van verschillende lengtes.

Typerend voor de Alopecia Areata zijn ronde of ovale kale gebieden op het hoofd en gaten in de wenkbrauwen en baard. (Afbeelding: Alex Papp / fotolia.com)

Circulair haaruitval

Een speciale vorm is het cirkelvormige haarverlies (alopecia areata), dat te zien is in bijna cirkelvormige gebieden met overgebleven haar. Dit fenomeen wordt vaak gevonden in de adolescentie en komt vaak voor in het gezin. Er zijn vaak correlaties met schildklieraandoeningen, maar alopecia areata wordt ook beschouwd als een uiting van lichte depressie.

Behandelingsopties voor falend haar

Er zijn geen effectieve maatregelen voor de preventie van androgenetische alopecia. Omdat dit niet te wijten is aan stress, voedingsstoornissen, infecties of vergiftiging, maar erfelijk is. Een verandering in levensstijl en dieet kan de cursus dienovereenkomstig niet beïnvloeden. De keuze van verzorgingsproducten, frequentie van het knippen van haar evenals het nemen van b.v. Vitaminesupplementen, silica of gisttabletten zijn daarom niet significant.

Als het haarverlies vroeg wordt herkend, kan het in veel gevallen redelijk goed worden behandeld. Nieuwe medicijnen (zoals Minoxidil) kunnen helpen het haarverlies te stoppen. Als dit niet lukt en / of de druk van het lijden erg hoog is, kan een pruik of een toupetje of een haartransplantatie ook worden overwogen.

Vrouwen moeten heel voorzichtig zijn als het gaat om haarverzorging. Omdat constante kammen of te strak gebonden vlechten kunnen leiden tot haaruitval. (Afbeelding: ulianna19970 / fotolia.com)

Daarentegen is mechanische alopecia gewoonlijk behandelbaar en geneesbaar door zeer eenvoudige maatregelen. Vrouwen moeten vooral letten op loszittende kapsels achtste en zo veel mogelijk op warmtebehandelingen met een föhn en een strijkijzer.

Bij de behandeling van trichotillomanie worden zowel medicijnen (zoals antidepressiva) als psychotherapeutische maatregelen gebruikt. Gedragstherapie is zeer effectief gebleken, waarbij de patiënten leren omgaan met de innerlijke "epileptische impuls" met behulp van substitutiehandelingen. Bijzonder belangrijk voor kinderen is de ondersteuning en acceptatie door de ouders of verzorgers.

Natuurlijke huismiddeltjes voor haaruitval

Verschillende huismiddeltjes voor droog haar helpen om het probleem onder controle te krijgen. Harding met haarolie verschaft b.v. snel voor vocht, ook droog, broos haar moet altijd worden gewassen met een shampoo zonder siliconen en agressieve oppervlakteactieve stoffen.

Een remedie met bier helpt het haar te versterken en kan daardoor haaruitval voorkomen. Roer 80 milliliter bier, een eetlepel olijfolie en een eidooier en breng het pak gelijkmatig aan op het gewassen, licht vochtige haar. Masseer het mengsel nu voorzichtig in de tips en laat de behandeling ongeveer 30 minuten inwerken. Het wordt vervolgens grondig gewassen met lauw water.

Een bewezen huismiddeltje tegen haaruitval is een spoeling met lauwe koffie, omdat de aanhoudende cafeïne de circulatie van de hoofdhuid stimuleert en de haargroei ondersteunt. De koffie wordt over het hoofd gegoten na het wassen van het haar en grondig gespoeld na een korte belichtingstijd.

Een oliebehandeling geeft het haar vocht. (Afbeelding: New Africa / fotolia.com)

Het juiste dieet voor haaruitval

Om het haar gezond te houden en niet te (blijven) falen, is het belangrijk om over het algemeen een gezond, uitgebalanceerd dieet te respecteren. Deze bevatten dagelijks voldoende groente en fruit, volle granen en zuivelproducten, peulvruchten en vis en vlees met mate, zodat het haar alle voedingsstoffen krijgt die ze nodig hebben.

Om het lichaam te voorzien van voldoende ijzer, zijn mager vlees, granen en peulvruchten zoals linzen, kikkererwten of witte bonen bijzonder geschikt. Op dezelfde manier helpen gedroogde vruchten, sesam en pompoenpitten en groene groenten, zoals boerenkool of broccoli, om ijzertekort tegen te gaan. Aangezien vitamine C de ijzeropname ondersteunt, moeten ook verse bessen, citrusvruchten, rozenbottels en paprika's regelmatig aan het dieet worden toegevoegd.

Bovendien heeft mooi, sterk haar voldoende vitamine A, B-vitamines en zink nodig. Veel vitamine A zet onder andere in vlees, orgaanvlees, vis (paling), zuivelproducten, eieren en intens geel, oranje of groene groenten en fruit zoals wortelen, meloen, spinazie of boerenkool.

Vitaminen van groep B zoals vitamine B3 (niacine), vitamine B5 (pantotheenzuur), B6 ​​(pyridoxine) en B7 (biotine), bijvoorbeeld vis, gevogelte, sojabonen, eieren, zuivelproducten, paddestoelen, peulvruchten, groene groenten, erwten en Linzen, noten of bananen inbegrepen. Zink is bijvoorbeeld overvloedig aanwezig in oesters, peulvruchten, eieren, kaas en zonnebloempitten. (jvs, nr, voor het laatst bijgewerkt op 11.5.2018)