Magnesiumdeficiëntie - symptomen, oorzaken en behandeling

Magnesiumdeficiëntie - symptomen, oorzaken en behandeling / symptomen

Tekorten door onvoldoende inname van magnesium

Omdat magnesium een ​​van de essentiële mineralen is, kan een tekort aanzienlijke gezondheidsproblemen veroorzaken. Het mineraal kan niet door het lichaam zelf worden geproduceerd, maar moet worden geleverd met het dagelijkse voedsel. De dagelijkse behoefte voor adolescenten en volwassenen ligt tussen 300 en 400 milligram.

inhoud

  • Tekorten door onvoldoende inname van magnesium
  • Lage toevoer van magnesium
  • Taken van magnesium in het lichaam
  • Oorzaken van magnesiumtekort
  • Verhoogde magnesiumbehoefte
  • Verminderde inname en opname van magnesium
  • Verhoogde uitscheiding via de nieren
  • Veroorzaak hyperaciditeit
  • Tekenen van magnesiumtekort
  • Dagelijkse magnesiumbehoefte
  • Magnesium in voedsel
  • Positief effect van magnesium
  • Waar moet rekening mee worden gehouden bij het nemen van magnesium

Lage toevoer van magnesium

Chemisch gezien is magnesium eigenlijk een aardalkalimetaal, maar in het lichaam heeft dit weinig gemeen met zijn oorspronkelijke vorm. Het magnesium in het lichaam bestaat uit magnesiumionen in het bloed en magnesiumverbindingen in de botten. Ongeveer 25 gram ervan wordt opgeslagen in het lichaam van een volwassene. Meer dan 50 procent daarvan bevindt zich in de botten, de rest in de cellen en in het bloed. Zowel een tekort als een overschot ervan kan leiden tot aandoeningen van lichaamsfuncties bij ziekten.

Magnesium is een van de essentiële mineralen en moet daarom via het dieet in voldoende hoeveelheden worden opgenomen. (Afbeelding: concept w / fotolia.com)

Om een ​​zinvolle diagnose van een magnesiumgebrek te kunnen stellen, is een laboratoriumonderzoek van het bloed, urine en mogelijk extra stresstests vereist. Bij de stresstest wordt het bloed eerst onderzocht en vervolgens na een hoge dosis van de voedingsstof gedurende meerdere dagen opnieuw gemeten, de bloedwaarde.

Taken van magnesium in het lichaam

energiemetabolisme
Magnesium is betrokken bij elk proces in het lichaam dat energie verbruikt. Bijvoorbeeld, fysiek werk, sport, sporten zonder het mineraal zou nooit mogelijk zijn.

Activiteit van de hartspier
Magnesium is een calciumantagonist (antagonist van calcium) en voorkomt zo calciumoverbelasting in de cellen. Dit is vooral belangrijk in de hartspieractiviteit, dat wil zeggen, hartgeleiding.

Eiwitsynthese (samenstelling van eiwitten)
In het lichaam worden bijna overal eiwitten (eiwitten) aangetroffen. Ze zijn componenten van hormonen, kraakbeen, spieren. Ze worden gebruikt bij de productie van antilichamen en komen voor in de cellen. Om deze eiwitten te produceren, heeft het organisme een bepaalde hoeveelheid magnesium nodig.

Samenspel van zenuwen en spieren
Elke cel is omgeven door een celmembraan. Dit is belangrijk voor de overdracht van stimuli, evenals tussen zenuwen en spieren. Hier speelt het mineraal een grote rol. Het stabiliseert het celmembraan en zorgt voor een gebalanceerde doorlaatbaarheid van het celmembraan.

Minerale inhoud en botstructuur
Calcium, vitamine D3 en fosfor zijn net zo essentieel voor het opbouwen van botten en tanden, als magnesium. Zelfs tijdens de zwangerschap heeft het ongeboren kind er genoeg van nodig.

Oorzaken van magnesiumtekort

Naast een genetische aanleg (erfelijke aanleg) kunnen tal van andere factoren een tekort veroorzaken.

