Scheenbeenspalken, pijn op het scheenbeen

Pijn op het scheenbeen

Scheenspalken komen vaak voor als gevolg van zware inspanningstests. Meestal verdwijnen de symptomen vanzelf als het been een tijdje wordt gespaard. Shin-splints moeten echter niet lichtvaardig worden genomen, omdat de symptomen ook te wijten kunnen zijn aan een ernstige aandoening. Bijvoorbeeld, pijn in het scheenbeen treedt op bij ontsteking van de pezen, spieren of scheenbeen. Niet zelden zijn er ook ongelukken als gevolg van fracturen in de regio van de tibia, waarvan sommige chirurgisch moeten worden behandeld.

inhoud

• Pijn op het scheenbeen
• symptomen
• shin splints
• periostitis
• osteomyelitis
• tendinitis
• fracturen
• knelpunt syndroom
• compartimentsyndroom
• Andere oorzaken
• Risicofactoren en preventie
• diagnose
• Anatomie van het scheenbeen
• behandeling
• Naturopathische behandeling voor scheenbeenpijn
• Oefeningen om de spieren in het scheenbeengebied te versterken

symptomen

Scheenspalken komen vaak voor als gevolg van overbelasting. Veel lopers kennen de klachten te goed. Meestal vertoont dit tekenende pijn onder de knieschijf of een zich uitstrekkende Belasungsschmerz langs het scheenbeen.

Glijdende pijn komt vaak voor als er sprake is van overmatige stress. Vooral bij ongetrainde mensen kan dit snel pijn doen. Maar overmatige training kan hier ook symptomen veroorzaken. (Afbeelding: Dirima / fotolia.com)

shin splints

Het zogenaamde tibiale zenuw syndroom is pijn die meestal optreedt als gevolg van sportactiviteiten zoals hardlopen of voetbal, die de scheen- en voetspieren benadrukken. In professionele kringen wordt het syndroom vaak niet gezien als een onafhankelijke ziekte, maar eerder als een symptoom met vele mogelijke oorzaken. Als trigger wordt onder andere het overmatig gebruik van de spieren besproken.

Dit treft vooral ongetrainde mensen die met sporten beginnen. Maar zelfs getrainde sporters kunnen last hebben van het tibiasis-syndroom, bijvoorbeeld wanneer het schoeisel wordt veranderd of de patiënten zwaarder worden. De spieren rond de tibia kunnen geïrriteerd en ontstoken zijn. Patiënten moeten zich soms aanpassen aan een langere tibiale zenuwsyndroomtherapie.

periostitis

Het periosteum van de tibia kan ook worden beïnvloed door een ontsteking. Een zogenaamde periostitis kan soms erg vervelend en pijnlijk zijn. Dit zijn mogelijke oorzaken van ontsteking:

• overbelasten,
• verkeerd schoeisel,
• veranderde trainingsomstandigheden,
• Verandering van trainingstype,
• oververmoeide spieren,
• verkeerde training,
• externe stimuli zoals stoten of trappen,
• Ziekteverwekkers zoals bacteriën of virussen.

osteomyelitis

Bij osteomyelitis is het beenmerg ontstoken. Vaak worden echter alle delen van het bot aangetast door de ontsteking. Dan spreekt men van Osteitis (botontsteking). Zowel beenmerg als botontsteking treden meestal op als gevolg van open fracturen of operaties waarbij sprake is van besmetting met ziekteverwekkers. Beïnvloed en lijden vervolgens gedeeltelijk aan ernstige scheenbeenpijn.

tendinitis

Een andere oorzaak van tibiaal ongemak kan tendinitis (tendovaginitis) zijn op de insertieplaats van de tibiale musculatuur. Patiënten dienen het been te beschermen tot genezing, om chronische peesontsteking te voorkomen.

Tibia-pijn kan ook een teken van een fractuur zijn. Aanzienlijke zwelling, pijn bij het uiterlijk en slechte uitlijning van het onderbeen duiden op een fractuur. (Afbeelding: Ralf Geithe / fotolia.com)

fracturen

Per ongeluk kan het ook leiden tot fracturen van het scheenbeen, die gepaard gaan met beweging en spontane pijn, een aanzienlijke zwelling en een functieverlies van het been. Vaak is een verkeerde positie van het onderbeen herkenbaar. In principe kunnen er op elk punt van het scheenbeen fracturen optreden. Vaak wordt het tibiale hoofd of de achterpoot van het scheenbeen op het bovenste enkelgewricht (Volkmann-letsel) aangetast. Bovendien breekt de scheenas bijvoorbeeld als gevolg van verkeersongevallen.

