De heup

De heupen vormen aan beide zijden de verbinding tussen het bovenlichaam en de benen. Het bedekt het gebied tussen de bovenrand van het bekken en het bovenste uiteinde van het dijbeen - het heupgewricht, met alle weefselstructuren erboven. De beweging van het heupgewricht wordt geregeld door verschillende spieren, zoals de iliopsoas-spier, de gluteus maximus (gluteus maximus-spier) of de adductoren. Het wordt blootgesteld aan aanzienlijke dagelijkse stress en wordt daarom vaak aangetast door tekenen van slijtage. De spieren in het heupgebied onder diverse verschillende dikke posters, die vast vet lagen dijen en ziekte kan vormen door een zogenaamde lipedema (informeel Reitertaschen- of syndroom van Reiter genoemd pants). Deze zijn niet gerelateerd aan overgewicht of obesitas, maar dit is vaak pas laat herkend.

De meeste heupklachten zijn meestal heuppijn en beperkte mobiliteit, maar ze kunnen op verschillende oorzaken zijn gebaseerd. Deze variëren van aangeboren heupdefecten, tekenen van slijtage zoals heupartrose en gewrichtsontsteking (artritis) tot spierongemakken, botziekte en reumatische aandoeningen, tot acute verwondingen zoals kneuzingen of breuken. Ook heuppijn bij adolescenten soms als gevolg van een zogenaamde heupgriep (coxitis fugax). Bovendien kunnen een beknelde zenuw en verschillende neuralgie heuppijn veroorzaken. Volgens de vele mogelijke oorzaken van heup pijn, de diagnose soms iets complexer, maar over het algemeen enkele eenvoudige proeven beweging kan al bieden tamelijk betrouwbare indicatie van de ziekte veroorzakende.

Bij de behandeling van heupproblemen in veel gevallen met handmatige therapieën of fysiotherapie kan aanzienlijk succes worden behaald. Natuurgeneeskunde richt zich op methoden van osteopathie, Rolfing en chiropractie. Traditionele Chinese geneeskunde, zoals acupunctuur, wordt ook verondersteld een positief therapeutisch effect te hebben op heupaandoeningen. Chirurgische ingreep kan echter niet altijd worden vermeden en, indien nodig, kan vervanging van het heupgewricht door een heupgewrichtprothese vereist zijn. Overeenkomstige bewerkingen zijn vandaag in veel Duitse ziekenhuizen voor dagelijks repertoire, maar kritiek op het gebruik van prothesen of hun materiaal is toegenomen in de afgelopen jaren en, afhankelijk van de individuele producten waren uit de markt gehaald als gevolg van ernstige tekortkomingen. Gezien de risico's die hieraan zijn verbonden, dient chirurgie echter alleen als laatste optie in de behandeling te worden gebruikt en alleen bij patiënten die ernstig worden getroffen. Vooral omdat met behulp van manuele therapieën de symptomen in het dagelijks leven vaak tot een minimum kunnen worden beperkt of volledig kunnen worden geëlimineerd. (Fp)

heup