Tijdens zwangerschap en borstvoeding hebben vrouwen meer magnesium nodig dan normaal (afbeelding: nataliaderiabina / fotolia.com)

Verhoogde magnesiumbehoefte

Tijdens zwangerschap en borstvoeding hebben vrouwen een verhoogde behoefte aan magnesium, omdat het ongeboren kind of het kind via de moeder wordt voorzien van het mineraal. De dagelijkse behoefte tijdens de zwangerschap is 310 - 350 mg, tijdens de borstvoeding moet ongeveer 390 mg van het mineraal gedurende de dag worden ingenomen.

Kinderen en adolescenten zouden ook dagelijks 400 mg van de voedingsstof moeten nemen, afhankelijk van hun leeftijd, omdat het lichaam er meer van nodig heeft tijdens groeiperioden. Andere factoren die kunnen leiden tot een aanzienlijk grotere behoefte aan magnesium, fysiek of nerveus inspannend werk, stress, enorme fysieke stress (bijvoorbeeld door competitieve sport) of zware zweten, bijvoorbeeld door middel van regelmatige sauna sessies.

Verminderde inname en opname van magnesium

Als gevolg van eenzijdige voeding, diëten of vasten, kan het snel tot het lichaam komen dat het belangrijke mineraal niet voldoende wordt aangevoerd. Dan is er magnesiumtekort.

Verminderde opname kan worden veroorzaakt door chronische spijsverteringsstoornissen, diarree en braken, of glutenintolerantie.

Andere mogelijke oorzaken die ervoor zorgen dat het lichaam niet voldoende absorberen van het mineraal, chronische inflammatoire darmziekte (zoals colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn), darmresecties (chirurgische verwijdering van delen van de darm), of zogenaamde malabsorptie (darmziekten zijn het gebrek aan Inname van voedingsstoffen voorwaardelijk)

Verhoogde uitscheiding via de nieren

Verschillende medicijnen kunnen leiden tot een hogere uitscheiding en daarmee tot een tekort. Deze omvatten onder andere
Diuretica (dehydraterende medicijnen), antibiotica, cytotoxische medicijnen en anticonceptiepillen.

Nierziekte, hyperthyreoïdie (hyperthyreoïdie) en diabetes kunnen ook de urinaire excretie van het mineraal verhogen.

Degenen die grote hoeveelheden alcohol consumeren hebben een verhoogde behoefte. De alcohol stimuleert en versnelt de nieractiviteit, waardoor het lichaam verloren gaat als gevolg van de verhoogde urine-uitscheiding meer van het vitale mineraal dan bij mensen die minder of geen alcohol drinken. Bovendien worden nicotine en koffie beschouwd als "magnesiumrovers".

Veroorzaak hyperaciditeit

In een verstoord zuur base huishouden, waarin sprake is van verzuring, zijn meer mineralen nodig om de zure stoffen te neutraliseren. Hier bij magnesium is het steeds meer nodig.

Tekenen van magnesiumtekort

Een tekort aan magnesium (hypomagnesiëmie) leidt niet altijd tot ongemak. Bovendien kunnen de symptomen heel verschillend zijn. Mogelijke tekenen van een tekort zijn krampen en spierkrampen, slapeloosheid, vermoeidheid en gastro-intestinale problemen, zoals constipatie, diarree, misselijkheid en braken.

Krampen in de benen wijzen vaak op een acuut magnesiumtekort. (Afbeelding: leszekglasner / fotolia.com)

Andere mogelijke symptomen van een tekort zijn nervositeit of angst, duizeligheid, hoofdpijn, spierspanning, spierzwakte, tremor van de handen, gevoeligheid voor stress en hartritmestoornissen zoals tachycardie of hartkloppingen.