Zelfs met atleten is deze blessure niet ongewoon. Vaak is dit een vermoeidheidsfractuur die het gevolg is van een permanente overbelasting van het bot. Bovendien kan een andere onderliggende ziekte de oorzaak zijn van een scheenfractuur. Bij osteoporose of reumatoïde artritis kan het bot zo ernstig worden aangevallen dat het poreus wordt en uiteindelijk breekt.

knelpunt syndroom

Scheenspalken kunnen ook worden veroorzaakt door spierknijpen, vastlopen en zenuwslip (constrictiesyndroom). In het onderbeen is er weinig ruimte tussen de individuele spieren. Dat is de reden waarom beenzwellingen snel merkbaar worden en snel tot ongemak leiden.

compartimentsyndroom

Een speciale oorzaak van de klachten is het zogenaamde compartimentsyndroom, dat kan ontstaan ​​als gevolg van botbreuken. Een verhoogde weefseldruk in de zogenaamde spierverblijven leidt tot een verminderde doorbloeding en, als therapie niet wordt gegeven, tot permanente schade aan de bloedvaten, spieren en zenuwen. Dikke kalveren kunnen een eerste indicatie van het syndroom zijn.

Een speciale positie bezet het functionele compartimentsyndroom, dat sporters treft. Terwijl bij het acute compartimentsyndroom het weefsel onmiddellijk moet worden ontlast om gevolgschade te voorkomen, verdwenen de symptomen van het functionele compartimentsyndroom tijdens rust alleen.

Andere oorzaken

Daarnaast andere oorzaken van scheenbeenpijn in kwestie. Deze omvatten bijvoorbeeld:

• Huidziekten zoals atopische dermatitis,
• tumoren,
• neurologische ziekten,
• stoornissen in de bloedsomloop,
• lange inname van cortisone,
• Bijschildklier hyperfunctie (hyperparathyreoïdie),
• Tekorten Symptomen, bijvoorbeeld wanneer een dieet te strikt is,
• Menopauze of menstruatiecyclus bij vrouwen.

In veel gevallen verdwijnt pijn in het scheenbeen na enkele dagen met de juiste verlichting. Als dit niet het geval is, moet de oorzaak door een arts worden onderzocht. (Afbeelding: Narong Jongsirikul / fotolia.com)

Risicofactoren en preventie

Pijn op het scheenbeen is vaak het gevolg van overmatig gebruik of ongetrainde spieren. Regelmatige spierversterkende oefeningen voor de spieren van het onderbeen, vaak op blote voeten lopen en tenen dragen bij aan de versterking van het scheenbeenmusculatuur. Lopers moeten letten op geschikt schoeisel en de juiste looptechniek, omdat vaak overladen leidt tot het ongemak dat kan ontstaan, bijvoorbeeld door de Vorfußlaufen. Bovendien voorkomt matige training op zachte bosbodems pijn in het scheenbeen. Verdere preventieve maatregelen zijn:

• Train met mate en overschrijd de limiet niet.
• Voeg normale vrije dagen in.
• Stap langzaam in na een training pauze.
• Voer een loopbandanalyse uit bij het kopen van hardloopschoenen.
• Breng de scheefstand van de voeten in balans met geschikte inzetstukken.

diagnose

De pijn kan vele oorzaken hebben. Daarom is het belangrijk om een ​​juiste diagnose te stellen. Eerst wordt de medische geschiedenis van de patiënt (anamnese) gebruikt. Er zijn vragen over reeds bestaande aandoeningen zoals reuma en eerdere ongelukken. Het scheenbeen wordt nauwkeurig onderzocht en het onderbeen wordt gecontroleerd op bewegingsbeperkingen, hypermobiliteit en botafwijkingen. Op deze manier is een scheenbeenfractuur bijvoorbeeld vaak meteen herkenbaar. Bij onderzoeken moeten klachten zoals gevoelloosheid van de benen, rugpijn of billen worden gemeld aan de arts of therapeut. Verdere diagnostische opties zijn:

• Röntgenonderzoek,
• Bloedonderzoek om ontsteking te bepalen,
• Sonografieën (echografie-onderzoeken),
• Magnetic Resonance Imaging (MRI),
• neurologische en elektrofysiologische onderzoeken.

Anatomie van het scheenbeen

Scheenspalken zijn pijnlijke klachten in het gebied van het onderbeen, het scheenbeen. Fibula en tibia vormen samen het benige deel van het onderbeen. Het scheenbeen is driehoekig van vorm. Naar de knie toe, verwijdt het tot het scheenbeen en maakt het ook deel uit van het kniegewricht. Naar de enkel toe verwijdt het scheenbeen en vormt het een aanzienlijk deel van het oppervlak van de bovenste enkel en de binnenste enkel. Bepaalde kniepijn en enkelpijn worden daarom deels geteld als ongemak op het scheenbeen.