Dagelijkse magnesiumbehoefte

Volgens de Duitse Vereniging voor Voeding (DGE) is de dagelijkse behoefte aan magnesium tussen 300 en 400 milligram voor een volwassene. Mannen hebben meer nodig vanwege hun grotere spier- en botmassa. Kinderen tot 4 jaar hebben ongeveer 80 milligram per dag nodig en op de leeftijd van 15 jaar ongeveer 120 tot 300 milligram.

Zwangere vrouwen moeten dagelijks 310 milligram (vrouwen jonger dan 19 jaar 350 mg) en borstvoeding krijgen ongeveer 390 milligram van het mineraal per dag. Over het algemeen hangt de magnesiumbehoefte echter vooral af van de individuele levensstijl. Sport of, bijvoorbeeld, een hectische levensstijl verhogen de persoonlijke behoeften.

Magnesium in voedsel

Een gevarieerd dieet met veel vers gekookt voedsel en een hoog aandeel basisvoedsel is belangrijk om een ​​tekort tegen te gaan.

De belangrijkste magnesiumdispensers zijn volle granen en peulvruchten. Wat moet hier worden overwogen: het kookwater heeft na bereiding meestal het hoogste percentage magnesium. Groenten en fruit uit de biologische landbouw bevatten vaak meer van het mineraal dan producten uit conventionele teelt, omdat de biologische producten niet op dezelfde uitgeloogde bodems worden gekweekt.

Donkergroene groenten zoals spinazie of broccoli, aardappelen, noten, amandelen, schaaldieren, cacao of donkere chocolade en mineraalwater zijn ook goede leveranciers. Bovendien, smeersels zonnebloemzaden vanwege hun hoge gehalte aan magnesium in een dreigende aanbodtekort aanbevolen.

Peulvruchten van magnesium zijn voornamelijk peulvruchten, volle granen, noten en zaden. (Afbeelding: photka / fotolia.com)

Positief effect van magnesium

Voor buikpijn bij stuiptrekkingen tijdens de periode kan het mineraal nuttig zijn. Het risico op een hartaanval kan worden verminderd door een uitgebalanceerd magnesiumgehalte, daarnaast kan de vitale micronutriënt helpen de bloeddruk te verlagen.

Bij recidiverende migraine moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende mineralen worden aangevoerd. Stress "eet" magnesium, dat wil zeggen, het wordt gevoerd, het vermindert de gevoeligheid voor stress.

Bij vrouwen die gevoelig zijn voor vroeggeboorte, wordt het mineraal vaak therapeutisch toegediend. Obstipatie kan vaak worden overwonnen met de juiste hoeveelheid magnesium. Deze kan 's ochtends worden ingenomen, een krachtige start van de dag bieden en' s avonds worden ingenomen om een ​​rustgevende, betere slaap te bieden.

De voedingsstof is de antagonist van calcium. Als calcium te snel in de cellen stroomt, leidt dit tot overexcitatie. Afhankelijk van waar dit in het lichaam gebeurt, ontstaan ​​innerlijke rusteloosheid, spierkrampen en hartritmestoornissen. Als er voldoende mineraal aanwezig is, voorkomt dit de snelle influx van calcium en daarmee de bijbehorende negatieve effecten.

Waar moet rekening mee worden gehouden bij het nemen van magnesium

Voordat patiënten zelfs hun toevlucht nemen tot magnesiumsupplementen, moet nierziekte absoluut worden uitgesloten. Bij inname is het belangrijk om niet meteen met de hele dosis te beginnen, maar eerst om aan het lichaam te wennen en het geleidelijk te laten toenemen.

De verdeling van de dagelijkse dosis tot kleine porties biedt ook voordelen en zorgt ervoor dat het lichaam het mineraal beter kan opnemen. Doseringen van meer dan 600 milligram per dag moeten van tevoren worden besproken met de behandelende arts. Bij inname van magnesium moeten calcium en calcium ten minste drie uur worden bewaard, omdat deze twee mineralen in het lichaam antagonisten zijn. (sw, laatste update op 22.11.2017)
Specialistische begeleiding: Barbara Schindewolf-Lensch (arts)