De afbeelding toont de botstructuur van het scheenbeen. (Afbeelding: PIC4U / fotolia.com)

behandeling

Scheenpijn verdwijnt meestal vanzelf als het been een tijdje wordt gespaard en wordt blootgesteld aan stressvolle sporten. Als dit niet het geval is, is therapie vereist, meestal op basis van de oorzaak.

Therapie voor ontstekingsoorzaken

Bij ontstekingen zoals tendinitis, worden ontstekingsremmende pijnstillers gegeven. Vaak worden ook zalven gebruikt. Een tijdelijke bescherming van het onderbeen is meestal onvermijdelijk. In ernstige of chronische gevallen kan dit resulteren in tijdelijke immobilisatie met een speciaal verband, gipsverband of gipsverband. Koud- of warmtetherapie en fysiotherapie kunnen ook nuttig zijn, afhankelijk van de oorzaak. In zeldzame gevallen wordt een operatie uitgevoerd bij chronische tendinitis.

Therapie van fracturen of acuut compartimentsyndroom

Fracturen van de tibia kunnen een operatie vereisen waarbij de fractuur wordt uitgevoerd met behulp van schroeven, spijkers en platen. Meestal volgt dan de immobilisatie van het onderbeen. Zelfs bij acuut compartimentsyndroom zijn conservatieve maatregelen niet voldoende. De depressieve spieren, zenuwen en bloedvaten moeten dan operatief worden ontlast.

Naturopathische behandeling voor scheenbeenpijn

Tibia-pijn die niet is gebaseerd op ziekte of letsel wordt vaak toegeschreven aan een functionele oorzaak. In dergelijke gevallen kunnen de symptomen vaak met succes worden behandeld door natuurgeneeskundige en alternatieve medische procedures. Het is belangrijk om het onderbeen te zien in verhouding tot het hele been en de hele voet. Zowel het loop- en loopbeeld als het schoeisel worden meegenomen in de analyse. Dit is het geval met het concept van carrosserie na de biochemicus dr. Ida Rolf (Rolfing) of Osteopathy de zaak. Ongebruikelijke lasten en spanningen worden geïdentificeerd en behandeld. Het verloop van de zenuwen wordt tot aan het bekken onderzocht op mogelijke loskoppeling.

Oefeningen om de spieren in het scheenbeengebied te versterken

Deze oefeningen kunnen worden opgenomen in trainingssessies om de spieren rond het scheenbeen te versterken, vooral omdat ongetrainde mensen snel pijn ervaren in dit gebied wanneer ze onder stress staan. Een getrainde spier kan scheenpijn helpen voorkomen. Het is echter belangrijk om overmatige training te vermijden, omdat dit ook een trigger kan zijn van tibia-pijn. Als de spier pijn doet of symptomen van vermoeidheid vertoont, moet de training worden gestopt en gevolgd door een geschikte rustfase.

Ausfallschriitte

1. Sta rechtop en span buikspieren.
2. De voeten hebben de afstand van een heupbreedte.
3. Zet een grote stap voorwaarts en adem in.
4. Houd de kruispositie kort, de knie mag niet over de teen wijzen.
5. Druk opnieuw met het voorste been en keer terug naar de startpositie, uitademen.
6. Herhaal oefening met het andere been.

De afbeelding toont punt vier van de uitvaloefening. (Afbeelding: DDRockstar / fotolia.com)

squats

1. Sta rechtop en span buikspieren.
2. Plaats uw voeten op een afstand iets boven een heupbreedte.
3. De tenen wijzen iets naar buiten.
4. De benen buigen alsof ze op de rand van een stoel zitten.
5. Val niet onder een kniehoek van 90 graden.
6. Houd je rug recht en je knieën mogen niet over je teen reiken.
7. Houd kort ingedrukt en keer terug naar de beginpositie.

Dus punt vier zou eruit moeten zien als de squat-oefening. (Afbeelding: bnenin / fotolia.com)

Toe Stand

1. Hip-brede standaard met niet erg licht gebogen knieën,
2. Gespannen buik en billen,
3. til beide hoes van de grond,
4. blijf een paar seconden op je tenen staan,
5. Laat de hielen langzaam weer zakken,
6. Herhaal oefening zo vaak als je wilt.

De foto toont punt vier van de teenstandoefening. (Afbeelding: Jonas Glaubitz / fotolia.com)

Boog tenen

1. Sta op blote voeten rechtop,
2. Draai de voetspieren aan,
3. trek alle tenen naar de hielen toe alsof je een te kleine schoen draagt,
4. De tenen maar niet bewegen, maar plat op de grond liggen,
5. Ontspan de spieren en herhaal oefeningen zo vaak als je wilt.

(ag, vb bijgewerkt op 11 juni)